Mam wrażenie, że w piątym tomie sagi tempo akcji jednak trochę spada. Sama nie wiem czy jest to wada, akurat w tej części, tak bardzo osobistej dla głównej bohaterki. Erika poznaje tajemnice swojej matki, do tej pory postrzeganej przez nią i jej siostrę jako osobę oziębłą i nieczułą. Jednak wydarzenia sprzed 60 lat ukazują dramatyczne przeżycia i przyczyny takiego traktowania córek wiele lat później. Oczywiście są tajemnice jest i zbrodnia, nawet kilka, ale tym razem akcja i przebieg śledztwa jest mniej dynamiczny i trochę mniej przez to absorbujący. Chociaż wątek komisariatu, jego pracowników, szefa policji rozwija się w dobrym kierunku, humor sytuacyjny wielokrotnie wywołał uśmiech na mojej twarzy.
Na pewno dużym minusem jest tytuł, który właściwie od samego początku sugeruje rozwiązanie, jednak zdaje się, że to nie autorka jest temu winna, tylko osoba przekładająca tekst na polski. W oryginale ten tytuł jest chyba inny - ale nie znam szwedzkiego, może się mylę.
Niemniej jednak pozycja ciekawa i warta polecenia.

Mam wrażenie, że w piątym tomie sagi tempo akcji jednak trochę spada. Sama nie wiem czy jest to wada, akurat w tej części, tak bardzo osobistej dla głównej bohaterki. Erika poznaje tajemnice swojej matki, do tej pory postrzeganej przez nią i jej siostrę jako osobę oziębłą i nieczułą. Jednak wydarzenia sprzed 60 lat ukazują dramatyczne przeżycia i przyczyny takiego...