"Portret pani Charbuque. Asystentka pisarza fantasy" to kolejna pozycja z serii Uczta Wyobraźni wydawnictwa Mag, która składa się ze zbioru opowiadań i powieści tego samego autora. Taka mnogość różnych tworów w jednej książce nastręcza sporo trudności w jednoznacznej ocenie dzieła - bo czy pozwolić kilku średnim opowiadaniom znacznie zaniżyć ewaluację wspaniałej powieści lub odwrotnie? Czy może przymknąć oko na niedociągnięcia długiej formy i pozwolić sobie na pełen zachwyt nad krótką? Postanowiłam w końcu uznać, że zbiór opowiadań stanowić będzie jedną trzecią, powieść zaś pozostałą część oceny całości.

Na początek "Asystentka pisarza fantasy", czyli komplet szesnastu króciutkich opowiadań (niektóre tylko po dwie strony). W przeciwieństwie do zbioru "Pompa numer sześć" Paolo Bacigalupiego, krótkich form Forda nie łączy żaden wspólny motyw, świat ani nawet gatunek - autor swobodnie bawi się piórem mieszając konwencje i często wykraczając poza najczęściej znane czytelnikowi ramy.
Znajdziemy tu wspaniałe "Miasto Egzo-Szkieletów" - science fiction w klimacie filmów noir, "Kobietę, która liczy swoje oddechy", czyli mroczną i niepokojącą wariację wokół freudowskich teorii dotyczących zachowań ludzkich i psychoz obsesyjno-kompulsywnych, "Daleką oazę", czyli historię pozaplanetarnego wygnania i zabawy człowieka w boga, tudzież "Reparatę" - trochę absurdalną, lekką opowieść utrzymaną w baśniowym klimacie.
Z drugiej strony w zbiorze znajduje się też kilka opowiadań, które moim zdaniem są po prostu średnie czy nawet słabe, których czytanie jest albo niezbyt ciekawe, albo pozwala odnieść wrażenie zapoznawania się ze szkolnym wypracowaniem. Na szczęście są to pojedyncze wyjątki.
Na końcu każdego opowiadania autor zamieszcza objaśnienie okoliczności jego powstania i obszaru inspiracji. Czy potrzebnie, czy nie - zależy od indywidualnej oceny każdego czytelnika. Moim zdaniem dzieło powinno umieć bronić się samo.

Jeśli chodzi o powieść "Portret pani Charbuque" - zostałam naprawdę pozytywnie zaskoczona. Jeffrey Ford stworzył intrygującą historię młodego malarza, który próbując odzyskać swoją muzę i zacząć znowu tworzyć wspaniałe dzieła, podejmuje się tajemniczego zlecenia - musi namalować modelkę nie oglądając jej ani razu. Tytułowa pani Charbuque każdego dnia przez godzinę opowiada mu swoją historię, która ma dopomóc zwizualizować sobie jej prawdziwy kształt.
Narrator prowadzi czytelnika przez labirynt niezwykłych epizodów z życia pani Charbuque, gdzie nie do końca wiadomo, co jest prawdą, a co ułudą. W tle pojawia się również wątek tajemniczej choroby, która nagle pojawia się w mieście i odbiera życie młodych kobiet. Malarz Piambo musi nie tylko oddać prawdziwy wizerunek swojej modelki, lecz również odbyć podróż uliczkami Nowego Jorku końca XIX wieku oraz w głąb siebie, by rozwikłać namnażające się w zawrotnym tempie zagadki i odzyskać spokój, by móc wreszcie tworzyć sztukę przez duże S.
"Portret pani Charbuque" to powieść jedyna w swoim rodzaju i mimo że w pewnym momencie można zacząć domyślać się, jak będzie wyglądało rozwiązanie fabuły, na pewno warto się z nią zapoznać.

"Portret pani Charbuque. Asystentka pisarza fantasy" to kolejna pozycja z serii Uczta Wyobraźni wydawnictwa Mag, która składa się ze zbioru opowiadań i powieści tego samego autora. Taka mnogość różnych tworów w jednej książce nastręcza sporo trudności w jednoznacznej ocenie dzieła - bo czy pozwolić kilku średnim opowiadaniom znacznie zaniżyć ewaluację wspaniałej powieści...