"Rappa" to manga, za którą zabrałam się, nie mając pojęcia, o czym jest ani z czym ją kojarzyć, chociaż spodziewałam się raczej czegoś "męskiego", jakiejś przygodówki, a nie np. romansu – i intuicja mnie nie zawiodła.
Manga oferuje nam wartką akcję, łączącą western z fantastyką (i to fantastyką, która potrafi nieźle zaskoczyć) + ciekawych bohaterów (mnie najbardziej zaintrygował tytułowy Rappa, o którym w pierwszym tomie niewiele się dowiadujemy, więc nie sposób nie sięgnąć po kontynuację).
Odnośnie polskiego wydania: oceniam je całkiem dobrze. Moją uwagę przykuł sposób tłumaczenia onomatopei, łączący oryginalne japońskie znaki i polskie wyrazy - początkowo wydało mi się to dziwne, ale po zastanowieniu stwierdzam, że nie jest to złe rozwiązanie. Chociaż były takie strony, przy których miałam wątpliwości co do jakości wykonania tych połączeń, ale to raczej moje czepianie się szczegółów :)

Więcej o "Rappie" (i onomatopejach) pod adresem: https://blogomangach.wordpress.com/2015/01/07/rappa-t-1/#more-178

"Rappa" to manga, za którą zabrałam się, nie mając pojęcia, o czym jest ani z czym ją kojarzyć, chociaż spodziewałam się raczej czegoś "męskiego", jakiejś przygodówki, a nie np. romansu – i intuicja mnie nie zawiodła.
Manga oferuje nam wartką akcję, łączącą western z fantastyką (i to fantastyką, która potrafi nieźle zaskoczyć) + ciekawych bohaterów (mnie najbardziej...