Bardzo dobra książka. Napisana przez specjalistę w swojej dziedzinie - agenta FBI, profilera behawioralnego, osobę, ktora miała faktyczną stycznosc z opisywanymi przypadkami. Czyta się lekko, mimo tematu.

Bardzo dobra książka. Napisana przez specjalistę w swojej dziedzinie - agenta FBI, profilera behawioralnego, osobę, ktora miała faktyczną stycznosc z opisywanymi przypadkami. Czyta się lekko, mimo tematu.

Bardzo ciekawa Ale zarazem w pewnym sensie ciężka książka

Bardzo ciekawa Ale zarazem w pewnym sensie ciężka książka

Książka ciekawa, jednak czyta się ją bardzo długo, potrzebowałam kilku podchodów do przeczytania jej całej

Książka ciekawa, jednak czyta się ją bardzo długo, potrzebowałam kilku podchodów do przeczytania jej całej

Lubicie czytać lub słuchać o prawdziwych zbrodniach?

John Douglas przez dwadzieścia pięć lat pracował jako agent specjalny FBI, profiler behawioralny i analityk śledczy. W tym czasie nauczył się bezbłędnie odgadywać sposób myślenia przestępców, dzięki czemu pomógł postawić niejednego z nich przed wymiarem sprawiedliwości. Zaskoczony wynikami swojej pracy, zdecydował się odtworzyć rozmowy, które prowadził, siedząc przy stole z najbrutalniejszymi zbrodniarzami. W tej pasjonującej książce przywołującej prawdziwe zbrodnie Douglas przedstawia sylwetki czterech przestępców, z którymi zetknął się w trakcie swojej kariery zawodowej, i wyjaśnia, w jaki sposób pomogli mu oni zrozumieć sposób myślenia psychopatów.

Jeśli lubicie historie o prawdziwych zbrodniach, to pozycja Wam się spodoba. W książce mamy przedstawione historię czterech zbrodniarzy. Każdy z nich ma odmienną motywację i sposób działania. Na pierwszy rzut oka widać jak bardzo się różnią. Jednak łączy ich jeden mianownik - każdy z nich doprowadził do tragedii wielu rodzin. Autorzy w umiejętny sposób prowadzili rozmowę z osadzonymi. Potrafili wyciągnąć z nich to, co sami przed sobą ukrywali. Kolejny raz byłam zachwycona złożonością ludzkiej psychiki w kontraście z brutalnością zbrodni.

Autorzy w swojej książce nie wybrali sławnych zbrodniarzy jak Ted Bundy czy Ed Kemper. Było to dla mnie dużym plusem. Pojawiło się tu sporo powtórzeń i nawiązań do innych zbrodniarzy. W pewien sposób jest to ciekawe, ale wprowadza spory chaos. Podziwiam pracę autorów, bo to nie lada wyczyn zbadać umysł mordercy. Jednak książkę można było napisać krócej i byłaby o wiele ciekawsza. Z innych ciekawostek – serial Mindhunter jest oparty na postaciach autorów, którzy napisali książkę.

Lubicie czytać lub słuchać o prawdziwych zbrodniach?

John Douglas przez dwadzieścia pięć lat pracował jako agent specjalny FBI, profiler behawioralny i analityk śledczy. W tym czasie nauczył się bezbłędnie odgadywać sposób myślenia przestępców, dzięki czemu pomógł postawić niejednego z nich przed wymiarem sprawiedliwości. Zaskoczony wynikami swojej pracy, zdecydował się...

Mindhuntera wciągnąłem od razu. Drugą część trochę wolniej ale dalej była to interesująca lektura. Tu miałem lekki zgryz bo miejscami książka była nużaca i gubiłem wątki, zadając sobie pytanie po co jest ta książka. Jest to dobra pozycja ale raczej dla fanów Douglasa niż początkujących czytelników.

Mindhuntera wciągnąłem od razu. Drugą część trochę wolniej ale dalej była to interesująca lektura. Tu miałem lekki zgryz bo miejscami książka była nużaca i gubiłem wątki, zadając sobie pytanie po co jest ta książka. Jest to dobra pozycja ale raczej dla fanów Douglasa niż początkujących czytelników.

