To byłaby ciepła opowieść o codzienności ludzi w różnym wieku, którzy pracują lub spędzają czas w kawiarni. Myślę, że wtedy książka miałaby marne szanse na zwrócenie mojej uwagi. Jednak miejsce, w którym autorka osadziła swą opowieść, sprawia, że nie możesz traktować "Kawiarenki w Kabulu" jak pierwszego z brzegu czytadła.
Ciepło pozostaje, ponieważ relacje międzyludzkie ogrzewają rzeczywistość, której składnikiem jest niepewność i strach.

Deborah Rodriguez splata losy emigrantów i rodzimej ludności, w subtelny sposób podejmując trudne tematy, nieodłącznie związane z kulturą islamską.
Akcja powieści toczy się spokojnie. Można poznać bohaterów, zaprzyjaźnić się z nimi, zaangażować się w codzienne życie mieszkańców Kabulu.
W kawiarni, prowadzonej przez 38 - letnią Amerykankę, pomimo toczącej się na zewnątrz wojny i częstych zamachów bombowych, udaje się utrzymać ciepłą i przyjazną atmosferę.
W tym miejscu niektórzy znajdują schronienie, inni miłość, kolejni przyjaciół. W kawiarence, podczas Bożego Narodzenia, mogą poczuć magię świąt, mimo że znajdują się daleko od domu i od dawna nie widzieli krewnych i najbliższych.

Deborah Rodriguez swą opowieść zbudowała na kanwie historii, których wysłuchała podczas pracy w kabulskim salonie fryzjerskim i w kawiarni. Dzięki temu przekazała w ręce czytelników nie tylko ciekawą książkę, ale również książkę wartościową, w której udało jej się przybliżyć kulturę, tak inną od europejskiej.

To byłaby ciepła opowieść o codzienności ludzi w różnym wieku, którzy pracują lub spędzają czas w kawiarni. Myślę, że wtedy książka miałaby marne szanse na zwrócenie mojej uwagi. Jednak miejsce, w którym autorka osadziła swą opowieść, sprawia, że nie możesz traktować "Kawiarenki w Kabulu" jak pierwszego z brzegu czytadła.
Ciepło pozostaje, ponieważ relacje międzyludzkie...

Super książka. Obyczajowa, idealna na wieczór, opisująca miłe miejsce w centrum Kabulu. Miejsce goszczące ludzi różnych krajów, arabskich zwyczajów i osób pragnących żyć "normalnie". Polecam.

Super książka. Obyczajowa, idealna na wieczór, opisująca miłe miejsce w centrum Kabulu. Miejsce goszczące ludzi różnych krajów, arabskich zwyczajów i osób pragnących żyć "normalnie". Polecam.

Wyzwanie LC na kwiecien (kolor okladki)

Wyzwanie LC na kwiecien (kolor okladki)

Kawiarenka w Kabulu jest bardzo ważnym miejscem dla przyjaciół i osób najbliższych głównej bohaterki Sunny. Można by rzec, że jest jej enklawą, mimo wszelkich niebezpieczeństw zagrażających eskalacją problemów, jakie wynikają na co dzień w Afganistanie. Książka przedstawia główne problemy kobiet, które są skazane na rygorystyczne posłuszeństwo wobec swoich mężów, swojej rodziny oraz praw zapisanych w świętej księdze islamu.

Kawiarenka w Kabulu jest bardzo ważnym miejscem dla przyjaciół i osób najbliższych głównej bohaterki Sunny. Można by rzec, że jest jej enklawą, mimo wszelkich niebezpieczeństw zagrażających eskalacją problemów, jakie wynikają na co dzień w Afganistanie. Książka przedstawia główne problemy kobiet, które są skazane na rygorystyczne posłuszeństwo wobec swoich mężów, swojej...

Rewelacja!
Czytałam już kilka książek, których akcja dzieje się w Kabulu. Ta jednak jest inna. Różni się tym, że nie tylko pokazuje wewnętrzne problemy kraju, podział i walkę z talibami. Ukazuje również wpływ Amerykanów na Afgańczyków, którzy nie rozumieją tradycji i zachowań tych drugich. Książka ukazuje ich wewnętrzne dylematy, pragnienia i rozterki, często sprzeczne z tradycją i kulturą.

Rewelacja!
Czytałam już kilka książek, których akcja dzieje się w Kabulu. Ta jednak jest inna. Różni się tym, że nie tylko pokazuje wewnętrzne problemy kraju, podział i walkę z talibami. Ukazuje również wpływ Amerykanów na Afgańczyków, którzy nie rozumieją tradycji i zachowań tych drugich. Książka ukazuje ich wewnętrzne dylematy, pragnienia i rozterki, często sprzeczne z...

Literacko bezwartościowa.
Poznawczo - wtórna.

Literacko bezwartościowa.
Poznawczo - wtórna.

Chętnie sięgam po książki o Afganistanie, wszystkie przedstawiają tragiczne losy jego mieszkańców, poniżające życie kobiet, na długo zostają w pamięci. 'Tysiąc wspaniałych słońc' to moja ulubiona lektura, jednakże 'Kawiarenka w Kabulu' także ma swój urok. Bardzo ciekawie spędzony czas. I można znów docenić ile mamy swobody żyjąc w Polsce.

