Anna Nowakowska to psychoterapeutka, dziennikarka i pisarka, autorka książki „Przeklęte” (2002). Powieść „Dziunia” powstawała na oczach czytelników, na bieżąco komentowana, na blogu autorki. To historia dziewczynki z patologicznej rodziny, urodzonej przedwcześnie przez nastoletnią uczennicę, ukrywającą ciążę pod bandażami, i która… przychodzi na świat w szkolnej toalecie. To miejsce wydaje się określać jej przyszłe życie. Niechciana, bita, traktowana jak zło konieczne i dziwadło, tak w rodzinie, jaki i przez sąsiadów, wykorzystana seksualnie jako kilkulatka wyrasta na potulne popychadło, „dziunię” – ofiarę, zawsze gotową do poświęceń, ale bardzo inteligentną a przy tym cyniczną i wnikliwie obserwującą otoczenie. To poruszająca lektura, daleka od jednak od typowej literatury z tezą, mającej wywołać konkretne uczucia, wzbudzić litość i oburzenie. Sama narratorka ma do swojej bohaterki specyficzny stosunek. Przedstawia jej życie w sposób będący mieszanką zimnej obserwacji, dobrodusznego politowania, sympatii, ale zabarwionych lekceważeniem graniczącym z szyderstwem. Ten zabieg sprawia, ze nie sposób przejść obok powieści obojętnie. Wzbudza emocje podobne tym, jakie prowokują historie z kolorowych brukowców, komentowane przez postronnych obserwatorów i domorosłych psychologów z internetu. Ciekawa, napisana z dbałością o sferę językową, z doskonale zarysowanymi portretami psychologicznymi bohaterów, poruszająca kontrowersyjne wątki lektura, która mimo ciężkiej tematyki szybko wciągnie w świat Dziuni.

Autorka zapowiedziała kontynuację powieści, tym razem pisaną już bez udziału czytelników.

wyczytanezapisane.wordpress.com
"cytaty i recenzje"

Anna Nowakowska to psychoterapeutka, dziennikarka i pisarka, autorka książki „Przeklęte” (2002). Powieść „Dziunia” powstawała na oczach czytelników, na bieżąco komentowana, na blogu autorki. To historia dziewczynki z patologicznej rodziny, urodzonej przedwcześnie przez nastoletnią uczennicę, ukrywającą ciążę pod bandażami, i która… przychodzi na świat w szkolnej toalecie....