Amerykanka na życiowym zakręcie, przybywa do Afganistanu, by uczyć kobiety fryzjerstwa i makijażu. Debbie leczy swoją duszę i rozwija niezależność Afganek. Jest to prawdziwa historia i miło mi się ją czytało.

Amerykanka na życiowym zakręcie, przybywa do Afganistanu, by uczyć kobiety fryzjerstwa i makijażu. Debbie leczy swoją duszę i rozwija niezależność Afganek. Jest to prawdziwa historia i miło mi się ją czytało.

To moje drugie spotkanie z Autorką, którą uwielbiam! Jest mi tak bliska mentalnie, jak mało który Pisarz.
Barwnie opowiada o swoim życiu w Afganistanie, bez pompatyczności i patosu.

To moje drugie spotkanie z Autorką, którą uwielbiam! Jest mi tak bliska mentalnie, jak mało który Pisarz.
Barwnie opowiada o swoim życiu w Afganistanie, bez pompatyczności i patosu.

Książka, w której znajdziemy opis życia kobiet w Afganistanie. Dobra, jednak porównując ją do książek o podobnej tematyce, np. Spalona żywcem, wypada blado. Niemniej jednak język bardzo, przyjemny. Całość czyta się dobrze. Historie poruszające i wciągające

Książka, w której znajdziemy opis życia kobiet w Afganistanie. Dobra, jednak porównując ją do książek o podobnej tematyce, np. Spalona żywcem, wypada blado. Niemniej jednak język bardzo, przyjemny. Całość czyta się dobrze. Historie poruszające i wciągające

Mi się podobała, ale też nie miałam żadnych oczekiwań zanim zaczęłam ją czytać (czytałam ebooka i nie zapoznałam się wcześniej ze streszczeniem z okładki itp). Szczerze, to sądząc po tytule myślałam, że może będzie pisana z punktu widzenia afgańskich kobiet, więc jak okazało się, że narratorka to amerykańska fryzjerka, to miałam moment "serio? zobaczmy co z tego wyniknie". No i było całkiem dobrze. Być może dlatego, że o Afganistanie w zasadzie nic nie wiem i nie zastanawiałam się, czy zdarzenia są realne, a bohaterka rozsądna ;).

Mi się podobała, ale też nie miałam żadnych oczekiwań zanim zaczęłam ją czytać (czytałam ebooka i nie zapoznałam się wcześniej ze streszczeniem z okładki itp). Szczerze, to sądząc po tytule myślałam, że może będzie pisana z punktu widzenia afgańskich kobiet, więc jak okazało się, że narratorka to amerykańska fryzjerka, to miałam moment "serio? zobaczmy co z tego...

Autorka, amerykańska fryzjerka, postanowiła wyjechać do Afganistanu, aby tam stworzyć szkołę fryzjersko-kosmetyczną.
Udało jej się osiągnąć ten cel. Podczas kilkuletniego pobytu w tym egzotycznym kraju poznawała coraz więcej afgańskich kobiet. Wtedy w książce, oprócz spraw związanych z organizacją i pracą salonu, pojawiały się historie tych kobiet. To było dla mnie bardzo interesujące - zupełnie inny świat, niezrozumiałe dla nas zachowania i zupełnie inne tradycje. A za tym wszystkim stoi wielka chęć tych afgańskich kobiet to rozwoju, nauki i zmiany ich życia.

Autorka, amerykańska fryzjerka, postanowiła wyjechać do Afganistanu, aby tam stworzyć szkołę fryzjersko-kosmetyczną.
Udało jej się osiągnąć ten cel. Podczas kilkuletniego pobytu w tym egzotycznym kraju poznawała coraz więcej afgańskich kobiet. Wtedy w książce, oprócz spraw związanych z organizacją i pracą salonu, pojawiały się historie tych kobiet. To było dla mnie bardzo...

Ciekawa, trochę egzotyczna, opowieść o miejscach w których kobiety dbają o urodę. Mocno ograniczony dostęp do szkoleń oraz produktów niezbędnych w salonach urody autorka przekuwa w sukces, którym pokazuje, że chcieć to móc.

Ciekawa, trochę egzotyczna, opowieść o miejscach w których kobiety dbają o urodę. Mocno ograniczony dostęp do szkoleń oraz produktów niezbędnych w salonach urody autorka przekuwa w sukces, którym pokazuje, że chcieć to móc.

Nie oszałamia ale ukazuje po części życie kobiety w Afganistanie, które w tych regionach nadal szokuje.

Nie oszałamia ale ukazuje po części życie kobiety w Afganistanie, które w tych regionach nadal szokuje.

Zauważyłam, że książka zbiera bardzo skrajne opinie, więc przed przeczytaniem nieco się obawiałam, czy warto po nią sięgnąć. Postanowiłam jednak się nie zniechęcać i spróbować.
Książka okazała się bardzo wciągająca. Autorka opowiada jak zaczęła się jej przygoda z Afganistanem i prowadzoną przez nią szkołą fryzjersko-kosmetyczną.
Na początku p. Rodriquez, z zawodu fryzjerka, pojechała do Afganistanu po prostu nieść pomoc. Na początku niewiele wiedziała ona o tym państwie. Pomysł na założenie szkoły zrodzil się dopiero później.
Autorka opisuje w swojej książce dlaczego wlaśnie zdecydowała się otworzyć szkołę fryzjersko-kosmetyczną, a także jakie problemy napotykała w czasie działalności wyżej wymienionej szkoły. Ponadto autorka wplata tutaj opowieści o życiu afgańskich kobiet, w większości jej uczennic oraz wątki autobiograficzne. Jedyne, co magłabym się przyczepić to historia jej przyjacióki, Roshanny i podłożenie zakwawionej chusteczki jako dowód dziewidztwa panny młodej. Myślę, że ta historia mogłaby jakoś dotrzeć do rodziny pana młodego, która mieszka za granicą, a wtedy Roshanna miałaby bardzo poważne problemy. W książce jest dość dużo szczegółów na temat dziewczyny, co pozwoliłoby jej rodzinie zidentyfikować o kogo chodzi. Tę historię p. Rodriquez powinna zachować jedynie dla siebie.