Chętnie sięgam po książki o Afganistanie, wszystkie przedstawiają tragiczne losy jego mieszkańców, poniżające życie kobiet, na długo zostają w pamięci. 'Tysiąc wspaniałych słońc' to moja ulubiona lektura, jednakże 'Kawiarenka w Kabulu' także ma swój urok. Bardzo ciekawie spędzony czas. I można znów docenić ile mamy swobody żyjąc w Polsce.

Lektura oddaje w lekki sposób klimat kraju, w którym władze przejęli Talibowie. Ale też perspektywa z jakiej przychodzi nam poznać Kabul jest inna, więc nie możemy dziwić się tej "błogości", która w sumie dotyczy tylko zamkniętego miejsca. Kawiarnie kojarzą się z relaksem, chwilą spotkań ze znajomymi, momentem by oddać się aromatycznym napojom i np książce. Taki też nastrój daje nam odczuć autorka, choć mam wrażenie, że czasami dość naiwnie opisuje pewne rzeczy, sytuacje, szczególnie te związane z tradycją krajów muzułmańskich, które szczególnie kontrolowane przez fanatyków religijnych są konsekwentnie przestrzegane.
Deborah Rodriguez przedstawia nam obraz Afganistanu poprzez subiektywny filtr Amerykanki, trudno to tu ukryć. NIby zna wszelkie konsekwencje, nakazy tradycji, które w tym kraju ograniczają kobiety, a mimo wszystko chce zachować wolność kobiety z zewnątrz i robić tak jakby była w swoim kraju. Ale czy kobieta z zachodu podlega innemu prawu niż Afganki? Czy wchodząc do domu znajomych rozwalasz się na kanapie i siorbiesz kawę, zachowujesz się dokładnie tak, jakbyś był u siebie? Wszystkim rządzą jakieś prawa, a na ich zmianę trzeba dużo czasu, wielu lat, często pokoleń, żeby doszły do skutku. To czego nie lubię w książkach o tej tematyce to właśnie takiego wpadania w obcą, niezrozumiałą kulturę i zmieniania wszystkiego na swojej drodze, bez poszanowania i zgody innych. Zdecydowanie bardziej przemawia do mnie literatura faktu dotykająca ten obszar kulturowy niż powieść obyczajowa stworzona przez Amerykankę, z jej wizjami i naiwnością w podejściu do tematu.
A do tego w pewnym momencie wątki zaczęły mnie już nudzić. Czułam, że tym bohaterom sporo brakuje do realizmu, zresztą jak całej powieści. Wszystko dzieje się w jednym tempie, a historie ludzi bądź pojawiających się par są mało wciągające. Jedynie co mnie trzymało do końca to chęć poznania losów Dżasminy.
To chyba jest tak, że tego typu książki powinny uwieść swoją magią, odrealnieniem miejsca, w którym przychodzi toczyć się akcji, ale mnie ta lektura nie przekonała i uważam ją jedynie za przeciętną.

Lektura oddaje w lekki sposób klimat kraju, w którym władze przejęli Talibowie. Ale też perspektywa z jakiej przychodzi nam poznać Kabul jest inna, więc nie możemy dziwić się tej "błogości", która w sumie dotyczy tylko zamkniętego miejsca. Kawiarnie kojarzą się z relaksem, chwilą spotkań ze znajomymi, momentem by oddać się aromatycznym napojom i np książce. Taki też nastrój...

Lekka i przyjemna na lato. Nie ma tu jakieś szczególnej głębi, historia nieco naiwna, a i postacie nienajlepiej napisane (stereotyopowo, dość płytko, ale z dużą dozą sympatii). Mimo to książkę czyta się dobrze i szybko zanurzając się w klimatach codzienności Afganistanu. Zachęca do dalszego zgłębiania tej interesującej tematyki.

Lekka i przyjemna na lato. Nie ma tu jakieś szczególnej głębi, historia nieco naiwna, a i postacie nienajlepiej napisane (stereotyopowo, dość płytko, ale z dużą dozą sympatii). Mimo to książkę czyta się dobrze i szybko zanurzając się w klimatach codzienności Afganistanu. Zachęca do dalszego zgłębiania tej interesującej tematyki.

Afganistan, kraj pełen kontrastów, taki mamy obraz tego kraju po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony ciągła niepewność, walki o władzę, terroryzm, religia prześladująca kobiety. I w tym chaosie mamy małą kawiarenkę, taki promyk słońca. Miejsce niemal baśniowe, miejsce gdzie amerykanka Sunny przełamuje lody, zaprzyjaźnia z miejscowymi, pomaga ludziom, i rozświetla ponure dni.
Kawiarenka w Kabulu to bardzo nastrojowa książka, dająca dużo nadziei. Czytając ją nie można się nie uśmiechnąć.

Afganistan, kraj pełen kontrastów, taki mamy obraz tego kraju po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony ciągła niepewność, walki o władzę, terroryzm, religia prześladująca kobiety. I w tym chaosie mamy małą kawiarenkę, taki promyk słońca. Miejsce niemal baśniowe, miejsce gdzie amerykanka Sunny przełamuje lody, zaprzyjaźnia z miejscowymi, pomaga ludziom, i rozświetla...