Tak na marginesie poważnych dysput o gender, niniejsza książka byłaby niezwykle ciekawym przyczynkiem do tej dyskusji. W pytaniu o to, czy istnieje płeć kulturowa i z czego wynika jej obecność, powinno się i pojawić pytanie o czary, które, nie rozstrzygając czy są czy ich nie ma, też mogą narobić sporo zamieszania, zwłaszcza kiedy w wyniku ich działania dziewczynka zostaje zamieniona w chłopca, żyje potem jako chłopiec, myśli jak chłopiec, jest chłopcem, a potem z powrotem wraca do swojej postaci dziewczynki. Mowa tu oczywiście o księżniczce Ozmie, która, żeby zostać prawowitą władczynią czarodziejskiej krainy musiała zostać odczarowana ze swojej chłopięcej postaci i na powrót stać się dziewczynką. I tu powinni wybitni naukowcy rozpocząć poważną dysputę o tym, jakie zmiany w niej zaszły i jak się czuje i kim się czuje, czy ma to jakiś wpływ na jej życie i postrzeganie świata. I choć w bajce wszystko jest proste i takie pytania nie padają, to warto na tym przykładzie pokazać, że z pewnymi problemami i zjawiskami o takim charakterze mieliśmy i mamy do czynienie, i że uczą nas one wrażliwości i umiejętności otwartego podchodzenia do tego, z czym możemy się spotkać, i jak powinniśmy być uwrażliwieni na tych, którzy wokół nas żyją i mieszkają zamienieni, zamknięci w swoich – nie swoich ciałach, ci, którzy tak naprawdę są kimś innym. Ta bajkowa analogia jest pretekstem to stawiania pytania, że jeśli czegoś nie znamy, nie rozumiemy, to nie potępiajmy od razy tylko pozwólmy, żeby udało się to lepiej poznać i zrozumieć. Czary w krainie Oz są rzeczą zwyczajną, choć oficjalnie zakazaną, żeby nie powodowały szczególnego zamieszania i problemów. Nie wszyscy jednak potrafią i chcą się do tego zakazu dostosować, były król Gnomów ciągle ma nadzieję na odzyskanie swego królestwa, a spotkawszy młodego człowieka, który posiada moc przemienienia się w cokolwiek innego podejmuje z nim współpracę, która ma doprowadzić do wojny pomiędzy światem zwierząt a ludźmi, a w konsekwencji do chaosu, który pozwoli mu na powrót na tron. Ożywione postacie i starzy znajomi spotykają się na nowo, by zapobiec inwazji i odzyskać spokój w Szmaragdowym Grodzie, jest to kolejna okazja do sprawdzenia ich lojalności i wzajemnego zaufania opartego na prawdziwej przyjaźni, która zawsze potrafi stanąć w obronie bliskich osób, a o przyjaciół trzeba dbać, bo ci zawsze pomogą, gdy inni nas porzucą. Świat krainy Oz zachwyca i przyciąga swoim ciepłym blaskiem, jest idealnym miejscem spełniającym nasze ludzkie marzenia i pozwalającym odetchnąć od trosk naszego ziemskiego świata.

Tak na marginesie poważnych dysput o gender, niniejsza książka byłaby niezwykle ciekawym przyczynkiem do tej dyskusji. W pytaniu o to, czy istnieje płeć kulturowa i z czego wynika jej obecność, powinno się i pojawić pytanie o czary, które, nie rozstrzygając czy są czy ich nie ma, też mogą narobić sporo zamieszania, zwłaszcza kiedy w wyniku ich działania dziewczynka zostaje...