Książka mówi o jednym z przywódców sowieckich, Anastasie Mikojanie, prawdziwym Matuzalemie politycznym, który zaczynał swoją karierę przy Leninie a kończył przy Breżniewie. To że przeżył (fizycznie) Stalina, i przeżył (politycznie) Chrusczowa świadczyło o jego dużym talencie politycznym i zwyczajnym szczęściu. Tematem książki jest kierowanie przez Mikojana radzieckim przemysłem spożywczym i jego różnych innowacjach w tej dziedzinie. Przy okazji mamy sporo przykładów ręcznego sterowania w gospodarce socjalistycznej, autorka nazywa to współcześnie: micromanagemant, ale to było wnikanie w drobnostki idące do absurdu: Mikojan osobiście decydował jakie winny być etykiety na konserwach mięsnych, zaś Stalin osobiście wybierał jakiego rodzaju mydłem będą się myć ludzie radzieccy. Ciekawe, że w ramach rewolucji komunistycznej, w latach trzydziestych postawiono na masowe wyżywienie, sieć stołówek, wydano walkę gotowaniu w domu, można to traktować jako jeszcze jeden element totalitarnej organizacji społeczeństwa, ale autorka widzi raczej pozytywne strony tego kroku, w ogóle książka brzmi b.pozytywnie. Bardzo dużo jest o kombinacie mięsnym im. Mikojana, olbrzymimi zakładzie będącym oczkiem w głowie tow. Anastasa, takim molochu na pokaz, gdzie rzeczywiście robione dobre rzeczy. Sporo też pisze się o „Książce o zdrowym i smacznym jedzeniu”, takiej sowieckiej „Kuchni polskiej”, książce mającej wiele wydań, i posiadanej przez każdą rodzinę sowiecką. Z tym że oczywiście to dzieło bardziej prymitywne i zideologizowane od naszej „Kuchni polskiej”, radzi się tam np. jak myć naczynia i tępić muchy.
Książka sprawia dziwne wrażenie że system sowieckiego żywienia nie był taki zły, a Mikojan starał się robić dobrze. To fałszywa perspektywa, system był okropny, ludzie jedli paskudztwa, często głodowali, autorka n.p. nic nie wspomina o wielkim głodzie po II wojnie światowej. Poza straszliwe niedobory prowadziły do olbrzymich kolejek. Bylvo tam dużo gorzej niż w komunistycznej Polsce, ale o tej nędzy nic się nie mówi; zamiast tego mamy budujące opowieści jak to Mikojan zaimportował do Rosji w latach 30tych hamburgery z Ameryki. Poza tym autorka koncentruje się na działalności Mikojana w latach 30tych, co robił potem, nie wiemy. W sumie rozczarowanie.

Książka mówi o jednym z przywódców sowieckich, Anastasie Mikojanie, prawdziwym Matuzalemie politycznym, który zaczynał swoją karierę przy Leninie a kończył przy Breżniewie. To że przeżył (fizycznie) Stalina, i przeżył (politycznie) Chrusczowa świadczyło o jego dużym talencie politycznym i zwyczajnym szczęściu. Tematem książki jest kierowanie przez Mikojana radzieckim...