Zauważyłam, że książka zbiera bardzo skrajne opinie, więc przed przeczytaniem nieco się obawiałam, czy warto po nią sięgnąć. Postanowiłam jednak się nie zniechęcać i spróbować.
Książka okazała się bardzo wciągająca. Autorka opowiada jak zaczęła się jej przygoda z Afganistanem i prowadzoną przez nią szkołą fryzjersko-kosmetyczną.
Na początku p. Rodriquez, z zawodu...

Książka, jak widać poniżej otrzymuje skrajne opinie. Czyli najlepiej przeczytać i ocenić samemu. Według mnie warto - intencją autorki nie jest doktoryzowanie na wybitnym uniwersytecie, tylko przedstawienie obrazu Afganistanu takiego jaki widzi. A przy okazji pokazuje mi jak to wygląda od środka. Kultura, tradycja, wszystko rozumiem, ale być kobietą w Afganistanie - brrrrr:(

Książka, jak widać poniżej otrzymuje skrajne opinie. Czyli najlepiej przeczytać i ocenić samemu. Według mnie warto - intencją autorki nie jest doktoryzowanie na wybitnym uniwersytecie, tylko przedstawienie obrazu Afganistanu takiego jaki widzi. A przy okazji pokazuje mi jak to wygląda od środka. Kultura, tradycja, wszystko rozumiem, ale być kobietą w Afganistanie - brrrrr:(

Mówi się "Nie oceniaj książki po okładce". Ja mogłabym dodać " i po tytule".
A jednak to właśnie dzięki tytułowi i okładce sięgamy najczęściej po książke, zaintrygowani tym co przedchwilą zobaczyliśmy i przeczytaliśmy. Ile jest książek wobec, których przeszliśmy obojętnie z powodu nieciekawej głównej strony? Do sięgnięcia po tą pozycję przekonał mnie tajemniczy tytuł "Szkoła piękności w Kabulu".
- Co to jest - pomyślałam i sięgłam po nią.
Po głowie krążyły mi różne domysły, ale najmiej spodziewałam się tego co przeczytałam na okładce.

Książka opowiada o szkole fryzjerek prowadzonej przez Amerykankę w ...Afganistanie.
Jej zamiarem jest nauczenie kobiet jedynego zawodu, w którym byłyby niezależne mężowi.
Choć jest to trudne przedsięwzięcie, nie poddaje się. W Afganistankach widzi siebie tkwiącą w nieszczęśliwym związku pod kloszem męża. Z czasem poznaje kulturę, język i zwyczaje tego kraju nie raz im się buntując i sprowadając na siebie oburzenie innych. Ucząc kobiet zawodu z czasem zostaje wtajemniczona w ich sekrety i cierpienia. Panna młoda, która musi w noc poślubną sfingować własne dziewictwo, bita przez męża druga żona oraz kobieta sprzedana obcemu mężczyżnie za żonę jako
spłata długu....

Główną zaletą tej książki jest główna bohaterka. Zadziorna, niepokorna, chcąca pomagać i zarazem znaleźć spokuj. Pragnąc dawać ludzią szczęście zgłasza się do organizacji niosącej innym krają pomocy.
Kiedy po przejściu szkolenia dowiaduje się możliwości wyjazdu do Afganistanu zgłasza się od razu. Z czasem czytając różne publikacje na temat tego kraju odkrywa, że wiele łączy ją z tamtejszymi kobietami. Rówie dokładnie jest posłuszna mężowi, bojąc się go i jego zazdrości. Kiedy wyjeżdża tam nie wie co będzie robić z zawodu jest przecież fryzjerką. Kiedy dowiadują się o tym inne kobiety odrazu zgłaszają się do niej by zadbała o ich włosy. Z czasem zradza się pomysł na szkołę piękności czyli fryzjersko - kosmetycznej.

Jednak najważniejsze w tej książki są Afganistanki. Na pozór różne od siebie, a jednak tak samo powiązane obyczajami, którym tylko nieliczne są w stanie się sprzeciwić, gdyż zato mogą trafić do więzienia.
W szkole i salonie wymieniają się swoimi przeżyciami, marzeniami wtajemniczając w nie główną bohaterkę.
Poznajając ich sekrety stara się zmierzyć z swoim mężem z Ameryki i strachem przed nim.

Książka ta naprawdę mną zawładła. Czytając ją poznawałam losy kobiet z kraju, o którym mówi się tak dużo, a jednak nieraz nic nie wiemy. Ich losy straszne, okrutne i przerażające przeplatają się z nadzieją na lepsze jutro i nielicznymi pięknymi chwilami.

Recenzja pochodzi z mojego bloga :
www.ciekawy-kajecik0czytelnika.blogspot.com

Mówi się "Nie oceniaj książki po okładce". Ja mogłabym dodać " i po tytule".
A jednak to właśnie dzięki tytułowi i okładce sięgamy najczęściej po książke, zaintrygowani tym co przedchwilą zobaczyliśmy i przeczytaliśmy. Ile jest książek wobec, których przeszliśmy obojętnie z powodu nieciekawej głównej strony? Do sięgnięcia po tą pozycję przekonał mnie tajemniczy tytuł...