„Nic nie zapowiadało, że Isidor Rattenhuber, zakuhany, rudowłosy i udręczony ustawicznym jąkaniem chłopiec z bawarskiej wsi „wyjdzie na ludzi””. Do przeczytania książki pt. Sługa Boży autorstwa Petry Morsbach zachęcił mnie powyższy tekst zamieszczony na tylnej okładce powieści. Pomyślałam sobie, że znalazłam coś, co daje kopa pozwala przestać użalać się nad sobą i zobaczyć, że nie ma rzeczy niemożliwych. Po przeczytaniu mogę stwierdzić, że nie to jest istotą tej powieści, która ma w sobie drugie ważniejsze dno. Z jednej strony książka ta mnie zaskoczyła i postawiła przede mną wiele istotnych pytań, na które musiałam sobie odpowiedzieć, a z drugiej hmm troszeczkę rozzłościła.
Książka ta posiada 350 stron tekstu, opowiadającego o życiu codziennym i posłudze kapłana z maleńkiej bawarskiej parafii oraz o losach, perypetiach i doświadczeniach ludzi, których spotykał na swojej drodze. Pokazuje ona jak często nasze nieprzemyślane decyzje potrafią skomplikować życie nam oraz naszym najbliższym. Wskazuje, że grzech niesie za sobą zawsze konsekwencje, które ranią i kaleczą człowieka. Niestety bardzo często nie łączymy tych faktów: przyczyna – grzech, skutek – pokomplikowane życie.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/sluga-bozy-petra-morsbach/

„Nic nie zapowiadało, że Isidor Rattenhuber, zakuhany, rudowłosy i udręczony ustawicznym jąkaniem chłopiec z bawarskiej wsi „wyjdzie na ludzi””. Do przeczytania książki pt. Sługa Boży autorstwa Petry Morsbach zachęcił mnie powyższy tekst zamieszczony na tylnej okładce powieści. Pomyślałam sobie, że znalazłam coś, co daje kopa pozwala przestać użalać się nad sobą i zobaczyć,...