Trudno się czyta książki,gdy od samego początki,niejako z automatu,nie ma się sympatii do autora i zarazem narratora w 1 osobie.Mamy wspomnienia frontowe niemieckiego żołnierza Wermachtu,głównie z frontu wschodniego. Książka opisuje w realistyczny sposób codzienność wojennych zmagań,śmierć,cierpienie w scenerii surowej zimy.Niestety,książka napisana jest typowo "po niemiecku".Autor wiele razy wspomina złe traktowanie niemieckich jeńców przez Związek Sowiecki ,ale ani razy nie zająknął się na temat planowo mordowanych i wyniszczanych jeńców sowieckich,których los był gorszy od Żydów.Wiele opisów okropności wojny i żadnego akapitu o tym kto i dlaczego tą wojnę wywołał.Mam wrażenie,że autor chciał zarazić swoim cierpieniem czytelników.To mniej więcej tak wyglądało,że Marsjanie z Marsa ubrali biednego Guntera w nazistowski /zapewne nie niemiecki/ mundur i wysłali na front wschodni ,gdzie biedny Gunter był kilka razy ranny i stracił wielu porządnych kolegów.Gunter wojnę przeżył i stał się cud.Teraz może swoim cierpieniem uraczyć czytelnika,który pomyśli o nim jako o kolejnej ofierze wojny wywołanej przez Marsjan.

Trudno się czyta książki,gdy od samego początki,niejako z automatu,nie ma się sympatii do autora i zarazem narratora w 1 osobie.Mamy wspomnienia frontowe niemieckiego żołnierza Wermachtu,głównie z frontu wschodniego. Książka opisuje w realistyczny sposób codzienność wojennych zmagań,śmierć,cierpienie w scenerii surowej zimy.Niestety,książka napisana jest typowo "po...