Pierwszą część zaczynałam czytać co najmniej 3 razy, ale jakoś nigdy nie doszłam nawet do połowy. Chyba za bardzo przeszkadzało mi, że przecież znam już początki (z filmu) i przez to też trochę mnie to czytanie nużyło.
Jednak Harry Potter w wersji filmowej towarzyszył mi przez całe dzieciństwo, pokochałam tę serię, a gdy się skończyła - mocno to przeżywałam. Ciężko było się rozstać z bohaterami, którzy towarzyszyli mi na przestrzeni tylu lat.
Pomyślałam zatem, że nie będę się żegnać, że dam szansę książkom. Wzięłam się więc od razu za część drugą i nie pożałowałam.
Wiadomo, że trochę ciężej uruchomić wyobraźnię kiedy wie się jak wszyscy bohaterowie wyglądają, jacy są i ogólnie co się wydarzy. Ale jak się chce, to można wszystko. ;) W końcu prawda jest taka, że film nigdy nie dorówna książce i zawsze znajdziemy w niej coś, czego w ekranizacji nie było. Po przeczytaniu "Komnaty Tajemnic" w wolnej chwili na pewno wezmę się za pozostałe tomy. Uważam, że cała seria jest warta przeczytania, bo jest jedyna w swoim rodzaju. Drugiej takiej nigdy nie będzie.

Pierwszą część zaczynałam czytać co najmniej 3 razy, ale jakoś nigdy nie doszłam nawet do połowy. Chyba za bardzo przeszkadzało mi, że przecież znam już początki (z filmu) i przez to też trochę mnie to czytanie nużyło.
Jednak Harry Potter w wersji filmowej towarzyszył mi przez całe dzieciństwo, pokochałam tę serię, a gdy się skończyła - mocno to przeżywałam. Ciężko było...