Długo zastanawiałam się o tym co na temat tej książki i Pani mogła bym napisać. Przypadła mi do gustu jej lekkość pisania. Niestety nie skupia się zbytnio na opisaniu wyglądu bohaterów (nad czy ubolewam) ale na opisaniu ich reakcji, nastroju czy charakteru. To książka która ukazuje, że anioły nie są doskonałe, że nie różnią się prawie wcale od demonów a nawet ludzi. Bóg nie jest miłosierny, wybaczający a przede wszystkim sprawiedliwy a z Lucyferem można usiąść i porozmawiać przy piwie ( w pewnych momentach uważałam, że jest on bardziej „dobry” od samego Boga). Tutaj jest widoczna hierarchia anielska. Są istoty szlachetniej urodzone i te zamieszkujące najniższy segment. Podział w niebie jest nad wyraz ludzki … lepiej urodzeni są bliżej dóbr podczas gdy inni mogą co najwyżej o nich pomarzyć co rodzi bunt, gniew i intrygi. Bardzo dużego plusa dają ilustracje Grzegorza Krysińskiego.
Od samego początku próbowałam odgadnąć czy jest to zbiór opowiadań czy jedna wielka historia gdzie losy bohaterów przeplatają się. Żeby rozwiać wątpliwości jest to zbiór opowiadań gdzie tematem przewodnim jest odejście Pana, pakt z Lucyferem i dochowanie wszystkiego w tajemnicy. Z pewnością przeczytam kolejną część która mam nadziej, okaże się lepsza.
Światło w tunelu – opowiada historię śmierci klinicznej chirurga, który zostaje porwany przez dwóch aniołów w celu rozwiązania ich problemu. Problem aniołów mnie zaskoczył ich pomysł również ale zakończenie całkowicie zniszczyło to śmieszne opowiadanko.
Dopuszczalne straty jest jakby prologiem powieści Siewca wiatru i głównym wątkiem. Ukazana jest hierarchia i to jak traktowane są anioły z najniższej warstwy. Pan opuścił niebo wraz z kilkoma wybrańcami a „mądrzy” archaniołowie muszą ten fakt utrzymać w tajemnicy przed pozostałymi skrzydlatymi.
Sól na pastwiskach – chyba najlepsze opowiadanie a na pewno najbardziej wzruszające. O aniele który porzucił wszystko, nawet swoje przepiękne skrzydła aby być z ziemską kobieta którą pokochał bezgranicznie, oraz o tym jak wiara potrafi wrócić w najmniej niespodziewanym momencie.
Zobaczyć czerwień – historia o demonie Asmodeuszu, arystokracie z wyższej półki i jego matce Lilith – wyrafinowanej, zimnej demonicy i nimfomanki z zamiłowania. Kossakowska ukazuje tutaj podział hierarchii, demonicznych uczuć, rozterek i całkiem sympatycznego Lucyfera. Powieść przewidywalna, mało poruszająca i również mało oryginalna.
Kosz na śmieci – opowieść o Aniele zagłady który stał się bohaterem komiksu niedoszłego artysty jego przyjaciela i dziewczyny. Nic dodać nic ująć.
Smudze krwi dowiadujemy się co nieco o demonach niższych klas oraz o tym, ze nie są do końca pozbawione uczuć. Jedna z lepszych i przyjemniejszych opowiadań.
Żarna niebios to kontynuacja Dopuszczalnych strat
Wieża zapałek daje nam jakiś obraz anioła stróża, jego rozterek przywilejów oraz różnić pomiędzy innymi aniołami.
Gringo ukazuje nam konsekwencje jakie można ponieść przywołując diabła. Miłe, szybkie i na nudy całkiem niezłe.
Beznogi tancerz – to dzięki niemu dowiadujemy się o początkach Królestwa i co nieco o ważnych postaciach.

Długo zastanawiałam się o tym co na temat tej książki i Pani mogła bym napisać. Przypadła mi do gustu jej lekkość pisania. Niestety nie skupia się zbytnio na opisaniu wyglądu bohaterów (nad czy ubolewam) ale na opisaniu ich reakcji, nastroju czy charakteru. To książka która ukazuje, że anioły nie są doskonałe, że nie różnią się prawie wcale od demonów a nawet ludzi. Bóg nie...