Niewątpliwie zgrabna propaganda. Zgrabniejsza niż większość ówczesnej, nawet takich tuzów, jak Konwicki czy Szymborska, bardziej zniuansowana, z rysem psychologicznym i próbą zrozumienia rozterek tych, którzy jeszcze nie wybrali "jedynej słusznej ścieżki". W efekcie nie ma większych trudności z lekturą pod prąd, buntowniczą, która zobaczy w bohaterze jednostkę walczącą o wolność z kolejnymi systemami, a w ciągu nawracających i nawracanych - ofiary tego systemu, niewolników. Zakończenie pozostawia furtkę, fabule, bohaterowi, przede wszystkim nam, czytelnikom; w tej furtce łatwo znaleźć wywrotowy klucz. Ale książka pokazuje też nadzieje oraz ideały rzeczonego systemu, niewątpliwie piękne i słuszne, pozwalając nam żałować, że jednak on ten - jak wiele innych pięknych eksperymentów w dziejach - musiał się okazać nieżyciowy, a urzeczywistniony: podły i zbrodniczy.

Ładny styl, dobre, plastyczne opisy, jak zawsze ciekawi, nieoczywiści, bardzo prawdziwi bohaterowie - i dialogi! całkiem krótko i dorzecznie ujmujące podstawowe dylematy człowieka (tam, gdzie trzeba; partyjna przemowa jest już odpowiednio długa) - to z kolei formalne zalety, pozwalające łatwiej przeżyć elementy czysto propagandowe.

Propagandę trzeba czytać, jak najbardziej, ale zawsze pamiętając o kontekście historycznym.

Niewątpliwie zgrabna propaganda. Zgrabniejsza niż większość ówczesnej, nawet takich tuzów, jak Konwicki czy Szymborska, bardziej zniuansowana, z rysem psychologicznym i próbą zrozumienia rozterek tych, którzy jeszcze nie wybrali "jedynej słusznej ścieżki". W efekcie nie ma większych trudności z lekturą pod prąd, buntowniczą, która zobaczy w bohaterze jednostkę walczącą o...