Opowieść o trudnych relacjach rodzinnych, winie , karze , miłości i przebaczaniu. Pozwólmy naszym dzieciom popełniać błędy ,na których się uczą oraz ponosić za to winę.

Opowieść o trudnych relacjach rodzinnych, winie , karze , miłości i przebaczaniu. Pozwólmy naszym dzieciom popełniać błędy ,na których się uczą oraz ponosić za to winę.

Zapewne jest to dobry materiał na słuchowisko radiowe (czy jeszcze istnieje taka forma? Nie słuchałam radia od kilkudziesięciu lat...). Bohaterowie wszystko rozstrząsają w czasie rozmów, ciągle dzielą włos na czworo i w kółko mają te same dylematy. Bardzo lubię dialogi w książkach, ale ta pozycja opiera się niemal wyłącznie na dialogach! Pod koniec czytania miałam już ich dość! Nadto wszystkie postacie były amerykańsko idealne, nawet życiowe błędy były takie... amerykańsko idealne. Również wyjście z sytuacji okazało się gładkie, amerykańsko idealne. Kocham wszystko made in USA, jednak ta lektura zapewniła mi przesyt amerykańskiej sztampowości (w mentalności, zachowaniach, postawach, stylu życia).

Zapewne jest to dobry materiał na słuchowisko radiowe (czy jeszcze istnieje taka forma? Nie słuchałam radia od kilkudziesięciu lat...). Bohaterowie wszystko rozstrząsają w czasie rozmów, ciągle dzielą włos na czworo i w kółko mają te same dylematy. Bardzo lubię dialogi w książkach, ale ta pozycja opiera się niemal wyłącznie na dialogach! Pod koniec czytania miałam już ich...

Jedno wydarzenie może zmienić całe życie. Jedna pochopna decyzja może bez końca zadręczać sumienie. Tak właśnie stało się w przypadku Deborah i Grace, które spotkały na ciemnej drodze człowieka, powodując wypadek brzemienny w skutkach. Cała historia kręci się wokół małego kłamstewka, które wpływa na relacje matki i córki i niesie za sobą konsekwencje, z którymi trudno bezkrytycznie żyć.
W książce aż roi się od psychologicznych dylematów i emocji; mimo tego czyta się ją szybko i lekko.

Jedno wydarzenie może zmienić całe życie. Jedna pochopna decyzja może bez końca zadręczać sumienie. Tak właśnie stało się w przypadku Deborah i Grace, które spotkały na ciemnej drodze człowieka, powodując wypadek brzemienny w skutkach. Cała historia kręci się wokół małego kłamstewka, które wpływa na relacje matki i córki i niesie za sobą konsekwencje, z którymi trudno...

Książka pani Delinsky, wręcz obfituje w same tragedie i nieszczęścia. Zaczyna się bardzo poważnie, Deborah Monroe rozwiedziona pani doktor, jedzie samochodem wraz ze swoją szesnastoletnią córką, Grace. Warunki pogodowe koszmarne, ciemno i lejąca się ściana deszczu sprawia, że samochód jedzie bardzo powoli. Mimo tego dochodzi do wypadku. Samochód Deborah potrąca człowieka. Później następuje to co zawsze, śledztwo, protokoły, badania sprawności auta, przesłuchania itd. Jednak przy zeznaniach, bardzo, zawsze uczciwa pani doktor, zaczyna się mijać z prawdą. Nie, żeby zaraz kłamała, po prostu nie mówi o tym, o co jej nie pytają. 

Właściwie cała akcja osadzona jest bardzo mocno na międzyludzkich relacjach. Głównie rodzinnych. Deborah, prócz nastoletniej córki, ma jeszcze chorego na oczy młodszego syna. Więc mamy kolejne nieszczęście. Niedawny rozwód również wciąż kładzie się cieniem na jej życie. Pani doktor nie bardzo pojmuje, dlaczego mąż ją zostawił. Trudne relacje z ojcem, niedawna śmierć ukochanej matki. Niechciane sekrety i tajemnice.

