Książeczka fajnie napisana, ale straaasznie stara jak na podejmowaną tematykę. Autor prezentuje typ stanowiska, że "piorun jest obecnie zjawiskiem całkowicie wyjaśnionym przez naukę". Trochę jego nastawienie ilustruje powoływanie się na Gorkiego we wstępie (zob. opis książki).
Hmmm, w 1949 roku zjawisko całkowicie wyjaśnione? Do dzisiaj nie wiemy na przykład jak tworzy się lider przestrzenny wyładowania piorunowego. Nie wiemy jaki dokładnie jest proces elektryzowania chmur. W książeczce odnośnie elektryzowania podany jest tylko jeden, bardzo stary pogląd o rozbijaniu kropli wody przez wiatr, w dodatku zawieszonych poza polem elektrycznym (obecnie liczbę teorii elektryzowania chmur można szacować na dziesiątki). Powstawanie pioruna rozpoczyna się poprawnie od pojęcia lawiny elektronowej, a potem przechodzimy od razu do pojęcia lidera, z pominięciem strimera, z brakiem rozróżnienia między liderem krokowym i strzałowym...
Przeczytałem natomiast ciekawostkę odnośnie szklanych rurek jako ślady po piorunie na przetopionym piasku oraz efekty odparowywania trafionych linii telefonicznych.
Ogólnie: jeśli ktoś zupełnie nic nie wie o piorunach, to czegoś z tej książki się dowie. Jeżeli ma jakieś podstawy, niestety wiele nowego nie poczyta. Ja liczyłem na słownictwo polskie, ale się przeliczyłem: lider nazywany jest tu "leaderem", ładunek elektryczny "nabojem elektrycznym" (tłumacz zdecydowanie nie był fizykiem) i brak bardziej szczegółowej terminologii. Ale czytało się całkiem sprawnie.

Książeczka fajnie napisana, ale straaasznie stara jak na podejmowaną tematykę. Autor prezentuje typ stanowiska, że "piorun jest obecnie zjawiskiem całkowicie wyjaśnionym przez naukę". Trochę jego nastawienie ilustruje powoływanie się na Gorkiego we wstępie (zob. opis książki).
Hmmm, w 1949 roku zjawisko całkowicie wyjaśnione? Do dzisiaj nie wiemy na przykład jak tworzy się...