Powrót do świata mistrzowsko wykreowanego przez Karen Miller przyjęłam z niezwykłą radością i entuzjazmem. Po geniuszu ,,Królobójcy, Królotwórcy" wiedziałam, że będzie to wspaniałe doświadczenie. Nie zawiodłam się.

Fabuła ,,Utraconej Magii" na główny plan spychała Rafela, którego, szczerze mówiąc, niezbyt polubiłam. Nie miał on w sobie tego, co legendarny Asher.
W ,,Odzyskanej Magii" to Deenie musi kontynuować dzieło ojca.

Początek książki ukazuje nam Lur wyniszczone podłą magią Morga. Sytuacja staje się beznadziejna, ludzie uwięzieni są między górami Barl, a smoczozębą rafą, niemożliwą do przebycia. Deenie i jej przyjaciółka, Charis, wyruszają na wyprawę, aby odnaleźć ratunek dla Olków i Doran.

Ponieważ niszczonemu Lur autorka poświęciła całą książkę ,,Utracona Magia", cieszę się, że odkrywamy wraz z głównymi bohaterkami kraje położone poza zatrutymi ziemiami. Pokonanie rafy, przepłynięcie morza, podróż po zatrutych ziemiach - przez cały ten czas widzimy cierpienie głównej bohaterki. Fantastycznie opisane zostają jej rozterki i ból związany z używaniem magii Morga. Dzięki barwnym opisom mogę wyobrazić sobie miejsce, w którym przyjaciółki przebywają. Jednak rzeczą, która bardzo mnie uderzyła, jest to, że Charis, która towarzyszy Deenie w wyprawie zdaje się być praktycznie bezużyteczna. To Deenie cierpi, Deenie zabija, Deenie walczy. Charis tylko narzeka i pociesza. Przykre, bo zdawało mi się, że stać ją na o wiele więcej.
Urzeka nas nowa postać w cyklu - Ewen. Urzeka nas także kraj w którym on żyje, bo oto pojawiają się nowe krainy. Niektóre upadły, niektóre jeszcze jakoś się trzymają, ale wciąż są. Ewen to, jakże by inaczej, książe Vharne, oczywiście całkiem przypadkiem jednego z ważniejszych wolnych królestw.
Oprócz tego opisywane są przeżycia Arlina Garricka (kochamy go nienawidzić), który usługuje Morgowi, a w głębi duszy go nienawidzi. Próbuje z nim walczyć, osamotniony.

Wkrótce wszyscy oni spotykają się ze sobą, aby stoczyć ostateczną walkę.
Między ,,Kapitanem Głupolem", per Ewenem, a Deenie rodzi się mizernie opisane uczucie. Tymczasem Karen Miller przenosi się na wyższy poziom okrucieństwa, bez problemu opisuje śmierć w męczarniach, igra na uczuciach czytelników i stwarza niesamowitą walkę. Przenosi narrację z jednego bohatera na drugiego, dlatego możemy poznać myśli i uczucia każdego z nich.

Wartka akcja, dużo ciekawych wątków, ale nie za dużo, barwne postacie, kolejna wielka bitwa - za to właśnie pokochacie tę książkę. Gorąco polecam.

Powrót do świata mistrzowsko wykreowanego przez Karen Miller przyjęłam z niezwykłą radością i entuzjazmem. Po geniuszu ,,Królobójcy, Królotwórcy" wiedziałam, że będzie to wspaniałe doświadczenie. Nie zawiodłam się.

Fabuła ,,Utraconej Magii" na główny plan spychała Rafela, którego, szczerze mówiąc, niezbyt polubiłam. Nie miał on w sobie tego, co legendarny Asher.
W...