Emilian Stanew

Autor utrzymywał, że książka opowiada o ludziach mu współczesnych. Może trochę wbrew jego intencji napisać muszę, że historia głównego bohatera i jego rozterki są w pewnym sensie uniwersalne, pasują zarówno do czasów autora jak i przedstawionych na kartach powieści. Entourage historyczny w szczegółach, choćby specyficznym nazewnictwie, pełni tu rolę czysto formalną, istotny jest natomiast duch tych czasów, niespokojnych, schyłkowych, przełomowych, których produktem jest, użyje tu określenia Hansa-Petera Hasenfratza, tzw. "człowiek niezakorzeniony". Pojęcie to zostało użyte przez jego autora w kontekście schyłku starożytności, ale odnosił je on również do współczesności. To "niezakorzenienie" zdaje się dotyczyć głównego bohatera Antychrysta, który szuka swojego miejsca i swojej transcendencji. Są to wysiłki w ogólnym rozrachunku jałowe, z chwilami niejasnych i będących także źródłem zawodu objawień, po których wraca poczucie winy i tęsknota za stałością, nieosiągalną w tych niespokojnych czasach, a może w ogóle nieosiągalną.