Genialna, ciężkie tematy, ale wchodziła jak masło. Dawno nie czytałam tak dobrze napisanej książki. Bardzo dobrze przekazane informacje, łatwo zrozumieć wszystkie procesy myślowe, polecam mega

Genialna, ciężkie tematy, ale wchodziła jak masło. Dawno nie czytałam tak dobrze napisanej książki. Bardzo dobrze przekazane informacje, łatwo zrozumieć wszystkie procesy myślowe, polecam mega

Książka trochę przeciągnięta, do tego niestety sporo błędów w polskim tłumaczeniu co wpływa na ogólny odbiór. Od strony merytorycznej nie ma tu jakichś przełomowych, czy nie znanych wcześniej tez, ale można wyłapać kilka ciekawych faktów.
Autor opisując daną sprawę często odwołuje się do innych, bardziej znanych przypadków, przez co książka w niektórych miejscach sprawiała wrażenie chaotycznej. Mi osobiście, przez to ciągłe 'skakanie' między mordercami ciężko było się wczuć w konkretną sprawę. Momentami trochę razi pycha autora i przekonanie o własnej nieomylności, ale rozumiem, że ktoś z takimi dokonaniami może sobie na to pozwolić.
Na plus wybór mniej znanych historii, które nie były tak głośne medialnie (przynajmniej z perspektywy polskiego czytelnika). Książka jest dobrze napisana, pomimo tematyki, czyta się lekko i szybko.

Książka trochę przeciągnięta, do tego niestety sporo błędów w polskim tłumaczeniu co wpływa na ogólny odbiór. Od strony merytorycznej nie ma tu jakichś przełomowych, czy nie znanych wcześniej tez, ale można wyłapać kilka ciekawych faktów.
Autor opisując daną sprawę często odwołuje się do innych, bardziej znanych przypadków, przez co książka w niektórych miejscach sprawiała...

Czyta się nieźle, nie jest to jednak żadna szokująca pozycja, raczej kolejna książka z tego samego typu pozycji. Przerabianie po raz kolejny podobnych przypadków, nie ma żarnych odkrywczych tez, do tego troche chaosu i dużo pobocznych wątków.

Czyta się nieźle, nie jest to jednak żadna szokująca pozycja, raczej kolejna książka z tego samego typu pozycji. Przerabianie po raz kolejny podobnych przypadków, nie ma żarnych odkrywczych tez, do tego troche chaosu i dużo pobocznych wątków.

Bardzo ciekawa i rozbudowana powieść dotycząca czterech seryjnych morderców, z różnym modus operandi. Każdy rozdział zawiera fakty na temat danego śledztwa oraz szczegółowy opis samej zbrodni. Często pojawiają się analogie do innych zbrodniarzy o podobnej psychice do omawianej postaci. Fabuła jest wielowątkowa i dynamiczna. Książka pozwala przede wszystkim poznać pracę profilera kryminalnego oraz poznać naturę zła.

Bardzo ciekawa i rozbudowana powieść dotycząca czterech seryjnych morderców, z różnym modus operandi. Każdy rozdział zawiera fakty na temat danego śledztwa oraz szczegółowy opis samej zbrodni. Często pojawiają się analogie do innych zbrodniarzy o podobnej psychice do omawianej postaci. Fabuła jest wielowątkowa i dynamiczna. Książka pozwala przede wszystkim poznać pracę...

Trafiły mi się dwie książki dotyczące podobnej tematyki: “Jak powstaje morderca”? oraz “Shadow man”. Dzisiaj o pierwszej z nich, prezencie od @ishchuchkaaa. A książka Franscella zostanie na #kryminalnywrzesień.

Książka ma nieco ponad 400 stron, jednak ciężko jest przeczytać ją szybko. Jest wypełniona informacjami, szczegółami, przemyśleniami, które czytelnik chce przyswoić. Przyznaję, że niektóre momenty nieco mi przeszkadzały, a wstępy do poszczególnych rozdziałów wydawały się przydługie i przeładowane informacjami. Dodatkowo odczuwałam minimalne podobieństwo do książek Christophera Berry’ego- Dee, gdy autor wspominał, gdzie to nie jeździł, czego to nie zjadł w trakcie przygotowania się do rozmów. Same ochy i achy na swoją część- z pewnością słuszne, ale w książce moim zdaniem niepotrzebne.

Zdecydowanie na plus na pewno jest wybór “osobistości” opisywanych w tej książce przez Johna Douglasa. To nie są postacie wyeksploatowane w świecie true crime, tylko osoby mniej znane, takie, które nie dorobiły się światowe sławy. Jednocześnie odwołuje się do bardziej znanych morderców, by pokazać podobieństwa w danych sprawach, a także różnice.

Jest to również książka o błędach. Błędach systemu, błędach ludzkich. Książka o wątpliwościach - czy człowiek, który popełnił najgorszą ze zbrodni, jest w stanie powrócić do społeczeństwa, czy resocjalizacja może przynieść jakieś skutki.

Trafiły mi się dwie książki dotyczące podobnej tematyki: “Jak powstaje morderca”? oraz “Shadow man”. Dzisiaj o pierwszej z nich, prezencie od @ishchuchkaaa. A książka Franscella zostanie na #kryminalnywrzesień.

Książka ma nieco ponad 400 stron, jednak ciężko jest przeczytać ją szybko. Jest wypełniona informacjami, szczegółami, przemyśleniami, które czytelnik chce...