Katarzyna Wojtas to kolejna świetna autorka książek dla dzieci z odpowiednim ukrytym przesłaniem.

Kacper już od najmłodszych lat uczęszczał na treningi trampkarzy. Nie wyobrażał sobie życia bez tego, stało się to dla niego rytuałem. Bardzo zależało mu na zwycięstwie. Był też dość leniwy i zamiast uczęszczać na spotkania wolał siedzieć w domu i grać na komputerze. Gdy udał się na mecz mistrzowski po 3 nieobecnościach nie szło mu najlepiej. W dodatku ubrał nowe buty, które go obcierały. Nie chciał się jednak do tego przyznać przed trenerem. Sądził, że tylko ON, jako kapitan drużyny musi wygrać ten mecz i być najlepszym. Jakże był zawiedziony, gdy trener zmienił go na boisku innym zawodnikiem. Jeszcze bardziej załamał się, gdy mężczyzna oznajmił mu, że być może nie zagra w mistrzostwach trampkarzy. Kacper mimo złych wieści postanowił się nie poddawać i walczyć do samego końca…

Akcja powieści toczy się w czasach współczesnych w domu Kacpra i na boisku sportowym.

Kacper to młody, ambitny chłopiec, który za wszelką cenę chciał wygrać mecz, nie zwracając uwagi na swoich kolegów, innych uczestników. Faulował, łamał wszelkie zasady. Nie przyjmował do wiadomości, że jego drużyna mogłaby przegrać. Jako kapitan chciał pokazać się z jak najlepszej strony. Nie uskarżał się na niedogodności związane z nowymi butami. Jego cel został osiągnięty.

Olka, siostra chłopca stwarzała pozory niezainteresowanej losami brata. W głębi duszy bardzo się o niego martwiła i życzyła mu, jak najlepiej, choć nie dawała tego po sobie poznać.

Trener postąpił bardzo wyrozumiale w stosunku do bohatera, który z lenistwa opuszczał treningi. Dał mu drugą szansę, podczas której Kacper mógł się wykazać. Bardzo się starał, co przyniosło zamierzony sukces.

Koledzy z drużyny nie dali mu odczuć, że jest gorszy od nich. Traktowali go na równi, współpracowali. Dzięki nim chłopiec zrozumiał, że najważniejsza jest drużyna, a nie jednostka.

Bajka napisana jest w sposób prosty i zrozumiały dla przeciętnego czytelnika. Czyta się ją bardzo szybko i z wielką przyjemnością.

Autorka zwraca na ważny problem z naszych czasach, między innymi na kłamstwo. Kacper nie przyznał się przed rodzicami, że nie chciało mu się chodzić na treningi. Powiedział, że trener nie kazał mu przychodzić, gdyż był tak dobry, że nie musiał ćwiczyć. Chłopiec był przekonany o własnym talencie. Należy pamiętać, że kłamstwo prędzej, czy później wyjdzie na jaw, a wtedy nie będziemy wiedzieli, jak się zachować.

Warto też nie kreować się na kogoś innego, niż się jest. Kacper chciał być najlepszy, jako kapitan drużyny, choć tak wcale nie było. Zapomniał, że, aby coś osiągnąć trzeba dużo ćwiczyć i wierzyć w siebie, dążyć do doskonałości.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, jednak z chęcią przeczytałabym inne pozycje tej pisarki.

Tłem dla wydarzeń staje się boisko szkolne i dom Kacpra. Zwykłe, codzienne miejsca. Moim zdaniem to bardzo dobry pomysł. Całości wspaniałej treści dopełniają ilustracje.

,,Piłka w grze! Drużyna” to wspaniała opowieść o ambicji, dążeniu do celu przeznaczona nie tylko dla najmłodszych czytelników.

Moja ocena : 6/6

Katarzyna Wojtas to kolejna świetna autorka książek dla dzieci z odpowiednim ukrytym przesłaniem.

Kacper już od najmłodszych lat uczęszczał na treningi trampkarzy. Nie wyobrażał sobie życia bez tego, stało się to dla niego rytuałem. Bardzo zależało mu na zwycięstwie. Był też dość leniwy i zamiast uczęszczać na spotkania wolał siedzieć w domu i grać na komputerze. Gdy udał...

Wczoraj i przedwczoraj czytałam mojemu małemu Misiowi książeczkę. Ma co prawda dopiero pięć lat, ale tematyka i obrazki bardzo przyciągały jego uwagę. Początkowo mało zainteresowana starsza siostra Misia z coraz większym entuzjazmem słuchała opowieści, nawet moja dwuletnia Laleczka obejrzała książeczkę i próbowała po swojemu ją "czytać".
W tej historii mamy do czynienia z bardzo aktualnym tematem, możemy wiele się nauczyć, wyciągnąć wnioski i zrozumieć, czego robić nie powinniśmy. Za swoje błędy zawsze to my musimy ponieść odpowiedzialność, nie należy nigdy zrzucać winy na innych. Bez ciężkiej, systematycznej pracy do niczego nie dojdziemy w życiu, tego uczy nas ta mądra książeczka.
Mamy tu głównego bohatera o imieniu Kacper, który jest kapitanem drużyny piłkarskiej. chłopiec jest zdania, że sam talent pomoże mu osiągnąć sukces, wygra dzięki temu każdy mecz, strzeli mnóstwo bramek. Czy to jest jednak takie proste? Czy na pewno tylko dzięki zdolnościom pniemy się w górę?
Warto podsunąć naszym pociechom, nie tylko chłopcom, ale i dziewczynkom tę ciekawą propozycję wydawnictwa Sztuka i Wiedza.

Wczoraj i przedwczoraj czytałam mojemu małemu Misiowi książeczkę. Ma co prawda dopiero pięć lat, ale tematyka i obrazki bardzo przyciągały jego uwagę. Początkowo mało zainteresowana starsza siostra Misia z coraz większym entuzjazmem słuchała opowieści, nawet moja dwuletnia Laleczka obejrzała książeczkę i próbowała po swojemu ją "czytać".
W tej historii mamy do czynienia z...