Świetna książka, która zostanie na stałe w mojej biblioteczce. Opowiada historię Enia, bułgarskiego pięknisia, który zostaje mnichem. Lecz nie tylko uroda jest jego atutem - posiada bowiem wolną wolę, a mając wolną wolę za przewodnika, żyje maksymą "nic co ludzkie, nie jest mi obce". Swymi przemyśleniami pogrąża się w smutku, pogardzie do świata i nienawiści do Boga, którego usilnie pragnie poznać i pojąć. W ten sposób zostaje heretykiem i rozpustnikiem, a w końcu tureckim niewolnikiem, który zabił swego pana, by walczyć za Bułgarię... której tak nienawidził. Kocham takie historie, pomimo zbyt przeintelektualizowanych czasami rozmów wewnętrznych. Gorąco polecam.

Świetna książka, która zostanie na stałe w mojej biblioteczce. Opowiada historię Enia, bułgarskiego pięknisia, który zostaje mnichem. Lecz nie tylko uroda jest jego atutem - posiada bowiem wolną wolę, a mając wolną wolę za przewodnika, żyje maksymą "nic co ludzkie, nie jest mi obce". Swymi przemyśleniami pogrąża się w smutku, pogardzie do świata i nienawiści do Boga,...

Autor utrzymywał, że książka opowiada o ludziach mu współczesnych. Może trochę wbrew jego intencji napisać muszę, że historia głównego bohatera i jego rozterki są w pewnym sensie uniwersalne, pasują zarówno do czasów autora jak i przedstawionych na kartach powieści. Entourage historyczny w szczegółach, choćby specyficznym nazewnictwie, pełni tu rolę czysto formalną, istotny jest natomiast duch tych czasów, niespokojnych, schyłkowych, przełomowych, których produktem jest, użyje tu określenia Hansa-Petera Hasenfratza, tzw. "człowiek niezakorzeniony". Pojęcie to zostało użyte przez jego autora w kontekście schyłku starożytności, ale odnosił je on również do współczesności. To "niezakorzenienie" zdaje się dotyczyć głównego bohatera Antychrysta, który szuka swojego miejsca i swojej transcendencji. Są to wysiłki w ogólnym rozrachunku jałowe, z chwilami niejasnych i będących także źródłem zawodu objawień, po których wraca poczucie winy i tęsknota za stałością, nieosiągalną w tych niespokojnych czasach, a może w ogóle nieosiągalną.

Autor utrzymywał, że książka opowiada o ludziach mu współczesnych. Może trochę wbrew jego intencji napisać muszę, że historia głównego bohatera i jego rozterki są w pewnym sensie uniwersalne, pasują zarówno do czasów autora jak i przedstawionych na kartach powieści. Entourage historyczny w szczegółach, choćby specyficznym nazewnictwie, pełni tu rolę czysto formalną, istotny...

Ni mniej ni więcej- bardzo bardzo dobre. Warto

Ni mniej ni więcej- bardzo bardzo dobre. Warto