To nie jest dobry okres na czytanie tej książki, słońce i urokliwe lato z pewnością nie sprzyjały. Bo ten pamiętnik wstrząsa do głębi, porusza całym jestestwem i nie pozostawia obojętnym. Nie ma chyba gorszego obrazu niż widzieć wojnę oczami dziecka, dziecka które w nagły i brutalny sposób zostaje pozbawione w ciągu jednego dnia wolności, przyjaciół, szkoły, własnego domu, świeżego powietrza i zmuszone jest ukrywać się. Zamknięta, odcięta od świata, skazana na towarzystwo rodziców, siostry i czwórki całkiem obcych ludzi. To jakby pociąć skrzydła pisklęciu.
Zadziwiające jest to jak szybko przyszło jej dorosnąć, z rozpieszczonego podlotka zmieniła się w poważną, inteligentną, wrażliwą kobietę. Rozwinęła się w niej niespotykana mądrość życiowa, niezwykła dla tego wieku zdolność obserwacji i przywiązanie do detalu.
Skąd w tym dziecku brały się te niespotykane pokłady energii dobrego humoru, zapału do nauki i siły by być oparciem nie tylko dla siebie ale również dla otoczenia. Nawet w chwilach śmiertelnego zagrożenia.
Zakończenie wstrząsa....te kilka słów 'Dziennik Anne tutaj się kończy'...chyba nie trzeba mówić nic więcej.

To nie jest dobry okres na czytanie tej książki, słońce i urokliwe lato z pewnością nie sprzyjały. Bo ten pamiętnik wstrząsa do głębi, porusza całym jestestwem i nie pozostawia obojętnym. Nie ma chyba gorszego obrazu niż widzieć wojnę oczami dziecka, dziecka które w nagły i brutalny sposób zostaje pozbawione w ciągu jednego dnia wolności, przyjaciół, szkoły, własnego domu,...