Jeśli jesteście ciekawi, jak często myto kiedyś włosy, czym jest tafefobia, jak wykorzystać nietoperza do działań wojennych, albo dlaczego lepiej pochować zmarłego w stanie lekkiego rozkładu niż świeżo po zgonie, lektura „W domu” sprawi Wam dziką przyjemność. Znajdziecie w niej ciekawostki („ludzie spożywali tak wielkie ilości cukru, że zęby im czerniały, a jeśli komuś nie czerniały, to przyczerniał je sztucznie dla pokazania, jaki jest bogaty[1]”), anegdoty („zobaczył, że jeden szczur wziął jajo w cztery łapki i przetoczył się na plecy, a drugi ciągnął go za ogon”[2]), a także liczne dygresje, zabawne historyjki, stateczne fakty i niepoważne wzmianki.

Bryson uczy nas badać otoczenie z dziecięcą ciekawością, nakazuje się pięknie dziwić i zaglądać za fasadę codzienności. Intrygują go historie zwyczajne, pozornie banalne i klinicznie normalne, a mimo to, pociągające i totalnie absorbujące.

[1] Bill Bryson, „W domu. Krótka historia rzeczy codziennego użytku”, s. 204.
[2] Ibidem, s. 268.

Recenzja dla Opętanych Czytaniem: http://opetaniczytaniem.pl/recenzje/w-domu-krotka-historia-rzeczy-codziennego-uzytku-bill-bryson-zysk-i-s-ka-2013.html

Jeśli jesteście ciekawi, jak często myto kiedyś włosy, czym jest tafefobia, jak wykorzystać nietoperza do działań wojennych, albo dlaczego lepiej pochować zmarłego w stanie lekkiego rozkładu niż świeżo po zgonie, lektura „W domu” sprawi Wam dziką przyjemność. Znajdziecie w niej ciekawostki („ludzie spożywali tak wielkie ilości cukru, że zęby im czerniały, a jeśli komuś nie...