Henrietta jest pełna magii. Wie o tym Gansey, który obsesyjnie poszukuje tajemniczej linii mocy i legendarnego Króla Kruków - Glendowera. Pomagają mu w tym koledzy, Adam i Ronan, jednak poszukiwania nabierają tempa gdy poznają Blue. Dziewczyna to medium z domu pełnego wróżek. I choć uczuciem obdarzyła Adama, musi unikać Gansey'a. Wszystko po to by nie wypełnić przepowiedni ciotek, która głosi, że zabije chłopaka przez pocałunek. Wszystko się zmienia gdy odnajdują płatający figle las.

Wiem, że moja ciekawość kiedyś mnie zniszczy. Czytelnicza zwłaszcza. Nie lubię wypowiadać się o książkach, których nie znam. Dlatego zdecydowałam się przeczytać "Króla kruków", którego chyba wszyscy wokoło uwielbiają. Naprawdę mega mało negatywnych opinii zdążyłam zanotować. Teraz nie wiem gdzie umiejscowić siebie wśród czytelników serii.

Początek był nieco zagmatwany. Wielu bohaterów, nie do końca nakreślonych jak należy, przyprawiało o delikatny ból głowy. Jednak, gdy czytelnik przebrnie dalej, będzie co raz lepiej. Bohaterowie nabierają wyrazu, poznajemy ich historie i problemy, dzięki czemu powoli zaczynamy wybierać spośród nich swoich faworytów. Choć istnieją w świecie pełnym magii, nabierają realnego wymiaru. Bohaterowie "Króla kruków" są zdecydowanie na tak.

Sam pomysł na fabułę też nie był najgorszy. Wykorzystanie magii jest chyba jednym z najczęstszych zabiegów literackich w fantastyce. Zwłaszcza tej młodzieżowej. Nie mówię, że jest to słuszny zabieg, bo nie raz jest wykorzystany źle i psuje całość. Tutaj tak nie jest, sposób zaadoptowania magii do tej książki jest jak najbardziej słuszny. Tworzy coś zupełnie innego i świeżego, a więc i ciekawego.

Było to moje pierwsze spotkanie z autorką i przyznaje, że język jakiego używa jest dla mnie jak najbardziej w porządku. Lekki, tworzy całkiem fajne i zgrabne opisy. Nie jest idealny, momentami czegoś mu brakowało, ale nie utrudniał lektury.

Gdzie jest więc mój problem? To wszystko dla mnie nie współgrało. Zupełnie jakbym dostała dobrze wykonane puzzle, które nie tworzą jednego obrazka. Choć książkę przeczytałam dość szybko, miałam wrażenie, że cała opowieść okropnie mi się dłużyła. Stwierdziłabym, że "Król kruków" to strasznie długi i rozlazły wstęp do całej serii. Szkoda tylko, że przez to niekoniecznie mam ochotę poznać kolejne tomy.

Naprawdę chciałam się nią zachwycić. Znaleźć w niej to coś co uwielbiają czytelnicy. I nie ważne jak bardzo się starałam, nie wyszło. Pomysł jak najbardziej mi się podobał. Dla mnie książka traci na wykonaniu.

Tekst z http://smieszna-nazwa.blogspot.com/

Henrietta jest pełna magii. Wie o tym Gansey, który obsesyjnie poszukuje tajemniczej linii mocy i legendarnego Króla Kruków - Glendowera. Pomagają mu w tym koledzy, Adam i Ronan, jednak poszukiwania nabierają tempa gdy poznają Blue. Dziewczyna to medium z domu pełnego wróżek. I choć uczuciem obdarzyła Adama, musi unikać Gansey'a. Wszystko po to by nie wypełnić przepowiedni...