Początek i od razu pomyślałam, że ta książka nie może się równać z "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Kisząca się w letnim domu grupka ludzi, czyli dwie matki i czwórka dzieci, a główna bohaterka to nawiedzona małolata z kompleksami i obsesją na punkcie braci Fisherów.
Jednak czytając, z każdą kolejną stroną, moje zdanie trochę się zmieniało. Jakie jest po skończeniu powieści?
Dalej uważam, że jest gorsza od tej, którą wymieniłam wcześniej i napisana z mniejszym polotem. Głównej bohaterki nie polubiłam i nie chciałabym mieć z taką do czynienia. Ogólnie rzecz biorąc nie ma w tej książce postaci, która przypadła mi do gustu. Chłopcy są beznadziejni (z wyjątkiem Jeremiego), nie licząc kilku przeblysków lepszego zachowania, a mamusie autorka zgrabnie podzieliła na tę kochającą i uczuciową oraz tę mniej wylewną i bardziej olewającą swoje potomstwo.
Do głównej historii, czyli sercowych rozterek prawie szesnastoletniej Belly, dodano poboczny wątek przyjaźni między matkami, który swoją drogą, chętnie bym bardziej zgłębiła oraz trochę rodzinnych dramatów. Najbardziej przekonał mnie element choroby i realne pokazanie tego jak potrafi ona niszczyć od środka rodzinę, jak ciężko jest się pogodzić z tym, że ukochaną osobę spotyka coś tak okrutnego.
Całość wypada średnio, ale nie najgorzej. Po prostu nie ma tu nic odkrywczego, a autorka nie zabłysnęła pomysłem. Belly jest rozkapryszona, wciąż idealizuje wakacje w domu przy plaży, a jej relacje z Conradem i Jeremim są dziwne, chociaż niektóre sytuacje z nimi w roli głównej są zabawne, np. sceny zazdrości.
Końcówka nadrabia za całą powieść. Znika dziecinada, pozerstwo, a pojawia się paleta głębokich uczuć...brrr...zajechało telenowelą ;). Jednak taka jest prawda. Nie liczę samego finału, który jest dla mnie śmieszny i obnaża całą głupotę jednego z braci.
Książka wciąga i chcę przeczytać całą tę serię. Może będzie lepiej, może gorzej, choć sądząc po opisach na okładkach chyba zanosi się na to drugie. Raczej nie zostanę fanką cyklu "Lato", w przeciwieństwie do tego "O chłopcach", który mam nadzieję, powiększy się w Polsce przynajmniej o kolejną część.

Początek i od razu pomyślałam, że ta książka nie może się równać z "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Kisząca się w letnim domu grupka ludzi, czyli dwie matki i czwórka dzieci, a główna bohaterka to nawiedzona małolata z kompleksami i obsesją na punkcie braci Fisherów.
Jednak czytając, z każdą kolejną stroną, moje zdanie trochę się zmieniało. Jakie jest po...