Poniższa opinia może być potraktowana jako spoiler. Zachęcam wszystkich do przeczytania książki i do późniejszego powrotu do mojej opinii.

Jest to chyba jedyna dostępna na rynku polskim publikacja, która w zrozumiały i klarowny sposób opisuje badania nad rozwojem badań nad bronią biologiczną w dawnym ZSRR. Co istotniejsze Ken Alibek, był jednym z głównych animatorów tych badań. Można więc założyć, że opisywane sytuacje są autentyczne. Autor w doskonały sposób oddał w swojej książce klimat wyścigu zbrojeń dotyczącego broni biologicznej, presji której byli poddawani pracownicy poszczególnych jednostek naukowych zajmujących się doskonaleniem drobnoustrojów chorobotwórczych i produkcją broni biologicznej opartej na ich bazie, oraz mentalności polityków ZSRR odpowiedzialnych za rozwój i utrzymanie badań w tej dziedzinie. Autor przeszedł całą "drabinkę" rozwoju kariery naukowej - od człowieka bawiącego się probówkami poprzez kierownicze stanowiska w poszczególnych instytutach naukowych, aż po kierownicze stanowisko samego "Bioprepratu". Opisuje również trudny proces zmiany sposobu swojego myślenia - od pełnego entuzjazmu dla samego programu badawczego, poprzez kolejne wątpliwości, aż do całkowitej chęci odejścia z "Biopreparatu".
Jedyny zarzut jaki można postawić tej pozycji, to fakt że dla osób o wykształceniu przyrodniczym może wydawać się momentami zbyt ogólnikowa - ale trzeba pamiętać, że nie miał to być podręcznik o tym jak zostać bioterrorystą ;).

Poniższa opinia może być potraktowana jako spoiler. Zachęcam wszystkich do przeczytania książki i do późniejszego powrotu do mojej opinii.

Jest to chyba jedyna dostępna na rynku polskim publikacja, która w zrozumiały i klarowny sposób opisuje badania nad rozwojem badań nad bronią biologiczną w dawnym ZSRR. Co istotniejsze Ken Alibek, był jednym z głównych animatorów tych...