Tego lata stałam się piękna

Belly jak wszystkie dzieciaki najmocniej czeka na wakacje. Bo lato to pora miliona obietnic z milionem rzeczy które mogą się zdarzyć. Wraz z mamą i starszym bratem letnie miesiące spędzają w domu na plaży, u najlepszej przyjaciółki matki. Tam też czekają na nich przyjaciele, dwaj bracia - Conrad i Jeremi. Jednak tego lata wiele się zmieni a zwłaszcza ich uczucia. Co się stanie gdy przyjaźń przerodzi się w miłość? A czy może być coś gorszego niż jednostronne uczucie?
Choć już dawno wyrosłam z takich historii momentami dałam się porwać fali emocji: pierwsze randki, zauroczenia, pocałunki i miłość.
Doceniam to, że udało się autorce oddać tyle emocji i uczuć bez zbędnej erotyki. Czasem mieszały się ze sobą wszystkie te płaszczyzny czasowe i nie wiedziałam, o którym lecie czytam, obecnym czy tym ze wspomnień.

Belly jak wszystkie dzieciaki najmocniej czeka na wakacje. Bo lato to pora miliona obietnic z milionem rzeczy które mogą się zdarzyć. Wraz z mamą i starszym bratem letnie miesiące spędzają w domu na plaży, u najlepszej przyjaciółki matki. Tam też czekają na nich przyjaciele, dwaj bracia - Conrad i Jeremi. Jednak tego lata wiele się zmieni a zwłaszcza ich uczucia. Co się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie pozycja dla nastolatek. :)

Zdecydowanie pozycja dla nastolatek. :)

Pokaż mimo to

To piękna powieść o grupce przyjaciół. Troska, miłość i wsparcie są w niej najważniejsze. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego- opowieści o pustej dziewczynie, a zastałam prawdziwą przyjaźń. Faktycznie czasem miałam ochotę rzucić tę książkę w kąt i już do niej nie wracać, ale nie wybaczyłabym sobie, gdybym jej nie przeczytała do końca. To chyba jedyna książka, która mnie tak wkręciła, że czytałam nawet podczas obiadu, śniadania czy kolacji. Wokół mnie mogły smoki latać, a ja bym tego nie zauważyła. Opanowałąm ją w niecałe dni, czego bardzo żałuję. Zdecydowanie za krótka! Polecam z CAŁEGO SERCA!

To piękna powieść o grupce przyjaciół. Troska, miłość i wsparcie są w niej najważniejsze. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego- opowieści o pustej dziewczynie, a zastałam prawdziwą przyjaźń. Faktycznie czasem miałam ochotę rzucić tę książkę w kąt i już do niej nie wracać, ale nie wybaczyłabym sobie, gdybym jej nie przeczytała do końca. To chyba jedyna książka, która mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy kiedykolwiek odliczaliście dni do czegoś niesamowicie ważnego? Głupie pytanie, każdy kiedyś odliczał do czegoś ważnego w życiu, ja odliczam do Świąt aby rozpocząć przerwę świąteczną zważywszy, że dopiero w środę powracam na uczelnię, ale to nie o mnie tutaj będziemy rozmawiać.



Belly każdego roku, na okres całych wakacji wraz ze swoją matką i starszym bratem wyjeżdżają do najlepszej przyjaciółki jej mamy - Susanny. Odkąd Belly się urodziła każde wakacje oznaczały dom przy plaży i zabawę z jej najlepszymi przyjaciółmi (synami Susanny) - Jeremim oraz Conradem. Dziewczyna traktowała ich prawie jak swoich prawdziwych braci i za każdym razem gdy wracała do swojego prawdziwego domu już nie mogła się doczekać, aż spotka swoich ulubieńców i będą mogli spędzić czas nad morzem.



Mimo, że tak ich uwielbiała to zawsze uważała się za outsidera, chłopcy woleli spędzać czas razem, a ona im czasami wadziła - uważali, że jest dzieckiem mimo, że była tylko dwa lata młodsza od Conrada, a rok od swojego brata oraz Jeremiego.



