Jerzy Ficowski

- Pisze książki: literatura młodzieżowa, literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, reportaż, publicystyka literacka, eseje, historia, językoznawstwo, nauka o literaturze, bajki, baśnie, legendy, podania, literatura dziecięca, wierszyki, piosenki, poezja
- Urodzony: 4 września 1924
- Zmarły: 9 maja 2006
Jerzy Tadeusz Ficowski - polski poeta, pisarz, autor tekstów piosenek i tłumacz.
Rodowity warszawiak.
W czasie II wojny światowej działał w AK. Brał udział w powstaniu warszawskim, za co po wojnie został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Studiował na UW (filozofia i socjologia).
Pod koniec lat 40. XX w. przez 2 lata wędrował z romskim taborem, gdzie poznał Papuszę. To dzięki niemu wiersze Papuszy dotarły do czytelników, ale też ich publikacja narobiła poetce sporo kłopotów.
Poliglota. Tłumaczył na polski z romskiego, rosyjskiego, niemieckiego, włoskiego, francuskiego, hiszpańskiego i rumuńskiego.
Druga żona Ficowskiego była Żydówką uratowaną w czasie II wojny światowej przez Irenę Sendlerową.
W 2004 r. Ficowski został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Wieloletni członek polskiego PEN Clubu.
Jerzy Ficowski żył 81 lat.
Wybrane publikacje książkowe: "Cyganie polscy" (PIW, 1953), "Ptak poza ptakiem" (Czytelnik, 1968), "Czekanie na sen psa" (pierwsze wydanie: Wydawnictwo Literackie, 1970), "Okolice sklepów cynamonowych" (Wydawnictwo Literackie, 1986), "Inicjał" (z Jackiem Siennickim, Wyd. Galerii Browarnej w Łowiczu, 1994), "Pantareja" (Wydawnictwo Literackie, 2006).
Dwukrotnie żonaty: 1. Wanda Komala (od 1950), 2 córki: Krystyna i Magdalena (ur. 19.08.1954); 2. Elżbieta (Koppel) Bussold (1968-09.05.2006, jego śmierć), córka Anna.
- 522 przeczytało książki autora
- 1 021 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
zamknij drzwi/żeby nie weszło nieproszone/zapal lampę/żeby noc znała swą miarę
zamknij drzwi/żeby nie weszło nieproszone/zapal lampę/żeby noc znała swą miarę
czekam/że może/coś się stanie/coś czeka/że może/ja
czekam/że może/coś się stanie/coś czeka/że może/ja
W niemalowaną deskę, sen mój zapukał.
W niemalowaną deskę, sen mój zapukał.
DYSKUSJE