Louise i Coltrain pracują w jednym szpitalu i wyraźnie nie mogą się dogadać. Ich relacje są trudne, pełne niedomówień, których żądne z nich nie chce wyjaśniać. Ale pewnego dnia coś się zmienia - Lou zdecyduje się odejść.
Wtedy Coltrain dostrzega, kim naprawdę jest i jak wiele ona dla niego znaczy.

Louise wkurzała mnie niemiłosiernie. Mazgajowata, niezdecydowana i nieufna nie potrafi wzbudzić we mnie żadnych cieplejszych uczuć. Miała trudne dzieciństwo i to nadal rzutuje na jej obecne relacje z mężczyznami. Nie potrafi zaufać i wyraźnie boi się zranienia. Rozbudowane niby psychologiczne wnętrze bohaterki, ale tak naprawdę jeden wielki żart. Lou nie potrafi samodzielnie myśleć. Chwiejna, wydaje jej się, że wszystko wie najlepiej, ale przy tym brakuje jej odwagi, aby walczyć o swoje racje.

Coltrain jest zwyczajnie okrutny. I nic go unie usprawiedliwia. Traktował Lou przez pryzmat jej ojca? Okay, przykre, ale ludzkie. Mimo to jego niektóre teksty były zwyczajnie niesmaczne. Są granice ludzkiej przyzwoitości, a on zdecydowanie je przekracza, aby potem dziwić się, że Lou mu nie ufa. Zdecydowanie nierealistyczny bohater.

'Uczucia na pokaz' to zdecydowanie jedna ze słabszych powieści w postaci Diany Palmer. Nie wiem, czy to wina postaci, języka, bohaterów czy czegokolwiek innego, ale zdecydowanie jestem na nie.

Louise i Coltrain pracują w jednym szpitalu i wyraźnie nie mogą się dogadać. Ich relacje są trudne, pełne niedomówień, których żądne z nich nie chce wyjaśniać. Ale pewnego dnia coś się zmienia - Lou zdecyduje się odejść.
Wtedy Coltrain dostrzega, kim naprawdę jest i jak wiele ona dla niego znaczy.

Louise wkurzała mnie niemiłosiernie. Mazgajowata, niezdecydowana i nieufna...