„Po co jakiś lud pierwotny przed dwoma tysiącami lat opracował skomplikowany kalendarz, który jest dokładniejszy niż europejski?” Jeżeli miarą dokładności miałaby być zgodność z porami roku, to dokładniejszy od juliańskiego (nie mówiąc o gregoriańskim) nie jest.
Po za tym kalendarz ów jest starszy niż 2000 lat, a nazwa „pierwotny” brzmi lekceważąco.

Przekład jest dla mnie nieosiągalny i trzeba było zajrzeć do oryginału. Jakby lepsze od innych książek tego autora.

Wyjaśnienie zasad kalendarza Majów dla poznających je po raz pierwszy zapewne przydatne.

W skrócie (i z uzupełnieniami): rok (haab) miał 365 dni bez lat przestępnych, 18 miesięcy (o nazwach Pop, Uo, Zip, Zotz, Tzec, Xul, Yaxkin, Mol, Chen, Yax, Zac, Ceh, Mac, Kankin, Muan, Pax, Kayab, Cumhu) po 20 dni oraz jeden dodatkowy miesiąc pięciodniowy Uayeb na koniec (s. 125). Każdy dzień miesiąca miał swoją nazwę (Imix, Ik, Akbal, Kan, Chicchan, Cimi, Manik, Lamat, Muluc, Oc, Chuen, Eb, Ben, Ix, Men, Cib, Caban, Eznab, Cauac i Ahau s. 123),a dzięki 5 dniom końcowym, co roku następowało przesunięcie pierwszego dnia miesiąca (a zatem i roku) o 5 dni, przez co tylko 4 dni (20 / 5) mogły być na początku: Akbal, Lamat, Ben lub Eznab (co z niewiadomych powodów książka pomija). Każdy dzień był też oznaczany kolejno od 1 do 13 co w połączeniu z 20 nazwami dawało okres 260 dni, zwany tzolkin. 52 haaby były równe dokładnie 73 tzolkinom, co czyniło 18 980 dni. Zatem co 52 haaby powtarzało się to samo oznaczenie 1 pierwszego dnia roku, np. 1 Ben. Prócz tego 8 haabów odpowiada w przybliżeniu 5 okresom synodycznym Wenus, co tworzy cykl 104 haabów i 146 tzolkinów na 65 okresów synodycznych Wenus (s. 196) Poza tym każdy dzień oznaczany był kolejną liczbą w układzie dwudziestkowym, co uczeni nazywają „długą rachubą”, po ang. „Long Count” („der Langen Zählung” s. 215).
Właściwie było to połączeniem układu piątkowego z dwudziestkowym. Kropka oznaczała 1, kreska zaś równa 5. Zero przypominało oko lub muszlę. Wyglądało to tak
https://www.swiatmatematyki.pl/teksty/System%20liczbowy%20Majów.pdf
360 dni zwane było tun, każdy kolejny okres 20 razy większy. 20 tunów = katun (7200 dni)
20 katunów = baktun (144 000 dni) = 400 tunów
20 baktunów = pictun (2 880 000 dni) = 8000 tunów
20 pictunów = calabtun (57 600 000 dni) = 160 000 tunów
20 calabtun = kinchiltun (1 152 000 000 dni) = 3 200 000 tunów
20 kinchiltun = alautun (23 040 000 000 dni) = 64 000 000 tunów (s. 162)

13 było liczbą świętą, jednak koniec jakiegoś okresu oznaczał rozpoczęcie kolejnego, po 13 baktunie był 14 (s. 216),w Świątyni Napisów w Palenque widać oznaczenie 1 pictun czyli czas dłuższy od 13 baktunów (s. 214) stąd łączenie tego z jakimiś „przepowiedniami” jest bezzasadne.

Rok 2012 miał być końcem okresu 13 baktunów czyli 260 katunów czyli 5200 tunów po 360 dni. Początek przypadać miał w 3314 p.n.e.

