Bardzo jednostronna, ale dobrze napisana fabularyzowana biografia Indiry, Soni i Rajiva Ghandich. Bałwochwalczość autora czasem irytuje, ale przeczytać warto.

Bardzo jednostronna, ale dobrze napisana fabularyzowana biografia Indiry, Soni i Rajiva Ghandich. Bałwochwalczość autora czasem irytuje, ale przeczytać warto.

Spodziewałam się powieści o romantycznej miłości na tle Indii, a dostałam piękną książkę na faktach z życia Indiry Gandhi i jej rodziny. Polecam, pięknie przedstawiona miłość, więzi rodzinne i trochę historii Indii,która swego czasu była bardzo głośna. Warto przeczytać!

Spodziewałam się powieści o romantycznej miłości na tle Indii, a dostałam piękną książkę na faktach z życia Indiry Gandhi i jej rodziny. Polecam, pięknie przedstawiona miłość, więzi rodzinne i trochę historii Indii,która swego czasu była bardzo głośna. Warto przeczytać!

Książka rewelacyjna.
Podoba mi się styl, w jakim została napisana - dzięki temu wszystkie pozycja Moro czyta się z lekkością.
Jest to saga rodu Gandhich. Tak można powiedzieć.
Pomimo, że kocham Indie - podróżniczo (ludzie, zwyczaje, natura),jakoś nigdy nie pociągały mnie wątki historyczne.
Nazwisko "Ghandi" - kojarzy mi się z tym, że było często powtarzane w Dzienniku telewizyjnym, w czasach kiedy byłam dzieckiem.
Zaszokowało mnie to czego dowiedziałam się z tej książki, o losach tej rodziny (w życiu nie przypuszczałabym, że synowa I. Ghandii jest z pochodzenia Włoszką),i historii tego kraju. To mnie wręcz zmobilizowało do pogrzebania w necie i poszukania wszystkiego, co z tym związane (i to jest chyba właśnie najbardziej niezwykłe! :)

Książka rewelacyjna.
Podoba mi się styl, w jakim została napisana - dzięki temu wszystkie pozycja Moro czyta się z lekkością.
Jest to saga rodu Gandhich. Tak można powiedzieć.
Pomimo, że kocham Indie - podróżniczo (ludzie, zwyczaje, natura),jakoś nigdy nie pociągały mnie wątki historyczne.
Nazwisko "Ghandi" - kojarzy mi się z tym, że było często powtarzane w Dzienniku...

W ciekawy sposób przedstawione życie Sonii Gandhi.Nie lubię biografii ale tą czytałam z przyjemnością

W ciekawy sposób przedstawione życie Sonii Gandhi.Nie lubię biografii ale tą czytałam z przyjemnością

Ta książka jest tak kolorowa, jak tylko kolorowe mogą być Indie. Czytając czujesz wręcz wszystkie te smaki, zapachy, widzisz cały ten koloryt kraju tak odmiennego od naszego. Dosłownie zanurzasz się w morzu egzotyki.

Indie – niby każdy z nas dowiedział się co nieco o tym kraju na lekcjach geografii, ale tak naprawdę to dla wielu z nas kraj całkowicie nieznany, a tu w książce nagle mamy zderzenie z rzeczywistością. Poznajemy wszystkie jego problemy i bolączki – głód, biedę i destrukcyjne konflikty polityczne, ale i z drugiej strony niesamowite piękno Indii.

W tym egzotycznym kraju musiała zaaklimatyzować się dziewczyna z Europy, Sonia Maino. To o niej właśnie w głównej mierze jest ta książka. Czym sobie zasłużyła nikomu nieznana osoba, że aż stała się bohaterką powieści? Wyszła za mąż za Rajiva Gandhiego, syna Indiry Gandhi. Tylko tyle i aż tyle. Mamy tu więc historię opartą na faktach, historię pięknej i wielkiej miłości, tak bardzo brutalnie przerwanej po 23 latach szczęśliwego małżeństwa.

Jedyny minus tej książki to polityka i to w ogromnej dawce, ale przecież nie sposób opisać losy rodziny Gandhich bez oparcia się o tę sferę życia. Zostało nam to jednak podane w taki sposób, że książka jest dobra, powiem więcej - naprawdę bardzo dobra.

Chcecie się zatem dowiedzieć więcej jakie było życie Soni w tym egzotycznym kraju - kraju, który stał się dla niej nową ojczyzną?

Zapraszam do lektury. Naprawdę warto.

Ta książka jest tak kolorowa, jak tylko kolorowe mogą być Indie. Czytając czujesz wręcz wszystkie te smaki, zapachy, widzisz cały ten koloryt kraju tak odmiennego od naszego. Dosłownie zanurzasz się w morzu egzotyki.

