Zaskoczyła mnie ta powieść.
Zabrałam się za nią z powodu choroby, gdyż nie mogłam się wybrać do biblioteki, a miałam ochotę na coś, za co w normalnej sytuacji bym się nie zabrała. Akurat moja Mamuś przyniosła do domu kilka starych książek z likwidowanej w jej pracy gabloty i tak oto trafiłam na 'Sprawę kryminalną'.
Kraszewski kojarzył mi się dotąd wyłącznie z językiem polskim w szkole, chociaż nie miałam w obowiązku lektur żadnej z jego książek.
Jest więc to moje pierwsze z Nim spotkanie i muszę przyznać, że miłe.
Na pewno, nie wypada porównywać tego, do dzisiejszych kryminałów.
Główna tajemnica, a więc co stało się z panem Danielem, została szybko rozwiana przez samego autora, poza tym nie o nią tu chodziło. Tak naprawdę głównym tematem jest zakazana miłość i to, co zakochani są w stanie dla niej zrobić.
Jednak mimo to książkę czyta się sprawnie i do samego końca pozostaje niepewność co do losów bohaterów.
Nie przeszkadzała mi nawet staropolszczyzna. Nawet łapałam się na tym, że po odłożeniu książki wdzierała się ona mimochodem do moich wypowiedzi :)
Ja spędziłam przy tej powieści miłe chwile i chętnie polecę ją osobom, które tak jak ja, pukały się w głowę, gdy rodzice i nauczyciele powtarzali: 'Kiedyś sama wrócisz do czytania szkolnych lektur' :)

Zaskoczyła mnie ta powieść.
Zabrałam się za nią z powodu choroby, gdyż nie mogłam się wybrać do biblioteki, a miałam ochotę na coś, za co w normalnej sytuacji bym się nie zabrała. Akurat moja Mamuś przyniosła do domu kilka starych książek z likwidowanej w jej pracy gabloty i tak oto trafiłam na 'Sprawę kryminalną'.
Kraszewski kojarzył mi się dotąd wyłącznie z językiem...