"Ale śpiewaczka Józefina nie śpiewała, wydawała z siebie natomiast charkot, który tylko jej wiara w siebie podnosiła do rangi sztuki"

Takim mysim alter ego żegnał się ze światem ten, któremu historia włożyła na głowę koronę największego z wielkich literatury stawiając jednocześnie posąg ze spiżu na literackim panteonie. Dla fanów, miłośników, wyznawców Mistrza jazda naprawdę obowiązkowa. Napisana ze swadą i dość konkretną pretensją prozatorską, jednocześnie na odcinku faktów czy interpretacji Jego prozy konsekwentnie trzymająca się ziemi. A wiadomo, że akurat ta ostatnia liczy się w niezliczonych tomach i wyciąga się w nich tony niedorzecznych wniosków. Ja z tej lektury wyniosłem masę bezcennych informacji o życiu największego z wielkich za co jestem autorowi dozgonnie wdzięczny. Poukładała mi chronologicznie wiele faktów z Jego życia o których wiedziałem. Stworzyła naprawdę wiarygodny obraz nietuzinkowego człowieka, który umierał we własnym mniemaniu jako charkocząca mysz co to jej się tylko wydawało, że jest wielkim śpiewakiem. Czas zawyrokował komu się co wydawało. Ta książka to kopalnia wiedzy o Mistrzu, która poukładała mi to co o nim dotychczas wiedziałem i dorzuciła parę szufli nowej, bezcennej wiedzy o nim. Gorąco polecam wyznawcom Franza Kafki. Reszcie radzę najpierw złapać za jego prozę i przekonać się jak to u nich z tą myszą jest.

"Ale śpiewaczka Józefina nie śpiewała, wydawała z siebie natomiast charkot, który tylko jej wiara w siebie podnosiła do rangi sztuki"

Takim mysim alter ego żegnał się ze światem ten, któremu historia włożyła na głowę koronę największego z wielkich literatury stawiając jednocześnie posąg ze spiżu na literackim panteonie. Dla fanów, miłośników, wyznawców Mistrza jazda...

Kafka napisał kiedyś, że należy "czytać tylko takie książki, które gryzą i żądlą". Biografia na jego temat jest właśnie taką lekturą. Ernst Pavel wnikliwie spogląda na życie Kafki zachowując jednocześnie dystans. Nie jest to tylko laurka na temat niezwykłego pisarza, ale także psychologiczny portret człowieka, który za życia opracował sobie strategię umierania, a unikanie rywalizacji i samobiczowanie się doprowadził do perfekcji. Takiej kontestacji koszmaru i bólu jaką można znaleźć w obszernych dziennikach i korespondencji Kafki próżno szukać u jakiegokolwiek innego pisarza. Pawel pokazuje jednak, że ciemna strona Kafki nie była jego jedyną. Pokazuje, że obok potrzeby zadręczania się, Kafka starał się walczyć z życiem odludka i całkiem nieźle mu to wychodziło. W swoim niedługim życiu spotkał na swojej drodze calkiem pokażną grupę interesującyh kobiet i mężczyzn, z którymi przez lata pozostawał w zażyłych relacjach. A demoniczny urząd ubezpieczeniowy w którym pracował przez większą część życia, nie tylko nie stłamsił go, ale pozwolił mu odnosić sukcesy zarówno zawodowe jak i prywatne. Również rodzina, która była źródłem jego rozpaczy, nigdy nie została przez niego odepchnięta. Przez prawie całe swoje życie mieszkał z rodzicami, nie mogąc podjąć decyzji o opuszczeniu rodzinnych pieleszy.

Ciekawą obserwacją jaka pojawia się po przeczytaniu książki Pawela jest to, że Kafka miał wykrzywiony obraz samego siebie, był pełen sprzeczności. Targały nim sile emocje, był niezdecydowany, a jednocześnie świadomy swoich ograniczeń i demonów. Nie chciał jednak z nimi walczyć. Pisanie bylo dla niego ucieczką przed walką w świecie realnym. Wolał pisać niż założyć rodzinę, wolał uciekać w pisanie niż walczyć w realu. Uważał, że "tylko uciekając od świata, można się nim cieszyć". I właśnie dzięki tym ucieczkom mamy "Proces", "Przemianę" i kilka innych, poruszających stron do przekartkowania. A tekże bardzo ciekawą historię tych ucieczek autorstwa Ernsta Pawela. Polecam wielbicielom Kafki (jeśli jeszcze nie czytali)i amatorom ciężkich klimatów. Warto.

Kafka napisał kiedyś, że należy "czytać tylko takie książki, które gryzą i żądlą". Biografia na jego temat jest właśnie taką lekturą. Ernst Pavel wnikliwie spogląda na życie Kafki zachowując jednocześnie dystans. Nie jest to tylko laurka na temat niezwykłego pisarza, ale także psychologiczny portret człowieka, który za życia opracował sobie strategię umierania, a unikanie...