Indie – niby każdy z nas dowiedział się co nieco o tym kraju na lekcjach geografii, ale tak naprawdę to dla wielu z nas kraj całkowicie nieznany, a tu w...

Na książkę o rodzinie Gandhi rzuciłam się z ogromną ciekawością. Mimo złości, jaką budzi we mnie na okładce kolejny obraz Taj Mahal. Rozumiem, symbol Indii i miłości jaka łączyła Sonię i Rajiva Gandhiego, aż po jego tragiczną śmierć w zamachu. Śmierć i miłość. Miłość i śmierć, a jednak obraz grobowca Mumtaz wystawionego jej przez męża Szahdżahana w XVII wieku bywa nadużywany przy przedstawianiu Indii.

Javiera Moro nie znam jako pisarza, chociaż Niwemang na blogu przedstawiała jego "Hinduską miłość". Z tego, że wraz z Francuzem Dominique Lapierre'm, którego "Noc wolności" i "Miasto radości" bardzo lubię, napisał książkę o katastrofie chemicznej w Bhopalu (właśnie czekam na przysłanie jej przez ebay) wnioskuję, że to pasjonat Indii. I rzeczywiście zebrał w tej książce ogromną ilość materiału na temat rodziny Nehru-Gandhi. Nawet jeśli jego język mnie chwilami zdumiewa ("Sonia z oczami skąpanymi w łzach, które tworzą kolejny dopływ łączący się z Gangesem, wielką rzeką życia"),to wdzięczna jestem na zebranie faktów tworzących nie tylko historię rodziny Nehru-Gandhi, ale i Indii ostatniego stulecia. Cieszą mnie liczne cytaty z wypowiedzi, listów i prac Gandhiego, Nehru,
Indiry, a opis śmierci Rajiva był na tyle poruszający, że czytając go, opłakałam człowieka zabitego dwadzieścia lat temu.

Książka zaczyna się w 1991 roku właśnie w chwili śmierci Rajiva Gandhi zabitego w zamachu samobójczym przez przedstawicielkę Tamilskich Tygrysów ze Sri Lanki.

Z tą historią zetknęłam się już u Terzaniego "W Azji" i we wstrząsającym filmie "The Terrorist". Tu widzę ją oczyma rodziny. Pozostawionej przez Rajiva po 23 latach małżeństwa wdowy Soni, 21-letniego syna Rahula i córki Priyanki.


Autor cofa się w czasie pozwalając nam śledzić dzieje tego niezwykłego małżeństwa Włoszki, katoliczki z synem premier Indii Indiry, uwikłanie wbrew jego woli po tragicznej śmierci brata Sanjaya
w politykę, wyniesienie zwykłego pilota na szczyty władzy po zabiciu w zamachu jego matki Indiry.
Objąwszy władzę, jak każdy z Gandhich Rajiv mógł się spodziewać śmierci w zamachu w każdej chwili. Na Sri Lance przeżył już jeden atak. Kolejny zakończył się śmiercią, jego i ośmiu osób stojących blisko niego.


Możemy też poznać historię walki o niepodległość Indii, gdy Indira Gandhi była jeszcze dziewczynką czekającą w domu na powrót z więzienia ojca Jawaharlala Nehru, lat wolności kraju rządzonego rzez rodzinę Nehru-Gandhi. Czytając "Szkarłatne sari" możemy być świadkami najróżniejszych kryzysów Indii. Tytułowe sari tka w więzieniu na ślub swojej córki Indiry bardzo zwiazany z nią Jawaharlal Nehru.

Mimo że nie chce jej ślubu poza swoją kulturą i religią. Pochodząca z rodziny hinduskich panditów z Kaszmiru Indira łączy się w tym ślubie z Parsem, z rodziny czcicieli ognia.


Chociaż Nehru sam był niewierzący i zabiegał o świeckie Indie, nie chciał tego ślubu. Czy dlatego, że jak sądzą niektórzy doradzone rzekomo przez Gandhiego przyjęcie przez Indirę i jej męża nazwisko Mahatmy miało ukryć niekorzystne z punktu widzenia polityki muzułmańskie nazwisko Feroza- Khan? Wiele lat później to samo sari ubiera cudzoziemka, katoliczka poślubiając pochodzącego z parsów (a może muzułmanów?) hindusa Rajiva. Te fakty pokazują na zróżnicowanie kulturowe i religijne Indii, w których jest miejsce na odmienność. Niemniej książka przedstawia też historię konfliktów religijno-etnicznych. Możemy w niej śledzić operację "Błękitna Gwiazda" z 1984, podczas której w ramach walki z separatystycznym ruchem sikhijskim Indira zdecydowała się wejść z wojskiem do świętego miejsca sikhów Złotej świątyni w Amritsarze, co dwa miesiące później kosztowało ją życie. Zabrali je sikhijscy ochroniarze karząc ją za zbezczeszczenie świątyni. Reakcją na jej śmierć był dozwolony przez policję pogrom na tysiącu sikhów.


