Nie do końca wiemy, co tak naprawdę dzieje się na najwyższych szczeblach władzy, i jakie decyzje zapadają w najbardziej tajnych gabinetach osób, którym powierzyliśmy losy nas samych, naszych najbliższych i losy państwa, w którym przyszło nam żyć. Żyjemy bowiem z przekonaniem, że przecież komuś musimy zaufać, i że ten ktoś na to nasze zaufanie zasługuje między innymi dlatego, że przyjmujemy, że taki jest ład i porządek praworządnego państwa, w którym nie może się przecież dziać nic niezgodnego z prawem lub, że wpływ na to co się dzieje mogą mieć siły, które są poza kontrolą. Takie idealistyczne podejście jest udziałem wielu osób, które wyrastają ukształtowane i wychowane w poczuciu szacunku do instytucji państwa i jego organów, bo tak po prostu musi być, nie kwestionujemy więc legalnie wybranych struktur, możemy się nie zawsze z nimi zgadzać, utożsamiać, ale nie podważamy ich prawnej legitymizacji. Tym większym zaskoczeniem i zdziwieniem jest dla nas, kiedy choćby tylko w szczątkowych fragmentach, docierają do nas informacje, które wprawiają nas w przerażenie, że oto na naszych oczach, pod naszym nosem, dokonuje się bezprawie, z którym nikt nie może sobie poradzić, albo co gorsza, że stoi za nim samo państwo, a w zasadzie ludzie wyznaczeni do tego, żeby to państwo bronić i ochraniać. Głośne medialnie zabójstwa czy porwania oraz niewyjaśnione przypadki śmierci tworzą w naszej wyobraźni pajęczynę powiązań, które w jednoznaczny sposób sugeruje nam, że zostaliśmy opleceni nićmi, które owszem chronią nas przeciętnych obywateli, ale nie przed złem, ale przed poznaniem prawdy o tym, co się wokół nas dzieje, i że gdyby nie obecność niezależnych dziennikarzy i stacji telewizyjnych, nigdy nawet byśmy nie usłyszeli, że zdarzyło się coś, co w istotny sposób wpłynęło na rozwiązanie tajemnic czy zagadek związanych z działaniami, które korzeniami sięgają do służb specjalnych. Ów cień to tylko ślad, może zwykły powiew nieulotny, nieuchwytny, który nie pozwoli nam na głębsze wniknięcie a już na pewno nie na poznanie jak było naprawdę, ale da nam podpowiedź, jak niebezpieczne są różnego typu układy i powiązania, które owymi pajęczymi nitkami połączone tworzą strukturę zła. Działają przecież dla siebie i swoich celów, i rozgrywają swoją partię szachów. Społeczeństwo nie jest w stanie nadążać za ich planami, bo te są nie tylko tajne, ale tak głęboko schowane, że choć bardzo by się nie chciało tak myśleć, ale jednak sugerują istnienie spisku, za którym stoją nieznani sprawcy. Dorota Kania prezentuje nam wydarzenia, które miały miejsce w ciągu 25 lat odzyskanej przez Polskę demokratycznej wolności, wydarzenia, które związane były ze śmiercią znanych osób, śmiercią dziwną i do dziś niewyjaśnioną. Wiele z tych postaci to reprezentanci świata, który minął, jak małżeństwo Jaroszewiczów – Piotr Jaroszewicz to długoletni premier z epoki Gierka, ale większość z nich to bohaterowie ostatnich lat, o których głośno było w mediach za sprawą ich działań, których się podjęli, jak generał Marek Papała, lub procesów sądowych, jak Jeremiasz Barański. Wszyscy oni, jak dokumentuje to swym wnikliwym dziennikarskim śledztwem Autorka, w różny sposób związani byli z tajnymi służbami, co jest ogniwem łączącym ich ze sobą, a co w tle poczynionych analiz sprawia, że w ocenie Autorki rola służb specjalnych na szeroko rozumiane życie społeczne i polityczne była przez ostatnie lata tak ogromna, a możliwości wpływu tak wielki, że by przy braku jakiejkolwiek szczegółowej kontroli ze strony państwa możemy wprost mówić, że mamy do czynienia z sytuacją, że jest to państwo w państwie, że służby rozgrywają swoje własne interesy i prowadzą gry, które im odpowiadają, bo służą ich celom. Taki obraz nie tylko przeraża, ale i niepokoi, bo nieodłącznym staje się wtedy pytanie, czy żyjemy w państwie prawdziwie wolnym i demokratycznym z wszystkimi przejrzystymi i czytelnym regułami demokracji, czy tylko jest to pozór i iluzja, w które nam łatwo uwierzyć, bo niczym w matriksie zostaliśmy odcięci od prawdy a przyjmujemy fikcję jako rzeczywistość, bo tak nam wmówiono. Lektura godna uwagi.

Nie do końca wiemy, co tak naprawdę dzieje się na najwyższych szczeblach władzy, i jakie decyzje zapadają w najbardziej tajnych gabinetach osób, którym powierzyliśmy losy nas samych, naszych najbliższych i losy państwa, w którym przyszło nam żyć. Żyjemy bowiem z przekonaniem, że przecież komuś musimy zaufać, i że ten ktoś na to nasze zaufanie zasługuje między innymi...