Pierwszy raz z Obietnicą krwi spotkałam się przy okazji targów książki. Już po samej okładce książka zaczęła mnie przyciągać. Kiedy przeczytałam jej opis byłam pewna, że muszę ją przeczytać. Ostatnio miałam okazje wybrać się do miejscowej biblioteki, gdzie na jednej z półek odnalazłam tą książkę. Był to czysty przypadek, a jednak jakby na mnie czekała.

Obietnica krwi to pierwsza część serii zwanej Trylogią magów prochowych. Brzmi dość tajemniczo. Otóż wyobraźcie sobie, że w świecie zwykłych ludzi istnieją jeszcze osoby obdarzone trzema różnymi rodzajami magii. Potężni i przeciętni. Uprzywilejowani, zdolni i magowie prochowi. Pod tymi tajemniczymi nazwami kryją się niezwykli ludzie.
Uprzywilejowani wydają się najpotężniejszym rodzajem z tej trójki. Ponieważ potrafią dotykać Nieświata w zamian otrzymując kontrolę nad żywiołami.
Zdolni jak sama nazwa mówi ludzie, którzy mają jedną szczególną moc np. jak w przypadku prawej ręki Marszałka Polnego – Olema jest to brak zapotrzebowania snu.
Magowie prochowi to ludzie, których zdolności powiązane są z prochem strzelniczym. Potrafią kontrolować lot kul. Na wojnie nie mają sobie równych.
Pokój pomiędzy Uprzywilejowanymi i Prochowymi Magami od wieków był kruchy jak lód. Jedni na pierwszym miejscu stawiali SIEBIE. Drudzy – KRAJ. Kiedy ostatni z królów dla własnej korzyści postanawia sprzedać Adro – świat opanuje chaos. Nic nie będzie już takie same. Ponieważ „to koniec epoki królów…”.

Obietnica krwi to niesamowita powieść licząca sobie prawie 700 stron. Opowiadająca o próbie zaprowadzanie właściwego porządku w państwie zmierzającym ku upadkowi. Jest to książka o wojnie i cierpieniu. O ludziach pałających chęcią zemsty. Natłok ciągłej niczym niezmąconej akcji nie da wam ani chwili wytchnienia. Trylogia prochowych magów łączy w sobie wiele przeciwności, które los stawia na drodze bohaterów. Problemy, które nawarstwiają się z kolejnym rozdziałem zaciekawiają czytelnika na tyle, że jeśli raz zajrzy do tej książki to pozostanie z nią do ostatniej strony.
Bardzo fajną sprawą jest to, że w książce równolegle toczy się wiele akcji. Wykonane jest to w na tyle umiejętny sposób, aby czytelnik nie czuł się przytłoczony. Każda z nich opowiada w pewnym sensie inną historie z perspektywy różnych ludzi, jednak wszystkie są powiązane ze sobą tak bardzo, że powstaje jedna spójna całość.
Kolejną super sprawą jest fakt, że fabuła książki jest niepowtarzalna. Nie zdarzyło mi się przez cały swój okres czytelniczy ani razu natrafić na podobny pomysł. To naprawdę wielki plus dla autora.

Obietnica krwi to bez wątpienia książką, którą koniecznie trzeba przeczytać. Jej wyjątkowość mówi sama za siebie. Na pewno sięgnę po kolejne części.

A.

Po więcej zapraszam na : http://tygrysica.tumblr.com/

Pierwszy raz z Obietnicą krwi spotkałam się przy okazji targów książki. Już po samej okładce książka zaczęła mnie przyciągać. Kiedy przeczytałam jej opis byłam pewna, że muszę ją przeczytać. Ostatnio miałam okazje wybrać się do miejscowej biblioteki, gdzie na jednej z półek odnalazłam tą książkę. Był to czysty przypadek, a jednak jakby na mnie czekała.

Obietnica krwi to...