To niejedyne zdarzenie przedstawione w tej książce. Autor mierzy się tu z najtragiczniejszymi faktami, określającymi dzisiejszą tożsamość Indii - z wojnami z Pakistanem, z 1961 roku z Chinami, z wprowadzonym przez Indirę stanem wojennym i związanymi z nim nadużyciami, także realizowaną przez jej syna Sanjaya akcją zmniejszenia wzrostu ludności Indii poprzez często narzuconą sterylizację mężczyzn, z rosnącym znaczeniem ekstremistycznej partii Bharatya Janaty Party odpowiedzialnej za zburzenie meczetu w Ajodhja, rozruchy muzułmańsko-hinduskie lat 1992/1993, w reakcji na nie bombajskie zamachy bombowe z 1993, pogrom na dwóch tysiącach muzułmanów w Gudżaracie z 2002 roku. Ponieważ bohaterowie tej historii stoją u władzy Indii, ich historia staje się historią Indii. Podziały w ich rodzinie odzwierciedlają podziały w społeczeństwie. Obecnie na czele Kongresu, największej partii Indii, która w swoim czasie doprowadziła do ich wyzwolenia spod panowania Brytyjczyków, tak jak kiedyś Nehru, jego córka Indira, jej syn Rajiv, stoi wdowa po nim Sonia. Wspiera ją też aktywny w polityce syn Rahul i sporadycznie, zajęta swoją rodziną córka Priyanka.

W opozycyjnej partii dążącej do Indii nie świeckich, w których jest miejsce dla każdej religii, w dążącej do Indii tylko dla wyznawców hinduizmu w Bhratiya Janata Party znalazła miejsce dla siebie druga synowa Indiry, wdowa po Sanjayu , sikhijka Maneka i jej syn Varun Gandhi.

Obecny rząd sikha Manmohana Singha, odpowiedzialnego za reformy i szybki postęp Indii znajduje oparcie w kierowanym przez Sonię Kongresie.


Bardzo ciekawi mnie najnowsza historia Indii, stąd pasja, z jaką czytałam książkę. Uwaga do tych,co wolą ludzi od faktów historycznych - w tej książce historia bardzo konkretnie realizuje się w losach poszczególnych ludzi, w ich bólu, nadziei, rozpaczy i radości. Warto ich poznać.

Na książkę o rodzinie Gandhi rzuciłam się z ogromną ciekawością. Mimo złości, jaką budzi we mnie na okładce kolejny obraz Taj Mahal. Rozumiem, symbol Indii i miłości jaka łączyła Sonię i Rajiva Gandhiego, aż po jego tragiczną śmierć w zamachu. Śmierć i miłość. Miłość i śmierć, a jednak obraz grobowca Mumtaz wystawionego jej przez męża Szahdżahana w XVII wieku bywa...

Poznajemy Indie - świat polityki i życie rodziny Gandhi. Sonia i jej życie w obcym kulturowo kraju, zmaga się z przeciwnościami losu.Włoszka z pochodzenia całkowicie wiąże swoje życie z Indiami.
Powieść biograficzna.

Poznajemy Indie - świat polityki i życie rodziny Gandhi. Sonia i jej życie w obcym kulturowo kraju, zmaga się z przeciwnościami losu.Włoszka z pochodzenia całkowicie wiąże swoje życie z Indiami.
Powieść biograficzna.

Javier Moro w powieści "Szkarłatne sari" w interesujący sposób przedstawił historię Indii sięgającą połowy XX wieku, a nawet nieco wcześniej sięgając do czasów Mahatmy Ghandiego.

Tytułowe szkarłatne sari to tkanina wykonana w więzieniu przez Jawaharlala Nehru - ojca Indiry Ghandi na jej ślub. Stało się symbolem zarówno rodzinnej tradycji jak i samych Indii. To niezwykłe ślubne sari przechodziło z pokolenia na pokolenie. Indira podarowała je Soni- swojej synowej, zaś ta przekazała je swojej córce Priyance.

