Zastanawia mnie co pcha czytelnika do tego, by przeczytać daną książkę. Biorąc pod uwagę opis na tylnej okładce, który nie jest zbyt zachęcający, oraz ten na jednym ze skrzydełek, który również nie urzeka, stwierdzam, że jest to okładka. Kto mógłby się oprzeć tak pięknej okładce? Dziewczyna w pięknej sukni z gorsetem, kolią i w czarnych rękawiczkach wprost przyciąga. Jednak po dłuższym przyglądaniu się, można zauważyć, że wiele elementów jest efektem photoshopa.
Wracając do meritum. "Winter" autorstwa Asi Greenhorn nie jest jakąś niezwykle porywającą pozycją. Dosyć znany schemat, jednak bez wyraźnego trójkąta. Bohaterowie, niby różni, jednak w ogólnej ocenie jednakowi. I oczywiście tytułowa Winter. Oczywiście piękna, tajemnicza i cenna. A do tego z kłopotami na ty. Brzmi znajomo?
Z jednej strony fabuła jest przewidywalna, z drugiej... no dobra, nie jest też zaskakująca. Ani wyjątkowa. Niezbyt również wysublimowana. A do tego te błędy interpunkcyjne i gdzieniegdzie również składniowe, ortograficzne i fleksyjne. Redaktor się nie popisał.
Nie zważając na pomyłki redakcji, daję książce ocenę 5/10. No dobra, plus jeden za okładkę.

Zastanawia mnie co pcha czytelnika do tego, by przeczytać daną książkę. Biorąc pod uwagę opis na tylnej okładce, który nie jest zbyt zachęcający, oraz ten na jednym ze skrzydełek, który również nie urzeka, stwierdzam, że jest to okładka. Kto mógłby się oprzeć tak pięknej okładce? Dziewczyna w pięknej sukni z gorsetem, kolią i w czarnych rękawiczkach wprost przyciąga. Jednak...