Biblia polskiego rock’n’rolla. Tyle, że rock’n’roll umarł. Wykonawcy w żenujący sposób odcinają kupony od dawnej popularności lub – ci, którzy popularni albo wystarczająco cwani nie byli – próbują z trudem wiązać koniec z końcem. Fani zaś siedzą przy piwie i jointach słuchając starych kaset. Przynajmniej ci, którym żony nie kazały wynieść tych kaset na strych lub do piwnicy. Biblia polskiego rock’n’rolla, która nikomu nie jest potrzebna. A szkoda, bo to ważna, piękna i mądra książka.
„To zupełnie nieprawdopodobne” Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego jest pierwszą i, wszystko na to wskazuje, będzie jedyną próbą opisania pierwszych lat tworzenia się kultury punkowej w Warszawie. Próbą bardzo ważną także dlatego, że napisał ją owej kultury współtwórca, a nie któryś z wysnobowanych, domorosłych speców od popu.
„Kelner” nie sili się na głębokie analizy i próby definiowania zjawisk. Nie musi. Przelewa na papier obrazy – gęste i leniwie płynące niczym chmura z palonego jointa. Niewykluczone zresztą, że pisząc – przy pomocy dziennikarza Aleksa Kłosia – palił. Swobodna, nawiązująca do joyce’owskiego strumienia świadomości, konstrukcja i narracyjna swoboda jednoznacznie kojarzą się z psychodelią. Fakty mieszają się tu z obserwacjami społecznymi i opisami stanów odurzenia. Pozornie panuje narracyjny bałagan. Jednak nie ma chaosu. Obraz tworzony przez „Kelnera”, choć bardzo impresjonistyczny, przemawia nie tylko emocjonalnie. To kopalnia wiedzy o tamtych czasach i ludziach, którzy na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, tworzyli polską kulturę buntu. Tu widać też jego inteligencję. Innym, na stworzenie podobnych książek, byłyby potrzebne setki stron. Jemu wystarczy 118. „To zupełnie nieprawdopodobne” to praktycznie broszura. Opowiadanie epickie.
Ale wielkość tej książki, to nie tylko historia. „Kelner” tworzy tu także swój autoportret. Gorzki, bardzo smutny, choć ani przez chwilę nie użala si e nad sobą. Jego memuary to opowieść o wolności i cenie jaką trzeba za nią zapłacić. On zapłacił gigantyczną. Choć jego wpływ na polską kulturę punk był ogromny, zostało po nim bardzo niewiele. Niechęć do ubezwłasnowolniających kompromisów sprawiała, że jego grupa – Deuter – nigdy nie miała stałego składu. Muzycy odchodzili, chcą zarabiać pieniądze w nastawionych bardziej komercyjnie zespołach. Choć grał blisko 40 lat, pozostawił niewiele nagrań, a tylko jedno z nich – debiutancki album grupy Izrael – można nazwać w pełni wartościowym.
Był wolny, ale – choć o tym też wprost nie pisze – chyba też bardzo samotny, wśród tych dziesiątek otaczających go ludzi. Niewielu było w stanie fruwać tak wysoko.

Biblia polskiego rock’n’rolla. Tyle, że rock’n’roll umarł. Wykonawcy w żenujący sposób odcinają kupony od dawnej popularności lub – ci, którzy popularni albo wystarczająco cwani nie byli – próbują z trudem wiązać koniec z końcem. Fani zaś siedzą przy piwie i jointach słuchając starych kaset. Przynajmniej ci, którym żony nie kazały wynieść tych kaset na strych lub do...

To nie biografia, to specyficzny lot, zapisany ciurkiem ciąg myślowy Kelnera, z którego tylko zaznajomieni z tematem początków polskiego punka mogą wyciągnąć na prawdę wiele.

To nie biografia, to specyficzny lot, zapisany ciurkiem ciąg myślowy Kelnera, z którego tylko zaznajomieni z tematem początków polskiego punka mogą wyciągnąć na prawdę wiele.

