Zostanę, zostanę.
Przy takim pisarzu, bym nie został ?
Jednak z szampanem damy se dziś spokój. I nie odśpiewamy 100 LAT. Co najwyżej jeden zimny ogień zapalimy i o efektach Twej pracy pogadamy. A są one, wymierne. Choć nie przymierzając, w lilipucich miarach mierzone. Posłuchaj stary, pisarz Twego kroju, powinien mi założyć Podwójnego Nelsona. Ty, bracie, co najwyżej w kostkę mnie kopnąłeś. I to nie za mocno. A ja, biorąc Cię do ręki , konia siły się spodziewam. I boskiego wiatru kamikaze na skroniach. O rydwanach śmierci nie wspominając. Trupów nawet całkiem całkiem. I to niektóre żywe. Ale dramaturgia z My Little Pony, a dramatopisarstwo napięcie wędkarza przypomina. Komisarz obeznany i obrzezany. Rodziny standardowo po jankesku rozbite. A samotnych wilków więcej niż sierści na kocie. I do księżyca standardowe porzuconych wycie. Tak, w tej Hameryce życie pięknie płynie. Z tym, że to już wiemy. A chcielibyśmy, ja chciałbym, świeżą poczuć krew. Żebyś mnie tym piórem dziabnął. I zagroził. A ty mnie zapraszasz na spotkanie rodzinne, gdzie wszyscy się znają i do domu już chcą.
By bezwzględnego Ojca Mateusza dopingować.

Zostanę, zostanę.
Przy takim pisarzu, bym nie został ?
Jednak z szampanem damy se dziś spokój. I nie odśpiewamy 100 LAT. Co najwyżej jeden zimny ogień zapalimy i o efektach Twej pracy pogadamy. A są one, wymierne. Choć nie przymierzając, w lilipucich miarach mierzone. Posłuchaj stary, pisarz Twego kroju, powinien mi założyć Podwójnego Nelsona. Ty, bracie, co najwyżej w...