Bardzo aktualna i doskonale udokumentowana pozycja o współczesnych bolączkach kontynentu afrykańskiego. Poruszająca tematy w większości oczywiste dla czytelnika choćby minimalnie zainteresowanego Czarnym Lądem, ale ujęte w sposób z którym trudno spotkać się w literaturze faktu. Leszczyńskiemu udało się zachować niezwykły poziom obiektywności i rzetelności, dzięki którym nie jest to książka "stająca po którejś ze stron". Autor oczywiście opisuje głównie środowiska i "ekosystem" biedy w Afryce, ale robi to przyjmując perspektywę makro, a nie mikro. W tym sensie jest to książka mniej skupiająca się na człowieku/bohaterze (choć nie jest tego pozbawiona), ale więcej na opisie mentalnych, ekonomicznych i politycznych uwarunkowań we współczesnej Afryce.

Jeśli ktoś ma podejrzenia, że to książka (w związku z powyższym) nudna, to muszę zaprzeczyć. To bardzo sprawna literatura i "wygodna" lektura dla czytelnika - wbrew mnogich przypisów w niej zawartych. :-)

Największe atuty? Dla mnie dwa:
1. reportaż "Jaboya" o zjawisku seksu sponsorowanego między rybakami i ich klientkami (tylko kobiety uprawiające seks z rybakami mają prawo kupować od nich ryby!) - było to dla mnie zupełne novum.
2. Postawa samego Leszczyńskiego, który doskonale wie, że nic nie jest czarne lub białe, a świat to mnogie odcienie szarości.

Bardzo aktualna i doskonale udokumentowana pozycja o współczesnych bolączkach kontynentu afrykańskiego. Poruszająca tematy w większości oczywiste dla czytelnika choćby minimalnie zainteresowanego Czarnym Lądem, ale ujęte w sposób z którym trudno spotkać się w literaturze faktu. Leszczyńskiemu udało się zachować niezwykły poziom obiektywności i rzetelności, dzięki którym nie...