Belly poznajemy w wieku szesnastu lat, od poprzedniego lata u Susanny zmieniła się nieco: stała się młodą kobietą, zaokrągliła się tu i tam i teoretycznie powinna zachowywać się jak przystało na dorastającą kobietę lecz z tym bywało różnie, Belly bywa niesamowicie niezdecydowana. Pewnie zastanawiacie się czemu? Otóż od dwunastego roku życia dziewczyna kocha się Conradzie, mimo, że on nie daje jej żadnych znaków, że jest nią zainteresowany w jakiś romantyczny sposób, w każdym razie dziewczyna darzy uczuciem Conrada, a gdy on odepchnie ją w jakiś sposób lub zachowa się nie tak jak ona by chciała, dziewczyna przestaje go kochać (gdyby tak się dało) po czym rano, on się do niej odezwie i wszystko jest już dobrze.



Cała książka opiera się na wydarzeniach z domku na plaży oraz kilku retrospekcji lecz one również odgrywały się w tym samym miejscu podczas wakacji tylko kilka lat wstecz. Zazwyczaj opis, który Wam serwuję na blogu jest dłuższy ale tak na ścisłość w tej książce nie działo się nic specjalnego aby zawrzeć to tutaj, a jak już się teoretycznie coś działo to mówiłoby to za wiele i zdradzało rzeczy, które chcę pozostawić czytelnikom. Także zaprzestanę opisowi, a przejdę do opinii.



Ostatnio miałam szczęście i serwowałam sobie same dobre tytuły, jak było tym razem? Niestety szczerze powiedziawszy rozczarowałam się, a napis na okładce "Światowy bestseller" troszkę mnie nakręcił i uważałam, że będzie to coś naprawdę dobrego, a dostałam takiego średniaka, że zastanawiałam się czy nie nazwać go gniotem ale zacznijmy po kolei.



Dobrze wiecie, że uwielbiam książki młodzieżowe/obyczajówki/romanse i zazwyczaj nie czepiam się książek, mimo że nie serwują nam akcji rodem z thrillerów psychologicznych. Staram się być wyrozumiała bo to taki gatunek, że trudno zdziwić czytelnika wyszukaną fabułą, po prostu jest niesamowicie ciężko się przebić dlatego z jednej chce być wyrozumiała ale z drugiej no nie mogę.



Książkę czytało mi się szybko (co nie określam ani na plus, ani na minus), może dobrze jedynie z tego powodu, że długo się nie męczyłam chociaż czytanie tej książki, nie było dla mnie katorgą. Książka "Tego lata stałam się piękna" to bardzo poprawna młodzieżówka tylko w tym problem, że nie dzieje się w niej nic. Dobra, mamy uczucie, ale tylko jednostronne (to jeszcze nie jest takie złe, bo przecież takie sytuacje się zdarzają), ale autorka serwuje nam dziewczynę, która sama nie wie czego chce, lata z kwiatka na kwiatek, a gdy ma możliwość stworzyć z kimś jakiś związek to ucieka i nie odzywa się do tego osobnika bo przecież ona od dwunastego roku kocha jednego, a jak teraz zaczęłam rozmyślać to nawet nie mamy podanego powodu czemu się w nim zakochała, znaczy wiecie o co mi chodzi, nie mamy za wiele ich relacji przedstawionych z przeszłości, nie potrafiłam sobie wyobrazić dlaczego ona go kocha? Autorka za to doskonale dodawała w retrospekcji głupoty, typu jakieś zakupy czy wypad na minigolfa.



A może chociaż bohaterowie mi się spodobali? Oczywiście, że nie i pozwólcie, że po tym co do tej pory Wam napisałam o bohaterce Wam starczy bo nie chce linczować jej ani tej książki bo może po prostu jestem już na niektóre książki za stara i tego nie czuję. Komuś może się spodobać i ma do tego prawo, mnie nie przypadła do gustu ale jej nie potępiam. Dla młodszego grona czytelników będzie idealna, bo pewnie jakbym ją przeczytała osiem - dziesięć lat temu to bym była zachwycona, ale jak ma się dwadzieścia dwa lata na karku to już średnio.



Podsumowując, książka jest raczej dla młodych dziewczyn, które lubią taki gatunek, fabuła nie powala i nie dzieje się w niej nic specjalnego ale może komuś się spodoba, ja osobiście nie polecam.

Czy kiedykolwiek odliczaliście dni do czegoś niesamowicie ważnego? Głupie pytanie, każdy kiedyś odliczał do czegoś ważnego w życiu, ja odliczam do Świąt aby rozpocząć przerwę świąteczną zważywszy, że dopiero w środę powracam na uczelnię, ale to nie o mnie tutaj będziemy rozmawiać.



