Może to i ciekawy shonen, pełen walk sztucznej inteligencji z ujeżdżającymi jednorożce samurajami czy rewolwerowcami, jednak na dłuższą metę nie widzę tu jednej spójnej nitki. W RAPPA znajdziesz wszystko. A jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. Całą dwutomową mangę stanowią dość poszarpane kolejne historie w jakie wikła się trójka bohaterów. Całość wymyślona przez Hideyuki Kikuchi wygląda nader szaleńczo i nie sposób doszukać się jakiegoś sensu. Rappa ani nie dowiaduje się zbyt wiele o sobie, ani nie zbawia świata.

Więcej na http://www.monime.pl/w-mandze-rappa-znajdziesz-wszystko/

Może to i ciekawy shonen, pełen walk sztucznej inteligencji z ujeżdżającymi jednorożce samurajami czy rewolwerowcami, jednak na dłuższą metę nie widzę tu jednej spójnej nitki. W RAPPA znajdziesz wszystko. A jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. Całą dwutomową mangę stanowią dość poszarpane kolejne historie w jakie wikła się trójka bohaterów. Całość wymyślona...

Sporo już widziałam. Odnalazłam dno internetu w postaci Jezusa w stroju Jedi dosiadającego tyranozaura, tęczowych kotów biegnących przez kosmos po tęczy, śpiewającego puddingu...
Ale western z jednorożcami, cyborgami i dinozaurami był niezłym zaskoczeniem.
Od strony graficznej ujdzie, twarze bohaterów są ładnie narysowane, zwłaszcza tytułowy Rappa. Styl autorki jest fajny, dynamiczny, ale wciąż jest wiele do poprawienia. Rysunki koni od tyłu i "cycki" jak z niskich lotów ecchi. Było ich mało, bez obaw, ale czasami zbyt dużo na raz. (wiadomo o co chodzi)
No i "strzałeczki" przy dymkach wskazujące na mówiącego się przydają. Lekkie zamieszanie w tych dialogach.
Ogólne wrażenie: szurnięte, ale dobre (Rappa jest taaakiii śliczny). Zobaczymy co dalej.

Sporo już widziałam. Odnalazłam dno internetu w postaci Jezusa w stroju Jedi dosiadającego tyranozaura, tęczowych kotów biegnących przez kosmos po tęczy, śpiewającego puddingu...
Ale western z jednorożcami, cyborgami i dinozaurami był niezłym zaskoczeniem.
Od strony graficznej ujdzie, twarze bohaterów są ładnie narysowane, zwłaszcza tytułowy Rappa. Styl autorki jest fajny,...

"Rappa" to manga, za którą zabrałam się, nie mając pojęcia, o czym jest ani z czym ją kojarzyć, chociaż spodziewałam się raczej czegoś "męskiego", jakiejś przygodówki, a nie np. romansu – i intuicja mnie nie zawiodła.
Manga oferuje nam wartką akcję, łączącą western z fantastyką (i to fantastyką, która potrafi nieźle zaskoczyć) + ciekawych bohaterów (mnie najbardziej zaintrygował tytułowy Rappa, o którym w pierwszym tomie niewiele się dowiadujemy, więc nie sposób nie sięgnąć po kontynuację).
Odnośnie polskiego wydania: oceniam je całkiem dobrze. Moją uwagę przykuł sposób tłumaczenia onomatopei, łączący oryginalne japońskie znaki i polskie wyrazy - początkowo wydało mi się to dziwne, ale po zastanowieniu stwierdzam, że nie jest to złe rozwiązanie. Chociaż były takie strony, przy których miałam wątpliwości co do jakości wykonania tych połączeń, ale to raczej moje czepianie się szczegółów :)

Więcej o "Rappie" (i onomatopejach) pod adresem: https://blogomangach.wordpress.com/2015/01/07/rappa-t-1/#more-178

"Rappa" to manga, za którą zabrałam się, nie mając pojęcia, o czym jest ani z czym ją kojarzyć, chociaż spodziewałam się raczej czegoś "męskiego", jakiejś przygodówki, a nie np. romansu – i intuicja mnie nie zawiodła.
Manga oferuje nam wartką akcję, łączącą western z fantastyką (i to fantastyką, która potrafi nieźle zaskoczyć) + ciekawych bohaterów (mnie najbardziej...

Na "Rappę" natknęłam się pewnego wieczoru w Empiku. Żadnych opisów. Postanawiając nie kupować kota w worku, wróciłam do domu i wklepałam tytuł w Internet. Nic, tylko kategoria "fantasy". Pomyślałam, że można by się temu przyjrzeć, najwyżej komuś odsprzedam. Następnego dnia rano pomaszerowałam pod sklep, mangę w łapkę i do kasy.
Tom, pomimo całej swojej dziwności, spodobał mi się na tyle, że kupię również następną część. Kreska nie jest brzydka, a szczególnie spodobały mi się zamieszczone na końcu projekty postaci. Jedyne, co bym skrytykowała, to trochę zbyt szybko rozgrywająca się akcja, w pewnych momentach nie wiedziałam, co się dzieje.

Na "Rappę" natknęłam się pewnego wieczoru w Empiku. Żadnych opisów. Postanawiając nie kupować kota w worku, wróciłam do domu i wklepałam tytuł w Internet. Nic, tylko kategoria "fantasy". Pomyślałam, że można by się temu przyjrzeć, najwyżej komuś odsprzedam. Następnego dnia rano pomaszerowałam pod sklep, mangę w łapkę i do kasy.
Tom, pomimo całej swojej dziwności, spodobał...

Welocilaptor płoszący konie, jednorożec zabijający welocilaptora, rappa łapiący jednorożca i ogromna "dżodżowniczka" pojawiająca się z nikąd. Cóż nie można się nudzić przy tej mandze. Ciekawa jestem jak wszystko potoczy sie dalej.

Welocilaptor płoszący konie, jednorożec zabijający welocilaptora, rappa łapiący jednorożca i ogromna "dżodżowniczka" pojawiająca się z nikąd. Cóż nie można się nudzić przy tej mandze. Ciekawa jestem jak wszystko potoczy sie dalej.

Jednorożce everywhere ~~

Jednorożce everywhere ~~

Taki średniak, przeczytać można, ale w pamięci na długo nie zostanie.

Taki średniak, przeczytać można, ale w pamięci na długo nie zostanie.