Bardzo solidna pozycja. Autor twierdzi, że ukazane w książce praktyki były kiedyś tajemnicą, przeznaczone dla wybranych uczniów. Upublicznia je (za zgodą swoich mistrzów), aby tradycja nie zaginęła. Jednak ćwiczenia i tak lepiej wykonywać pod okiem nauczyciela, więc jako podręcznika-samouczka tej książki traktować nie można. Niemniej jednak nawet laik może wynieść pożytek z jej lektury, tu i ówdzie znajdziemy w niej bowiem cenne, uniwersalne rady.

Mnie osobiście razi nieco sposób w jaki Rinpocze stara się "przypodobać" zachodnim czytelnikom. Wydaje mu się, że jak będzie tłumaczył starożytne tybetańskie terminy używając porównań z bohaterami amerykańskich seriali (o których tylko ja nie mam pojęcia?), to będzie miał więcej czytelników i będzie lepie rozumiany. Nie jest to głupie? Powiedziałbym, że nawet żałosne. Ale niech mu będzie. Na polu buddyzmu bon jest fachowcem jakich mało, więc można przełknąć takie wybryki.

Bardzo solidna pozycja. Autor twierdzi, że ukazane w książce praktyki były kiedyś tajemnicą, przeznaczone dla wybranych uczniów. Upublicznia je (za zgodą swoich mistrzów), aby tradycja nie zaginęła. Jednak ćwiczenia i tak lepiej wykonywać pod okiem nauczyciela, więc jako podręcznika-samouczka tej książki traktować nie można. Niemniej jednak nawet laik może wynieść pożytek z...