Belly każdego roku, na okres całych wakacji wraz ze swoją matką i starszym bratem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ja się czuję oszukana. Miała być miłość, miała być rywalizacja, miała być bratobójcza walka, sercowe rozterki i finał z fajerwerkami. Miała być książka czytana z wypiekami na policzkach i niecierpliwym przewracaniem kartek. Wszak to kolejny bestseller. A tymczasem było jedno, wielkie nic. Zero, null, nothing, nada. Zero emocji, zero miłości, zero akcji, zero fabuły, zero wypieków na policzkach. Otrzymałam w zamian rozczarowanie, irytację, bohaterów o irytujących charakterach i niesmak, że dałam się oszukać, że będzie to dobra książka. Nie polecam.

Ja się czuję oszukana. Miała być miłość, miała być rywalizacja, miała być bratobójcza walka, sercowe rozterki i finał z fajerwerkami. Miała być książka czytana z wypiekami na policzkach i niecierpliwym przewracaniem kartek. Wszak to kolejny bestseller. A tymczasem było jedno, wielkie nic. Zero, null, nothing, nada. Zero emocji, zero miłości, zero akcji, zero fabuły, zero...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekka lekturka - to na pewno. Idealna na lato? Tak. Cała akcja rozgrywa się w pięknym malowniczym miejscu. Domek w małej miejscowości, tuż przy pięknej piaszczystej plaży, ocean i szum fal. Piękny wakacyjny obrazek. A dodatkowo oczywiście wątek miłosny, który gra pierwsze skrzypce w całej powieści.

Poznajemy główną bohaterkę Belly, nastolatkę, która wraz z mamą i bratem co roku na wakacje przyjeżdża do wakacyjnego domku położonego w malowniczej okolicy. Basen, duży dom, plaża, ocean - idealne miejsce na wypoczynek. Dom należy do najlepszej przyjaciółki mamy Belly. Ona również wraz z dwójką swoich synów przyjeżdżają tam na wakacje. Stało się to już tradycją, że co roku obie przyjaciółki ze swoimi dziećmi spędzają lato w tym malowniczym miejscu. Tego roku jednak było trochę inaczej. Jeremi i Conrad (bracia) nagle w Belly zauważyli nie tylko małą pyskatą dziewczynkę, którą znali od dziecka. Belly staje się piękną kobietą, która wkradła się w serca obu chłopców. Książka przedstawia historię, w której nastolatka mierzy się z wyborami, musi podjąć decyzję, zrozumieć swoje uczucia i przede wszystkim wchodzi powoli w dorosłe życie, choć wolałaby zatrzymać czas i nadal być beztroskim dzieckiem. Okazuje się, że to lato jest ostatnim latem w tym miejscu. Zachodzą zmiany nieodwołalne, na które nikt nie może nic poradzić. Wspólnie z bohaterami przeżywamy siłę, z jaką choroba bierze władzę nad człowiekiem i jak łatwo może zabrać tych, których kochamy. Niespodziewanie i bezwzględnie.
Poruszająca i zarazem lekka lektura na jeden wakacyjny wieczór. Nie ukrywam, że główna bohaterka jest irytująca. Przynajmniej w moim odczuciu. Czy się zmieni? Zobaczymy

Lekka lekturka - to na pewno. Idealna na lato? Tak. Cała akcja rozgrywa się w pięknym malowniczym miejscu. Domek w małej miejscowości, tuż przy pięknej piaszczystej plaży, ocean i szum fal. Piękny wakacyjny obrazek. A dodatkowo oczywiście wątek miłosny, który gra pierwsze skrzypce w całej powieści.

Poznajemy główną bohaterkę Belly, nastolatkę, która wraz z mamą i bratem co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Średnio podoba mi się ta książka. Tak naprawdę to akcja cały czas stoi w miejscu, nie dzieje się nic ciekawego a zakończenie jest dnem. Zero zaskoczenia, zero refleksji. Nie polecam.

Średnio podoba mi się ta książka. Tak naprawdę to akcja cały czas stoi w miejscu, nie dzieje się nic ciekawego a zakończenie jest dnem. Zero zaskoczenia, zero refleksji. Nie polecam.

Pokaż mimo to

Typowa młodzieżówka - nastolatka i jej miłosne perypetie. Pierwsze zauroczenia, przyjaźnie, bolesne zawody i rozczarowania. Idealna na wakacje.

"Wolałabym żyć normalnym życiem. W ten sposób zawsze mogłabym mieć nadzieję, że nadejdzie ten idealny dzień. Nie chciałabym takiego życia, które składa się z jednego dnia powtarzanego w kółko."

