Cóż mogę napisać o tej książce ponad to, co już zostało napisane? Ameryki raczej nie odkryję. ;-)
"Mindhunter" to niesamowity reportaż z pierwszej ręki o tym, jak zły i spaczony potrafi być człowiek. I o tym, jak bardzo trzeba poznać zwyrodnialców aby umieć choć próbować zapobiegać najbardziej brutalnym zbrodniom. John Douglas jest postacią, której interesującym się tematem przedstawiać nie trzeba. Jeden z twórców behawioralnych metod analizy przestępstw i przestępców jest dla wielu profilerów guru w swojej dziedzinie. Bardzo dobrze czyta się więc jego bogate wspomnienia. Nie jest to lektura łatwa, bo z każdej strony wylewają się okropieństwa i brutalność. Nazwiska przestępców których badał lub pomagał ująć John Douglas w wielu przypadkach są znane - stały się swoistymi synonimami zbrodni. Czy to mowa o Bundym, Mansonie, Dahmerze czy Kemperze, na wspomnienie ich zbrodni cierpnie skóra. Autor nie owija w przysłowiową bawełnę - klarownie i bez listka figowego opowiada o zbrodniarzach, ich "dziełach" i motywacji. Pokazuje jak śledczy kierują dochodzeniem aby ująć sprawców, ale też nie ukrywa niedoskonałości w tropieniu bestii.
Oczywiście John Douglas wie kim jest i co zrobił - "Mindhunter" nie jest pozbawiony dumy z osiągnięć i tego, kim jest dla współczesnej kryminologii. I dobrze, fałszywa skromność byłaby tu nie na miejscu.
Zawiedzie się ten, kto spodziewa się po książce klasycznego kryminału. Bardziej bym określiła "Mindhuntera" jako autobiografię ze sporą dawką reportażu. Nie nudzi, nie ma zbytnio przegadanych fragmentów. Daję "9" bez chwili wahania i gorąco polecam!

Cóż mogę napisać o tej książce ponad to, co już zostało napisane? Ameryki raczej nie odkryję. ;-)
"Mindhunter" to niesamowity reportaż z pierwszej ręki o tym, jak zły i spaczony potrafi być człowiek. I o tym, jak bardzo trzeba poznać zwyrodnialców aby umieć choć próbować zapobiegać najbardziej brutalnym zbrodniom. John Douglas jest postacią, której interesującym się tematem...