Tyle lat punk rock siedział w cieniu różnych gatunków muzycznych, a ludzie z nim związani tworzyli elitę tego cienia, a tu dziś masz... wysypali się jak z dziurawego buta skarpeta, bo już Brylewski był z książką, Tomek Budzyński, i Konjo wcześniej, no trochę się dzieje. Hehe.., fajnie jest poczytać o starych załogantach, chociaż to nie do końca moja bajka. Nie mniej jednak, to ważny rozdział w naszej rodzimej kulturze, bo to rewolucjoniści z gitarami i mikrofonami w rękach. Niepokorni, zbuntowani, olewający system i władzę socjalistyczną, naturalną siłą dzisiaj buntują sie przeciw komercjalizacji społeczeństwa - i to jest moja bajka.
Opowieść Kelnera, to rodzaj wspomnienia i pewnego rodzaju hołd oddany tamtym czasom i ludziom.

Tyle lat punk rock siedział w cieniu różnych gatunków muzycznych, a ludzie z nim związani tworzyli elitę tego cienia, a tu dziś masz... wysypali się jak z dziurawego buta skarpeta, bo już Brylewski był z książką, Tomek Budzyński, i Konjo wcześniej, no trochę się dzieje. Hehe.., fajnie jest poczytać o starych załogantach, chociaż to nie do końca moja bajka. Nie mniej...

Warszawa : Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, cop. 2012. ISBN: 9788323508595



Tak, to zupełnie nieprawdopodobne - czekałam na tę książkę ponad pół roku - tyle czasu upłynęło od czasu, kiedy Kelner po koncercie Izraela w listopadzie zeszłego roku przysiadł na chwilę przy małym stoliku i pomiędzy wymianą słów o muzyce, powiedział: "...tak, napisałem, tak, niedługo zostanie wydana, tak, zapraszam do przeczytania" .... Hm ... a nawet hmmm - pomyślałam i kiedy się ukazała, zamówiłam książkę w Księgarni UW.

Po kilku miesiącach na Moją Wyspę książka dotarła w walizce O.

"Ta historia nie do końca jest prawdziwa, bo powstała w mojej głowie. Historie powstają w ludzkich głowach. To, co bierzemy za historyczne fakty, to tylko przemijające wydarzenia, a historia rodzi się z amnezji."

Tak rozpoczyna się 118 stronicowy wydech. Tak to właśnie widzę: siedzi Kelner przy stoliku, nabiera powietrze w płuca, głęboko i …. pisze. Przechadza się, a czasem przebiega przez życie. Swoje, czyjeś, przyjaciół, bliskich, mijanych na ulicy, ludzi z którymi chciał się spotykać i tych, których na jego drodze postawiło życie, system …

"Mało, mało, mało …" - te myśli nie chciały mnie opuścić, kiedy książkę zamknęłam. Tak dobrze się czytało. Bardzo dobrze odnalazłam się w konwencji skoku - zmiany czasu i miejsca akcji są świetną formą dla takich opowieści.

Zdecydowanie książka przeniosła mnie w czasie. Połknęłam ją w jeden wieczór i po zamknięciu czułam brak. Spory brak czegoś.

Kelner ma cenną lekkość pióra. Prowadzi monolog z sobą, jednocześnie puszczając wodze wyobraźni i wdając się w dyskusję z rzeczywistością.

To nie jest autobiografia. To nie jest życiowa opowieść o latach tak odległych, że już zamglonych. To wydech. Krótkie wspomnienie, świecy zdmuchnięcie.

Czekam na kolejne.

Zapraszam: mojeczytanie.blox.pl

Warszawa : Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, cop. 2012. ISBN: 9788323508595



Tak, to zupełnie nieprawdopodobne - czekałam na tę książkę ponad pół roku - tyle czasu upłynęło od czasu, kiedy Kelner po koncercie Izraela w listopadzie zeszłego roku przysiadł na chwilę przy małym stoliku i pomiędzy wymianą słów o muzyce, powiedział: "...tak, napisałem, tak, niedługo...