Autorka okrzyknięta królową literatury obyczajowej, a ja mam przyjemność po raz pierwszy zanurzyć się w historii, która wyszła spod jej pióra.
Fiona prowadzi szkołę dla psów na pięknej wyspie. Leczy swoją duszę po tragicznych wydarzeniach sprzed lat. Padła ofiarą seryjnego mordercy i jako jedyna przeżyła. Poznaje Simona, który w otoczeniu lasów i jezior, tworzy artystyczne meble. Tych dwoje na początku nie bardzo się lubi, ale z czasem zaczyna łączyć ich coś więcej. Niestety o Fionę upomina się przeszłość. Okazuje się, że niedoszły oprawca po raz kolejny jej życie zamienia w koszmar.
Fabuła wciągająca, czytelnik płynie z jej nurtem, wyczekując, co się wydarzy dalej. Ogromną zaletą są bohaterowie. Szczególnie Fiona wnikliwie scharakteryzowana, jej otoczenie, przyjaciele, znajomi, jej świat. Postać misternie utkana, bardzo prawdziwa. Simon nieco gburowaty, nieprzystępny, udający obojętność, która kruszy się w kontakcie ze zwariowanym szczeniakiem i kobietą, która doskonale siebie radzi takim psami jak on.
Tło powieści, które nam towarzyszy jest bardzo przyjemne w odbiorze. Praca Fiony, jej zaangażowanie i miłość do czworonogów wspaniale pokazana. Zwierzęta oddają człowiekowi swoją miłość i bezgranicznie ufają. Szkolenie psów i obcowanie z nimi zapewnia czytelnikowi ukojenie i spokój.
Dobrze się o tym czyta, ale jak dla mnie za wiele stron poświęcone dokładnej analizie pracy bohaterki, skróciłabym całą powieść przynajmniej o pięćdziesiąt stron. Relacja Simona i Fiony ciekawa, ale nieporywająca, dialogi nieco nudne, przebrnęłam.
Przeszłość, która powróciła, jest tym wątkiem, który najbardziej mnie zaintrygował. Czekałam, co będzie dalej, a każdą wzmiankę przyjmowałam z wypiekami na twarzy. Czujemy zagrożenie, strach, jesteśmy w tym razem z Fioną.
„Poszukiwania” to historia, gdzie powieść obyczajowa miesza się z sensacyjną, a romans oraz sceneria historii nadają lekkości. Bohaterka to silna i zaradna kobieta, polubimy ją od razu. Pragniemy, by jej wszystko się udało, chcemy bardziej zajrzeć w głąb jej życia. Po mistrzowsku wykreowane tło historii widać w tym wprawne pióro autorki. Całość bardzo spójna i jeszcze kiedyś chętnie sięgnę po kolejną książkę Nory Roberts, choćby po to, by się przekonać czy i tą skróciłabym o kilkadziesiąt stron.

Autorka okrzyknięta królową literatury obyczajowej, a ja mam przyjemność po raz pierwszy zanurzyć się w historii, która wyszła spod jej pióra.
Fiona prowadzi szkołę dla psów na pięknej wyspie. Leczy swoją duszę po tragicznych wydarzeniach sprzed lat. Padła ofiarą seryjnego mordercy i jako jedyna przeżyła. Poznaje Simona, który w otoczeniu lasów i jezior, tworzy artystyczne...

Na nowo zaczytuję się w książkach Nory Roberts..tym razem "Poszukiwania".
Książki autorki to dla mnie pewniak,że spędzę dobrze czas.

Głowa odpocznie,a historia wciągnie.
I nie myliłam się..mimo,że nie ma tu zawrotnej akcji czyta się bardzo szybko.
Ujmuje historia bohaterów i uczucie,które między nimi się rodzi.
W cudowny sposób pokazana jest miłość i przywiązanie do zwierząt. Lojalność i wierność .
Jak również moc przyjaźni..Jak bardzo jest w życiu potrzebna i ile potrafi dać.
Wątek kryminalny jest tu wisienką na torcie.

Na nowo zaczytuję się w książkach Nory Roberts..tym razem "Poszukiwania".
Książki autorki to dla mnie pewniak,że spędzę dobrze czas.

Głowa odpocznie,a historia wciągnie.
I nie myliłam się..mimo,że nie ma tu zawrotnej akcji czyta się bardzo szybko.
Ujmuje historia bohaterów i uczucie,które między nimi się rodzi.
W cudowny sposób pokazana jest miłość i przywiązanie do...

Ciekawa historia, działające na wyobraźnię opisy przyrody, zabawny wątek szkolenia psów - oto według mnie główne plusy tej powieści. Niestety w książce znajduje się też dosyć dużo trochę nudniejszych fragmentów, głównie sztucznych kłótni głównych bohaterów (działająch według zasady: on się o nią troszczy i jej czegoś zabrania, a ona jest na niego zła, bo uważa, że sama może o siebie zadbać). Mimo tej powtarzalności polubiłam Fionę i Simona, ale jednak wolałabym bardziej rozbudowany wątek kryminalny, który tutaj naprawdę jest wciągający, ale w pewnym momencie wydaje się już trochę naciągany i potraktowany po macoszemu. Polecam tę powieść wszystkim, którzy szukają lekkiej i relaksującej lektury na wakacyjne dni.

Ciekawa historia, działające na wyobraźnię opisy przyrody, zabawny wątek szkolenia psów - oto według mnie główne plusy tej powieści. Niestety w książce znajduje się też dosyć dużo trochę nudniejszych fragmentów, głównie sztucznych kłótni głównych bohaterów (działająch według zasady: on się o nią troszczy i jej czegoś zabrania, a ona jest na niego zła, bo uważa, że sama może...

Klimat chłodnych, odizolowanych, nieznanych wysp północnych idealne nadaje się na kryminał. Typ bohaterki jak najbardziej trafny i dobrze dobrany. Książka ogólnie dobra, można się wczytać. Jednak nie wykorzystano w 100% potencjału miejsca. Fabułę można było też nieco skomplikować, wprowadzić elementy zaskoczenia, zdziwienia czytelnika.
Końcówka mogła być bardziej zaskakująca, tym bardziej, że główna bohaterka miała potencjał na tego rodzaju zabiegi.
Znowu za dużo wątków miłosnych, powoduję że daję tylko 7.

Klimat chłodnych, odizolowanych, nieznanych wysp północnych idealne nadaje się na kryminał. Typ bohaterki jak najbardziej trafny i dobrze dobrany. Książka ogólnie dobra, można się wczytać. Jednak nie wykorzystano w 100% potencjału miejsca. Fabułę można było też nieco skomplikować, wprowadzić elementy zaskoczenia, zdziwienia czytelnika.
Końcówka mogła być bardziej...

Zbyt długo się rozkręcała. W połowie juz przestała interesować. Zakończenie ciekawie się czytało.

Zbyt długo się rozkręcała. W połowie juz przestała interesować. Zakończenie ciekawie się czytało.

Niby czyta się dobrze ale jest niedosyt. 3/4 książki praktycznie nic się nie dzieje, nie trzyma ona w napięciu a wartka akcja zaczyna się na ostatnich 40 stronach książki. Dla mnie bardziej książka obyczajowa z wątkami thrillera.

Niby czyta się dobrze ale jest niedosyt. 3/4 książki praktycznie nic się nie dzieje, nie trzyma ona w napięciu a wartka akcja zaczyna się na ostatnich 40 stronach książki. Dla mnie bardziej książka obyczajowa z wątkami thrillera.

Fajna trzyma w napięciu

Fajna trzyma w napięciu

Bardzo fajna książka, chociaż liczyłam po p. Roberts że akcja będzie od pierwszych stron. W tej książce na akcje trzeba było trochę poczekać ale mimo to bardzo dobrze się czytalo.

Bardzo fajna książka, chociaż liczyłam po p. Roberts że akcja będzie od pierwszych stron. W tej książce na akcje trzeba było trochę poczekać ale mimo to bardzo dobrze się czytalo.

Czasami książki polecane przez koleżanki z pracy trzeba przeczytać i ...męczyć się niesamowicie.

Czasami książki polecane przez koleżanki z pracy trzeba przeczytać i ...męczyć się niesamowicie.

Kolejna książka autorki, którą czyta się sama. Taka powinna być książka. Może chwilami przewidywalna, ale nie banalna.

Kolejna książka autorki, którą czyta się sama. Taka powinna być książka. Może chwilami przewidywalna, ale nie banalna.