Ta książka jest pełna sprzeczności.

Z jednej strony widać, że wydawnictwu zależało na estetyce książki - papier kredowy, kolorowe zdjęcia, przemyślany układ graficzny. Z drugiej strony roi się od błędów i braków redakcyjnych. Od licznych literówek począwszy; poprzez niewydrukowanie całych słów – trafiają się akapity, których w ogóle nie potrafiłem zrozumieć, nawet czytając je kilkakrotnie i jedynym wytłumaczeniem jakie przyszło mi do głowy jest niechlujstwo redaktorskie, gdzie pominięcie słowa zmienia wymowę całego akapitu w niezrozumiały bełkot; aż po (to jest najlepsze!!!) błąd naprawdę kuriozalny - jedyna mapka Drogi 66 zawarta w książce pokazuje drogę, która prowadzi z Chicago do… San Francisco (uwaga dla niewtajemniczonych – zamiast do Los Angeles!) – po prostu wstyd drogie wydawnictwo PASCAL.

Z jednej strony to trochę reportaż drogi, z drugiej przewodnik. W efekcie ani jedno ani drugie. Pełno osobistych dygresji autora, z jakimś niezrozumiałym dla mnie zafascynowaniem i wielokrotnym przywoływaniem disneyowskiego filmu AUTA, którego akcja toczy się gdzieś tam mniej więcej w okolicach Road 66. Wkurzający jest styl autora, taki stary-maleńki. Dorosły facet piszący momentami jak skrzyżowanie hipstera z gimnazjalistą i z adekwatnym do tego porównania poczuciem humoru. To po prostu razi. Razi tym bardziej, że cenię Wojciecha Orlińskiego za jego, czytane od czasu do czasu, felietony.

Jedynie co po przeczytaniu książki pozostaje to kilka ciekawostek faktograficznych i ogólne wyobrażenie o drodze numer 66. Za mało, żebym polecił komukolwiek – omijajcie szerokim łukiem.

Ta książka jest pełna sprzeczności.

Z jednej strony widać, że wydawnictwu zależało na estetyce książki - papier kredowy, kolorowe zdjęcia, przemyślany układ graficzny. Z drugiej strony roi się od błędów i braków redakcyjnych. Od licznych literówek począwszy; poprzez niewydrukowanie całych słów – trafiają się akapity, których w ogóle nie potrafiłem zrozumieć, nawet...