Właściwie przeczytałam te książkę "na fali" poprzednich dwóch. Dla nikogo nie będzie zaskoczeniem, gdy powiem, że nie jest szczyt kunsztu literackiego, ale za to oferuje czytelnikowi parę chwil szczerego śmiechu. Każde spotkanie z ukochanym doktorkiem-psycholkiem ter Borchtem sprawia, że uśmiecham się złośliwie zanim jeszcze nawet ktokolwiek zdąży coś powiedzieć. Pokręcone relacje wewnątrz stada także dostarczają wiele pozytywnej energii, a niezręczna relacja na linii Max-Kieł jest wytchnieniem od napchanych wszędzie namiętnych romansów. Fabuła mniej więcej na tym samym poziomie, co poprzednie części, ale parę rozwiązań jest bardziej niż śmiesznych (rozumiem, że autor chciał pokazać, że nie tylko dorośli i doświadczeni życiowo mogą coś zmienić, ale to co tu wymyślił to już gruba przesada!). No i jeszcze ten motyw ekologiczny. "Chcemy odzyskać planetę! Chcemy czystej i niezniszczonej planety! Łączmy się! Dzieci się liczą! JESTEŚCIE ZE MNĄ?!" No, ludzie kochani! Tego się nie da czytać! To nie jest traktat o ratowaniu lasów deszczowych, tylko luźna książka o latających dzieciakach i ten dramatyzm pasuje tutaj jak pięść do nosa.
Te dwa punkty mocno obniżyły moja opinię, ale generalnie nie jest źle. jak mówiłam - na odprężenie.

Właściwie przeczytałam te książkę "na fali" poprzednich dwóch. Dla nikogo nie będzie zaskoczeniem, gdy powiem, że nie jest szczyt kunsztu literackiego, ale za to oferuje czytelnikowi parę chwil szczerego śmiechu. Każde spotkanie z ukochanym doktorkiem-psycholkiem ter Borchtem sprawia, że uśmiecham się złośliwie zanim jeszcze nawet ktokolwiek zdąży coś powiedzieć. Pokręcone...