Tytułowa „Kawiarenka w Kabulu” to miejsce spotkań wielu różnych ludzi. Chwili odpoczynku szukają tutaj emigranci, misjonarze, handlarze i przedstawiciele społeczności afgańskiej. Prowadząca lokal Sunny jest osobą ciepłą, serdeczną i otwartą na nowe przyjaźnie i znajomości. Chętnie służy pomocą i radą dla każdej osoby, która stanie na jej drodze. Sama po wyjeździe ze Stanów Zjednoczonych potrzebuje miejsca, które pozwoli jej poukładać myśli i stanąć na nogi. Po czasie okazuje się, że swoim domem nazywa niewielką kawiarenkę położoną tysiące kilometrów od miejsca urodzenia w sercu kraju ogarniętego wojną.

Znajomość miejsc i obyczajów wynika z kilkuletniego pobytu autorki w Afganistanie, gdzie trafiła w 2001 roku z pomocą humanitarną. Przez kilka lat pracowała jako nauczycielka oraz menedżerka w Kabulskiej Szkole Piękności. Była także właścicielką salonu fryzjerskiego i właścicielką kawiarni. Sama autorka przyznaje, że wiele historii przedstawionych w książce powstało w oparciu o opowieści kobiet, których miała przyjemność wysłuchać w trakcie długoletniej pracy w Kabulu.

Autorka w swojej powieści splata losy emigrantów i rodzimej ludności afgańskiej. Przedstawia osoby przybyłe do tego kraju w celu wzbogacenia się oraz poszukujące przygód, a także miejscową ludność jakże różną od tej, którą znamy z naszego otoczenia. Powieściopisarka w każdej osobie próbuje odnaleźć pozytywne wartości i udowodnić, że każdy bez wyjątku pragnie szczęścia, miłości oraz obecności drugiego człowieka.

Porusza również trudne tematy, które są nieodłącznym elementem książek traktujących o kulturze islamskiej. Robi to jednak w sposób subtelny, dzięki czemu książka nie jest przez nie zdominowana. Autorce udało się również przybliżyć nastrój panujący w mieście nękanym atakami zamachowców - samobójców, gdzie każde wyjście z domu może zakończyć się tragedią.

Akcja powieści biegnie spokojnie, bez większych zwrotów i zawirowań. Mimo to, autorce udało się w każdym kolejnym rozdziale zaciekawić czytelnika zmianami towarzyszącymi życiu w afgańskiej stolicy oraz wyborami jakich musieli dokonywać bohaterowie powieści. Wątkiem, który szczególnie zasługuje na uwagę jest skrywana od lat miłość dojrzałych Afgańczyków Haladżab i Raszida, którzy mimo wolnego stanu cywilnego nie mogą się pobrać. Co stoi na ich przeszkodzie? Tego dowiecie się już z lektury książki.

„Kawiarenka w Kabulu”, chociaż mało nagłośniona, okazała się ciekawą powieścią, która pozostanie w mojej pamięci na dłużej. Ciepła, pogodna, dająca nadzieję na lepsze jutro i wiarę w dobro drzemiące w ludziach, nawet tych, po których byśmy się tego nie spodziewali. Serdecznie polecam jeśli maci ochotę przeżyć kilka miłych chwil w urokliwej kawiarence w Kabulu. Na długo zapamiętam opis świąt Bożego Narodzenia zorganizowanych przez ludzi, którzy nie mogli obchodzić ich ze swoimi rodzinami, w swoich domach.

Na koniec dodam, że klimat powieści świetnie oddaje jej oryginalny tytuł - A Cup of Friendship. Jeszcze raz serdecznie polecam!

http://pozeracz-slow.blogspot.com/2013/07/kawiarenka-w-kabulu-deborah-rodriguez.html#more

Tytułowa „Kawiarenka w Kabulu” to miejsce spotkań wielu różnych ludzi. Chwili odpoczynku szukają tutaj emigranci, misjonarze, handlarze i przedstawiciele społeczności afgańskiej. Prowadząca lokal Sunny jest osobą ciepłą, serdeczną i otwartą na nowe przyjaźnie i znajomości. Chętnie służy pomocą i radą dla każdej osoby, która stanie na jej drodze. Sama po wyjeździe ze Stanów...