Typowa młodzieżówka - nastolatka i jej miłosne perypetie. Pierwsze zauroczenia, przyjaźnie, bolesne zawody i rozczarowania. Idealna na wakacje.

"Wolałabym żyć normalnym życiem. W ten sposób zawsze mogłabym mieć nadzieję, że nadejdzie ten idealny dzień. Nie chciałabym takiego życia, które składa się z jednego dnia powtarzanego w kółko."

Pokaż mimo to

JAK WIELKĄ EGOISTKĄ MOŻE BYĆ NASTOLATKA?

Na co w ciągu roku, może czekać przeciętny nastolatek? Na urodziny? Na Boże Narodzenie? Na koniec roku szkolnego? Na rocznicę poznania swojej drugiej połówki? Dla szesnastoletniej Belly, najbardziej liczą się wakacje. Okres pomiędzy czerwcem a sierpniem zawsze był dla niej wyznacznikiem szczęścia, a to z jednego konkretnego powodu - wyjazdu do domku letniskowego. To tam, co roku czeka na nią cudowna Susanna oraz jej nie mniej cudowni synowie - młodszy, otwarty i wesoły Jeremi oraz starszy, cichszy, zamknięty w sobie, humorzasty Conrad, do którego to wyrywa się serce Belly. Tego lata wszystko ma się zmienić - ona nie jest już dzieckiem, oni w końcu zauważają w niej dziewczynę, a nie tylko kogoś z kim od dzieciństwa spędzali wakacje. Braci jednak jest dwóch, ona jedna, a wakacje krótkie...

Jenny Han, do tej pory kojarzyła mi się z lekkimi, mało ambitnymi, ale romantycznymi i zakręconymi Young Adult, które być może nie urzekają oryginalnością, ale czarują słodyczą i specyficznym urokiem konceptów autorki na historie. Po przemiłym spotkaniu z "Do wszystkich chłopców, których kochałam" nie spodziewałam się, że kolejna książka Han, po którą sięgnę, będzie takim gniotem. Po lekkim, przyjemnym piórze nie ma ani śladu. Po zabawnym, zwariowanym klimacie również. Jakby tego było mało autorka co rusz wystawia cierpliwość czytelnika na próbę, a wszystko to za sprawą kreacji bohaterów, relacji pomiędzy nimi oraz dialogom, którym brak głębi, realizmu, a w niektórych przypadkach nawet sensu. Gotowi za negatywną recenzję? No to jedziemy.

Na pierwszy ogień, weźmy główną bohaterkę - Belly. Niedojrzałą, egocentryczną, zapatrzoną w siebie, płytką, egoistyczną, samolubną, głupiutką hipokrytkę znaną też jako drama-queen. Uwierzcie mi, znam kilkoro szesnastolatek i wiem, że Belly nie zachowywała się jak jedna z nich. Podejrzewam, że jej mentalny wiek można porównać do dwunasto-trzynastolatki i to w dodatku tego najgorszego sortu. Wiecie, to jedna z tych smarkul, które chcą udowodnić jakie to nie są dojrzałe, a tak naprawdę zachowują się jak gówniary, wierzące, że są pępkiem świata. Jakim cudem to własnie ta istota stała się częścią trójkąta romantycznego książki? Który w trakcie zmienił się w kwadrat, a później jakimś cudem w pięciokąt? Podejrzewam, że powodem będą nieustanne starania autorki by udowodnić nam, że Belly to jakieś nastoletnie bóstwo - wszyscy wiecie co mam na myśli: nagle chłopacy, który ją ignorowali, uświadamiają sobie, że ma zapierającą dech w piesiach urodę, przypadkowi ludzie wzdychają do niej i zaczynają ją podrywać - takie tam.

