Przeczytałam gdzieś, że książki Piersa Anthony’ego są przeznaczone zarówno dla nastolatków, jak i seniorów. I po części z takim twierdzeniem mogę się zgodzić: rozterki Binka, jego przeboje z płcią przeciwną są zapewne bliskie młodym ludziom borykającym się z burzą hormonalną i pierwszymi „poważnymi” uczuciami. A i seniorzy znajdą dla siebie kilka smaczków, choćby przez wyszukiwanie wszelakich analogii z znanymi mitologiami czy legendami. Nawiązań takich w Zaklęciu dla Cameleon jest bowiem mnóstwo, można by wręcz stwierdzić, że cały Xanth to po prostu mix tych elementów magicznych, jakich w danym momencie autor potrzebował. I gdyby tylko skupić się na powyższym akapicie, to spokojnie można uznać historię Xanthu za rzecz ciekawą i wartą zainteresowania. Tylko że nie wszystko jest tak kolorowe, jak by się wydawało na pierwszy rzut oka.

cała recenzja tutaj: http://adanbareth.blogspot.com/2013/01/zaklecie-dla-cameleon-piers-anthony.html

Przeczytałam gdzieś, że książki Piersa Anthony’ego są przeznaczone zarówno dla nastolatków, jak i seniorów. I po części z takim twierdzeniem mogę się zgodzić: rozterki Binka, jego przeboje z płcią przeciwną są zapewne bliskie młodym ludziom borykającym się z burzą hormonalną i pierwszymi „poważnymi” uczuciami. A i seniorzy znajdą dla siebie kilka smaczków, choćby przez...