Po książkę sięgnęłam z sentymentu dla autorki. Cóż , zapłaciłam te 29 zł za kiepsko wydaną , na słabym papierze, cieniusieńką zasadniczo , broszurową książeczkę. Projekt okładki owszem, fajny , ale cała reszta… zasłona milczenia.
I to jedyna wada tej pozycji.

Nie przepadam za romansami ( okładka i romantyczne imię w tytule to sugerowało) , jednak uznałam ,że Sabina Waszut płytkiego romansidła na świat by nie wypuściła. I nie zawiodłam się.

Romans choć nie oczywisty. Ona i on – Geal i Yasminne , dwoje obcych sobie ludzi , z różnych światów ląduje na prowansalskim nabrzeżu , w małej mieścinie , gdzie każdy zna każdego i wie o nim wszystko. Łączy ich miejsce zamieszkania – pensjonat starszej, ekscentrycznej damy która nie pyta, nie ocenia , płacisz – mieszkasz.

Geal pragnie poskładać swoje życie niespełnionego lecz z aspiracjami literata, ciągle stojącego u progu swojej pierwszej powieści. Yasminne owiewa tajemnica i niedomówienia. Piękna kobieta , ekspresyjna , zmysłowa, zniewalająca wręcz skrywająca pod uśmiechem tajemnicę i swojej przeszłości i stanu obecnego. O sobie mówi zdawkowymi, urywanymi niedopowiedzeniami, bardziej kierując rozmowę na słuchacza lub wydarzenia codzienne, wrażenia i przeżycia .

I jeśli dwoje dorosłych , samotnych ludzi wkleisz jak puzzel w otoczenie magicznej , pachnącej lawendą i ziołami , nadmorskiej scenerii Prowansji, to romans musi nastąpić. I tak się dzieje, jednak nie ma tu nic banalnego . To jak poezja pisana prozą, pełna uniesień, emocji , wrażeń. Nie znajdziesz tu fabuły rodem z Greya( alleluja) , raczej delikatne przenikanie się męskiej i żeńskiej przestrzeni na tle których obserwujesz złożoność ludzkich charakterów , uczucia tej pary to raczej skutek złożoności ich losów niż główny wątek powieści. Nie ma lukru , pudru i cukru w tych opisach. Każde z nich ma swojego demona i chroni go przed drugim. Para nie planuje życ długo i szczęśliwie, każde wiedzione odrębną ścieżką na chwile splata swe losy by odreagować emocje po chwili odpoczynku ruszyć w swoją stronę.

Kim więc jest tajemnicza tytułowa Isabelle? A tego ode mnie się nie dowiesz, choć uwierz, prawie do samego końca to tajemnica i nerwowo przebierałam kartki snując swoje własne podejrzenia.

Reasumując . Fajna pozycja z półki romansowej jednak z głęboką analizą charakterów bohaterów. I każde zdanie, słowo nie jest przypadkowe, Ocieka emocjami, barwami i zapachami.
I choć autorów jest dwoje – i ten dualizm widoczny jest od pierwszego akapitu w stylu i formie – pięknie się uzupełniają. Ona delikatna , poetycka, on bardziej konkretny, minimalistyczny . Jak jing i jang, dwie uzupełniające się energie. I piękne słowo i piękny obraz. Książka zdecydowanie godna polecenia i przewyższająca treścią swoją edytorską formę.

Po książkę sięgnęłam z sentymentu dla autorki. Cóż , zapłaciłam te 29 zł za kiepsko wydaną , na słabym papierze, cieniusieńką zasadniczo , broszurową książeczkę. Projekt okładki owszem, fajny , ale cała reszta… zasłona milczenia.
I to jedyna wada tej pozycji.

Nie przepadam za romansami ( okładka i romantyczne imię w tytule to sugerowało) , jednak uznałam ,że Sabina Waszut...

„Isabelle’ Sabina Waszut, Mariusz Wietska

Dwoje autorów, jedna książka. Historia romantyczna. Gael poznaje Yasmine. Znajomość szybko przeradza się w miłość…
Nie, to brzmi jakby ta nieduża książeczka była zwykłym romansidłem.
To nie tak…
Akcja toczy się nieśpiesznie. Gael poznaje Yasmine.
Uczucie, które ich połączy będzie rozkwitać na tle prowansalskich krajobrazów i Lazurowego Wybrzeża.
Czytając czułam zapach ziół, rozkoszowałam się winem, podziwiałam zachód słońca, zanurzałam stopy w gorącym piasku plaży.
Ale to co mnie najbardziej urzekło w tej książce to słowa.
Każde zdanie jest jak magnes. Przepełnione subtelnym erotyzmem. Emocje, odczucia czynią z „Isabelle” miniaturowe arcydzieło. Kobieca delikatność przeplata się z męskim minimalizmem.
Bliższa mojemu sercu jest oczywiście kobieca delikatność. Jednak męski minimalizm jest tu jak najbardziej potrzebny. Jest bowiem dopełnieniem obrazu. Bo „Isabelle” jest niczym jak tylko cudownym obrazem, który czytelnik podziwia i chłonie każdym zmysłem.
„Isabelle” Sabiny Waszut i Mariusza Wieteski to literacki majstersztyk. Rozkoszna uczta dla wymagającego i wrażliwego czytelnika. GORĄCO POLECAM!

„Isabelle’ Sabina Waszut, Mariusz Wietska

Dwoje autorów, jedna książka. Historia romantyczna. Gael poznaje Yasmine. Znajomość szybko przeradza się w miłość…
Nie, to brzmi jakby ta nieduża książeczka była zwykłym romansidłem.
To nie tak…
Akcja toczy się nieśpiesznie. Gael poznaje Yasmine.
Uczucie, które ich połączy będzie rozkwitać na tle prowansalskich krajobrazów i...

"Spontaniczne odczuwanie" - tak opisuje proces powstawania tej powieści jeden z jej autorów, Mariusz Wieteska. I są to chyba słowa najbliższe istocie "Isabelle". Owszem, jest to romans - pełen zapierających dech w piersiach scenerii i prowansalskich zapachów. I, owszem, zgodnie ze słowami Ernesta Brylla, "Autorzy udowodnili, że w romansach nie ma nic banalnego". Jeżeli historie miłosne zasługują na uznanie, a zdecydowanie tak jest, "Isabelle" to najlepszy tego dowód.

Pełna recenzja pod adresem: http://zanim-przeczytasz.blogspot.com oraz https://www.youtube.com/watch?v=KBrQ8KIXjO8

"Spontaniczne odczuwanie" - tak opisuje proces powstawania tej powieści jeden z jej autorów, Mariusz Wieteska. I są to chyba słowa najbliższe istocie "Isabelle". Owszem, jest to romans - pełen zapierających dech w piersiach scenerii i prowansalskich zapachów. I, owszem, zgodnie ze słowami Ernesta Brylla, "Autorzy udowodnili, że w romansach nie ma nic banalnego". Jeżeli...