Kto tęsknił za tajemniczymi, zamkniętymi w sobie, humorzastymi, zimnymi, przystojnymi chłopakami, typu "nawet się nie staraj, on na żadną dziewczynę nie zwraca uwagi"? Tak, moi drodzy - Conrad jest Edwardem Cullenem 0.2, tyle z jeszcze mniejszą ilością charakteru, tak na dobrą sprawę. Traktuje Belly jak gówno, przez większą część czasu zachowuje się jak dupek albo nastolatka z okresem i mimo że nie mam pojęcia co główna bohaterka w nim widzi i czemu tak bardzo do niego wzdycha, dociera do mnie, że w sumie z takim zestawem cech, są siebie warci. Inna sprawa jest z drugim bratem - Jeremi jest słodki, zabawny i naprawdę troskliwy... i oczywiście Belly traktuje go jak najlepszego przyjaciela, czy nawet brata. Generalnie, kreacja bohaterów w tej książce kuleje, tak samo zresztą jak relacje pomiędzy poszczególnymi postaciami. Aż chciałoby się poczuć odrobinę tego rodzinnego ciepła, pomiędzy ludźmi, którzy znają się od wczesnych lat dzieciństwa, niestety - Jenny Han nie uznała, że przedstawienie więzi międzyludzkich jest priorytetem w tej historii.

Zastanawiacie się jaką książką jest "Tego lata stałam się piękna"? Beznadziejną, banalną, prostą jak drut, irytującą i cholernie niedopracowaną. Dziury logiczne, bezsensowne opisy tak zwanych "uczuć" bohaterki, słabe dialogi, zero humoru - bo tak zwane dowcipy pomiędzy Belly, a przystojnymi braćmi są co najwyżej żenujące - i dziwaczne figury geometryczne ludzi zaangażowanych w życie uczuciowe Belly - to ma do zaoferowania pierwszy tom trylogii. Chciałabym powiedzieć, że wakacyjny klimat choć trochę uratował lekturę, ale tej książce do poziomu "do przeżycia" zabrakło zbyt wiele. Mimo że powieść jest zadziwiająco krótka, czytanie jej ciągnęło mi się niemiłosiernie, uświadamiając że istnieją pozycje, przy których czytelnik czuje się tak jakby usychał. Ilości pogardliwych parsknięć i jęków z powodu poczucia beznadziei ogarniającej mnie podczas niektórych rozważań Belly, nawet nie skomentuję. Jenny Han, jak ci nie wstyd?

Powieści nie polecam.

2/10

http://sherry-stories.blogspot.com/2017/08/tego-lata-staam-sie-piekna-jenny-han.html

JAK WIELKĄ EGOISTKĄ MOŻE BYĆ NASTOLATKA?

Na co w ciągu roku, może czekać przeciętny nastolatek? Na urodziny? Na Boże Narodzenie? Na koniec roku szkolnego? Na rocznicę poznania swojej drugiej połówki? Dla szesnastoletniej Belly, najbardziej liczą się wakacje. Okres pomiędzy czerwcem a sierpniem zawsze był dla niej wyznacznikiem szczęścia, a to z jednego konkretnego powodu -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem oczarowana!
"Tego lata stałam się piękna" nie jest powieścią głęboką, ambitną, wypełnioną górnolotnymi cytatami i nie jest też co prawda idealna, ale do ideału brakuje jej niewiele. Książka spodobała mi się dzięki niezwykłemu klimatowi, jaki się w niej roztaczał, i już teraz Wam radzę - jeśli chcecie ją czytać, to tylko latem! Jest też prawdziwa. Co prawda na początku za bardzo analizowałam zachowanie głównej bohaterki, po czym palnęłam się w łeb i stwierdziłam, "przecież ona ma dopiero 16 lat, czy Ty byłaś lepsza w jej wieku?!" i czytałam dalej. Fabuła nie stała w miejscu, ciągle coś się działo, czytałam z zapartym tchem i cały czas przewracałam strony z rosnącą ciekawością. Na końcówce wzruszenie ścisnęło mi gardło. Myślę, że jest to naprawdę dobra powieść dla młodzieży. Rówieśnicy głównej bohaterki, a także osoby odrobinkę młodsze i te starsze również powinny sobie w czasie wakacji przeczytać takie "Tego lata stałam się piękna" bo nie dość że książka na czasie, niewypacykowana, przez większość jest lekka i zabawna, to i porusza tematy, nad którymi trzeba mocniej się pochylić. Jestem zachwycona i na wielkim książkokacu sięgam po drugą część, a Wam niezmierni polecam tę powieść! :)

Jestem oczarowana!
"Tego lata stałam się piękna" nie jest powieścią głęboką, ambitną, wypełnioną górnolotnymi cytatami i nie jest też co prawda idealna, ale do ideału brakuje jej niewiele. Książka spodobała mi się dzięki niezwykłemu klimatowi, jaki się w niej roztaczał, i już teraz Wam radzę - jeśli chcecie ją czytać, to tylko latem! Jest też prawdziwa. Co prawda na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to