Powieść pokazuje nam losy Soni Maino - włoskiej dziewczyny, która ucząc się w Cambridge poznała i pokochała Rajiva Ghandiego, została jego żoną i synową Indiry. Dla rodziny swego ukochanego męża zostawiła kraj rodzinny i zamieszkała w Indiach stając się oddaną żoną, matką, ale także kobietą, której na sercu leżało dobro tego wielkiego kraju. To ona po tragicznej śmierci męża - premiera Indii jako ostatnia z Ghandich stanęła na czele państwa.

"Szkarłatne sari" to nie tylko powieść o Soni, to dzieje rodziny Ghandich, ale przede wszystkim historia walki o niepodległość Indii. przekazane w tak ciekawy i przystępny sposób, że dosłownie trudno się od nich oderwać. Nie są to suche, nużące fakty - o tych wydarzeniach czyta się z zapartym tchem. Nie brak tu konfliktów na tle religijnym, kulturowym, etnicznym. Znajdziemy echa wojen z Pakistanem, Chinami, operacji "Błękitna Gwiazda" oraz rozruchów i zamachów bombowych, od których ginęli ludzie. Zetkniemy się z widmem głodu, dążeniem do ograniczenia przyrostu naturalnego i innymi problemami społecznymi. A to wszystko przez pryzmat losów poszczególnych postaci, które kochają, cieszą się, radują, ale też walczą, płaczą i zmagają się z bólem jaki niesie im los.

Javier Moro wciąga czytelnika w opisywane wydarzenia, lektura budzi wiele emocji, a jednocześnie pozwala lepiej zrozumieć Indie i poznać ten kraj z nieco innej perspektywy. Pokazanie wydarzeń historycznych wplecionych w wątek obyczajowy to zabieg, który znacznie podnosi wartość tej powieści. Pozostaję pod jej ogromnym wrażeniem i polecam osobom lubiącym indyjskie klimaty jako lekturę obowiązkową.

Javier Moro w powieści "Szkarłatne sari" w interesujący sposób przedstawił historię Indii sięgającą połowy XX wieku, a nawet nieco wcześniej sięgając do czasów Mahatmy Ghandiego.

Tytułowe szkarłatne sari to tkanina wykonana w więzieniu przez Jawaharlala Nehru - ojca Indiry Ghandi na jej ślub. Stało się symbolem zarówno rodzinnej tradycji jak i samych Indii. To niezwykłe...

Jest to oparta na faktach opowieść o życiu Indiry Gandhi i jej najbliższej rodziny, zwłaszcza synowej Soni.
Autor ukazuje dość duży przekrój dziejowy i pozwala nam śledzić losy niezwykłego małżeństwa Włoszki z synem premier Indii Rajivem.
Ogromna ilość materiału na temat rodziny Nehru i Gandhi napisana jest dość przystępnym, barwnym językiem co czyta się jak powieść a nie suche fakty.
W utworze tym historia bardzo mocno współgra z losami poszczególnych bohaterów, z ich bólem, nadzieją, rozpaczą i radością.
Polecam gorąco.

Jest to oparta na faktach opowieść o życiu Indiry Gandhi i jej najbliższej rodziny, zwłaszcza synowej Soni.
Autor ukazuje dość duży przekrój dziejowy i pozwala nam śledzić losy niezwykłego małżeństwa Włoszki z synem premier Indii Rajivem.
Ogromna ilość materiału na temat rodziny Nehru i Gandhi napisana jest dość przystępnym, barwnym językiem co czyta się jak powieść a nie...

Książka ciekawa, ukazująca sagę rodziny Nehru-Gandhi, a tym samym skomplikowaną historię Indii. Lektura ambitna, czyta się ją w dużym skupieniu. Opowiada o losach zwykłej, przeciętnej Włoszki - Sonii Maino, która wychodzi za mąż za Hindusa - Rajiva Gandhi, należącego do najbardziej wpływowego rodu Indii. Odtąd jej spokojne i uporządkowane życie zmienia się coraz intensywniej, w miarę jak zmienia się coraz okrutniejsza historia rodziny Gandhi. Ta skromna i nieśmiała Włoszka, która przeżyła wiele osobistych dramatów, w ostateczności zostaje postawiona przed sprzecznymi z jej naturą decyzjami, które finalnie stawiają ja na piedestale "cesarzowej" Indii. "Szkarłatne sari" to niezwykła biografia zwykłej kobiety.

Książka ciekawa, ukazująca sagę rodziny Nehru-Gandhi, a tym samym skomplikowaną historię Indii. Lektura ambitna, czyta się ją w dużym skupieniu. Opowiada o losach zwykłej, przeciętnej Włoszki - Sonii Maino, która wychodzi za mąż za Hindusa - Rajiva Gandhi, należącego do najbardziej wpływowego rodu Indii. Odtąd jej spokojne i uporządkowane życie zmienia się coraz...