Autorka zdaje się całkiem sprawnie lawirować i ogarniać te wszystkie zdarzenia i relacje, dużo tu różnych rodzinnych rozmów, dywagacji, spekulacji. Czytało mi się nawet z dużą dozą ciekawości, jak to wszystko się rozwiąże. Jednak w pewnym momencie zauważyłam, że jest coraz więcej powtórzeń, obracanie jednego zdarzenia, wielokrotnie przez wszystkich, tak zwane "wałkowanie". Zaczęłam też dostrzegać, dramatyzm nieadekwatny do sytuacji. Przesadzoną egzaltację i to, że wszystkim niemal, po kolei "oczy napełniają się łzami". Nie przekonała mnie też, bardzo sztuczna, w moim odczuciu jedyna, ale za to jaka "owocna", rozmowa Grace z dziadkiem. Zakończenie również pozostawia wiele do życzenia. Zbyt łatwe, zbyt wygładzone, niemal cukierkowe.

Książka pani Delinsky, wręcz obfituje w same tragedie i nieszczęścia. Zaczyna się bardzo poważnie, Deborah Monroe rozwiedziona pani doktor, jedzie samochodem wraz ze swoją szesnastoletnią córką, Grace. Warunki pogodowe koszmarne, ciemno i lejąca się ściana deszczu sprawia, że samochód jedzie bardzo powoli. Mimo tego dochodzi do wypadku. Samochód Deborah potrąca człowieka....

Autorka wnika w ludzki umysł i poddaje go dogłębnej analizie. Przedstawia uczucia i zachowania w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie, że czyta historię zaprzyjaźnionej rodziny. Pokazuje jak silna jest więź między rodzicem a dzieckiem i do jakich poświęceń jest goty człowiek postawiony pod murem. Jednak autorka pokazuje jednocześnie, że nie każda relacja jet łatwa. książka traktuje również o poczuciu winy i pokazuje odo doprowadza. Autorka przedstawia w książce portret psychologiczny bohaterów, skupiając się na ich odczuciach, myślach i zachowaniach. Książka napisana jest w przyjemnym stylu dzięki czemu bardzo szybkom się ją czyta. Jak dla mnie książka zdecydowanie warta uwagi.

Autorka wnika w ludzki umysł i poddaje go dogłębnej analizie. Przedstawia uczucia i zachowania w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie, że czyta historię zaprzyjaźnionej rodziny. Pokazuje jak silna jest więź między rodzicem a dzieckiem i do jakich poświęceń jest goty człowiek postawiony pod murem. Jednak autorka pokazuje jednocześnie, że nie każda relacja jet łatwa. książka...

Początek bardzo obiecujący, ale później wiało nudą, miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym, tylko pisanym w innym sposób. Akcja rusza na kilkudziesięciu ostatnich stronach, fajne zakończenie, ale niestety muszę przyznać, że zmęczyła mnie ta książka.

Początek bardzo obiecujący, ale później wiało nudą, miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym, tylko pisanym w innym sposób. Akcja rusza na kilkudziesięciu ostatnich stronach, fajne zakończenie, ale niestety muszę przyznać, że zmęczyła mnie ta książka.

Prosta i nieskomplikowana historia tocząca się wokół kilku bohaterów. Przy okazji tragedii na wierzch wychodzą chowane w szafie, rodzinne trupy. Książka o trudnych emocjach, wzajemnych niedomówieniach i więzach rodzinnych, które nie zawsze są takie, jakby chcieli bohaterowie. Nie porywa, nie zaskakuje, ale przyjemnie się czyta.

Prosta i nieskomplikowana historia tocząca się wokół kilku bohaterów. Przy okazji tragedii na wierzch wychodzą chowane w szafie, rodzinne trupy. Książka o trudnych emocjach, wzajemnych niedomówieniach i więzach rodzinnych, które nie zawsze są takie, jakby chcieli bohaterowie. Nie porywa, nie zaskakuje, ale przyjemnie się czyta.

Bardzo dobrze opowiedziana historia, która zaczyna się od jednego nagłego i niespodziewanego zdarzenia. Powieść bardzo mądra pod względem psychologicznym. Świetnie pokazane emocje nastoletniej bohaterki i jej walka ze sobą samą.

Bardzo dobrze opowiedziana historia, która zaczyna się od jednego nagłego i niespodziewanego zdarzenia. Powieść bardzo mądra pod względem psychologicznym. Świetnie pokazane emocje nastoletniej bohaterki i jej walka ze sobą samą.

Bardzo dobrze napisana

Bardzo dobrze napisana

Książka może miała potencjał, ale brakowało mi przemyśleń bohaterów, wszystko przegadane. Ogólnie średniawka - wynudziłam się.

Książka może miała potencjał, ale brakowało mi przemyśleń bohaterów, wszystko przegadane. Ogólnie średniawka - wynudziłam się.