Zabawnie brzmi „Es geht um den legendären Kalender der Maya. Ihm wird dieser Countdown zugeschrieben, denn seine Jahreszählung beginnt 3114 Jahre vor unserer Zeitrechnung und endet, so heißt es, nach dreizehn aufeinanderfolgenden Zyklen im Jahr 2012 unserer Zeitrechnung.” (s. 5 Chodzi o legendarny kalendarz Majów. Przypisuje mu się to odliczanie, ponieważ jego liczenie rozpoczyna się 3114 lat przed naszą erą i kończy się, jak mówi się, po trzynastu kolejnych cyklach w roku 2012 naszej ery.)
Słowo „legendarny” zupełnie bezpotrzebne, skoro kalendarz ten istniał. Chyba, że miało znaczyć „owiany legendą”.

„Die Schöpfung der gegenwärtigen Welt dient als Nullpunkt der Langzeitchronologie des Kalenders, nach gängiger Umrechnung im Jahr 3114 v. Chr. Die Maya rechneten aber durchaus noch weiter zurück, wenn es ihnen notwendig erschien – beispielsweise um die Geburtstage derjenigen Götter zu ermitteln, die die gegenwärtige Schöpfung auf den Weg gebracht haben.” (s. 138 Stworzenie obecnego świata służy jako punkt zerowy długookresowej chronologii kalendarza, według standardowego przeliczenia w roku 3114 p.n.e. Jednak Majowie obliczyli jeszcze bardziej wstecz, kiedy uznali to za konieczne – na przykład, aby ustalić daty urodzin bogów, którzy zainicjowali obecne stworzenie.)

„Sie bezieht sich, wie andere auch, auf die Erschaffung der Welt, im Falle der Maya die Erschaffung der gegenwärtigen, die nach gängiger Umrechnung auf den 13. August des Jahres 3114 v. Chr. fällt. Dieser Tag hieß in der Datierung von Tzolk’in und Haab 4 Ajaw 8 Kumk’u.” s. 157 (Podobnie jak inne odnosi się do stworzenia świata, w przypadku Majów do stworzenia obecnego, które według zwykłej kalkulacji przypada na 13 sierpnia 3114 r. p.n.e. Ten dzień nazywał się 4 Ahau 8 Cumhu w Tzolkinie i Haabie.)

I jeszcze pięć podobnych zdań, jednak bez wyjaśnienia skąd wziął się rok 3114.

Książka znacznie by zyskała, gdyby dodać, że wyliczył go brytyjski archeolog John Eric Thomson w 1935, jednak amerykański antropolog Herbert Spinden w 1930 przyjął był początek o 260 lat wcześniejszy, 15 października 3373 p.n.e.
Dyrektorka obserwatorium astronomicznego w Vassar, Maud Worcester Makemson uznała zaś za prawidłowy początek 11 lutego 3373 p.n.e. („The Maya Correlation Problem” University of California 1946) vide
https://articles.adsabs.harvard.edu/pdf/1946PVasO...5....1M

Odpowiednio koniec okresu przypadałby w 1752.

Zaś wedle artykułu z 2008, na 4 lata przed 2012
https://www.researchgate.net/publication/229700481_Correlation_between_the_Mayan_calendar_and_ours_Astronomy_helps_to_answer_why_the_most_popular_correlation_GMT_is_wrong
korelacja według Thompsona wygląda na błędną, bowiem określone na jej podstawie zaćmienia Słońca nie znajdują potwierdzenia w zabytku Majów zwanym „Kodeksem Drezdeńskim” bądź nie byłyby widoczne na obszarze zamieszkałym przez Majów.

Zatem rok 3114 jest błędny. Zatem błędny jest także 2012.
Zatem dawno było wiadomo z „końcem świata w 2012 na podstawie kalendarza Majów” wiele hałasu o nic ...

„Po co jakiś lud pierwotny przed dwoma tysiącami lat opracował skomplikowany kalendarz, który jest dokładniejszy niż europejski?” Jeżeli miarą dokładności miałaby być zgodność z porami roku, to dokładniejszy od juliańskiego (nie mówiąc o gregoriańskim) nie jest.
Po za tym kalendarz ów jest starszy niż 2000 lat, a nazwa „pierwotny” brzmi lekceważąco.

Przekład jest dla mnie...