Sonia Maino pochodzi z przeciętnej włoskiej rodziny z Orbassano. Jej ojciec był budowlańcem. W 1965 roku Sonia ma szczęście studiować i pogłębiać znajomość angielskiego w Cambridge. 19-letnia studentka jest śliczną i skromną dziewczyną, nieco nieśmiałą, ale zdolną. Dzięki koledze poznaje przystojnego Hindusa Rajiva. Ona jest zwykłą dziewczyną z okolic Turynu, on zaś pochodzi z potężnej indyjskiej rodziny związanej z polityką – ma na nazwisko Gandhi. Oboje zakochują się bez pamięci od pierwszego wejrzenia. Czy ich miłość przetrwa wszelkie burze, różnice i przeszkody? Czy uda im się stworzyć szczęśliwą rodzinę?

Historię Soni czyta się jednym tchem. “Szkarłatne sari”to znakomita książka, która opowiada nie tylko o losach ślicznej Włoszki, ale i o pierwszej indyjskiej rodzinie, której członkowie byli u szczytu władzy i niejednokrotnie piastowali urząd premiera, parlamentarzysty i przewodniczącego potężnej partii. Lektura autorstwa Moro autora znanego polskim Czytelnikom z powieści “Hinduska miłość,” to coś pomiędzy biografią a sagą rodzinną. Opisując losy Soni Moro wciąga nas w fascynującą historię zwyczajnej dziewczyny, która staje się najpierw synową pani premier, po jej zabójstwie żoną premiera, a po zamachu na męża sama wkracza w świat polityki.

Po śmierci męża Kongres oczekuje, że Sonia przejmie jego rolę, ale równocześnie opozycja zarzuca jej, że nie jest z urodzenia Hinduską. Mimo to, Sonia świetnie sobie radzi - nie tylko jako osoba publiczna. Jest ciepłą i wrażliwą kobietą, odnajduje świetny język z rodziną męża (poza bratową), jest wspaniałą mamą i żoną. Z Rajivem łączy ją prawdziwa miłość.

Poznajemy dzieje rodziny, której polityka jest codziennością, spuścizną i niejako dziedzictwem. Rajiv, choć nie bardzo ma ochotę, niesie pałeczkę po matce, Sonia po nim podobnie, jak jej dzieci.

“Szkarłatne sari”to także opowieść o Indiach – kraju kontrastów i biedy, przepięknych krajobrazów i zróżnicowanego klimatu, o państwie, gdzie krowy mają status świętych. Gdzie jedni żyją w slamsach, a inni w przepięknych rezydencjach. Czytając o Soni mamy okazję wzbogacić wiedzę o Indiach widzianych wczoraj i dziś, zobaczyć, jak wielkiego dokonały postępu. Mamy okazję poznać wspaniałą kobietę, jaką była Indira, zaznajomić się ze zwyczajami hinduskich rodzin, zobaczyć politykę odmienną od tej europejskiej.

Książka jest niesamowita. Oszczędna w dialogach lektura przypomniała mi zdarzenia, o których słyszałam w telewizyjnych wiadomościach jako mała dziewczynka. Wyjaśniła wiele pojęć i spraw znanych tylko pobieżnie, jak choćby działalność Tamilskich Tygrysów czy historię rodziny Nehru. Lektura uzupełniona jest ciekawymi zdjęciami jej bohaterów. Gorąco polecam.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik