Anakin Skywalker przeszedł na ciemną stronę mocy. Obi-wan Kenobi udał się na wygnanie. Na pustynnej planecie Tatooine gdzie wszystko się zaczęło, zadaniem mistrza Jedi będzie chronić małego Luke'a przed oczami Imperium, aż do czasu kiedy nadzieja znowu zaiskrzy w galaktyce...

Ostatnia scena z Zemsty Sithów, jest zarazem prologiem niezwykle udanej powieści Johna Jacksona Millera, w której ukazane zostają pierwsze miesiące pobytu Obi-wana na Tatooine. Autor jak sam zresztą zaznacza w posłowiu, popłynął z tematem Gwiezdnych Wojen dość nietypowo - mianowicie stworzył klimat klasycznego westernu. Akcja toczy się więc powoli i spokojnie, a kolejne wydarzenia choć niezwykle intrygujące poprzedzane są mnóstwem dialogów i scen cechujących się pozornie małą dynamiką.

Miller poświęcił mnóstwo czasu na prezentację i skrupulatne prowadzenie swoich postaci. Głównych bohaterów jest więc kilku, a każdy z nich ma swoje motywacje, marzenia i obawy. W tej realności, autor nie zapomina o wzajemnych relacjach i uczuciach, co sprowadza powieść na grunt solidnej historii obyczajowej z elementami dramatu i komedii. Całość opowieści i tak kradnie dla siebie trójka bohaterów - Obi-wan Kenobi, urocza właścicielka sklepu Annileen Calwell oraz charyzmatyczny farmer wilgoci Orrin Gault.

Chociaż Obi-wan musi się ukrywać i przyjmuje imię Ben, nie będzie dane mu odpocząć i skupić się jedynie na pilnowaniu małego Luke'a. Mistrz Jedi w stanie spoczynku wplątany zostaje w konflikt między farmerami i ludźmi pustyni, co spowoduje że prędzej czy później znowu będzie musiał opowiedzieć się po czyjejś ze stron. Przyznaję, że Obi-wan to moja ulubiona postać z całego uniwersum, dlatego z przyjemnością obserwowałem jego poczynania i próby dostosowania się do społeczności Tatooine. Będący zwykle w ogniu walki Kenobi, ukazany jest tu z całkiem innej perspektywy, a jego dość skomplikowana uczuciowo relacja z Annileen była jednym z najciekawszych wątków całej powieści.

Bardzo interesującym zabiegiem są również momenty medytacji, w której Kenobi próbuje rozmawiać ze swoim zmarłym mistrzem Qui-Gon Jinnem. Mówiąc mu o swoich wątpliwościach i bólu związanych z utratą Anakina, czytelnik może w pełni zrozumieć jakie emocje targały Obi-wanem, kiedy musiał podjąć dramatyczną decyzję o walce ze swoim upadłym Padawanem.

Na ponad 360 stronach pisanych małym drukiem mamy więc elementy romansu, świetnie rozpisane sceny akcji, pościgi i gorzką komedię obyczajową. A wszystko to w otoczce niemalże teatralnej. Oszczędne pustynne tło, kilkoro bohaterów i mnóstwo smaczków dla fanów serii. Gdyby zekranizowano "Kenobiego" film mógłby okazać się nawet lepszy niż pierwsza część trylogii.

Książkę polecam wszystkim, którzy zapoznali się z pierwszymi trzema filmowymi częściami Gwiezdnych Wojen i polubili jednego z największych rycerzy Jedi w galaktyce. Kenobi był nim niezaprzeczalnie, a powieść tylko utwierdziła mnie w tym przekonaniu. A już poza tym wszystkim fajnie popatrzeć na Obi-wana "od kuchni", który radzi sobie co prawda w niszczeniu dziesiątek droidów, ale kiedy przychodzi do rozmowy z płcią przeciwną... no właśnie.

Anakin Skywalker przeszedł na ciemną stronę mocy. Obi-wan Kenobi udał się na wygnanie. Na pustynnej planecie Tatooine gdzie wszystko się zaczęło, zadaniem mistrza Jedi będzie chronić małego Luke'a przed oczami Imperium, aż do czasu kiedy nadzieja znowu zaiskrzy w galaktyce...

Ostatnia scena z Zemsty Sithów, jest zarazem prologiem niezwykle udanej powieści Johna Jacksona...