Moja przygoda z Scherlockiem Holmesem i jego wiernym przyjacielem dr Watsonem zaczęła się wiele lat temu od powieści „Pies Baskerville’ów”. Artur Conan Doyle stworzył niezwykłą postać detektywa, którego umiejętności obserwacji i logicznego myślenia oraz swoisty geniusz pozwalały na rozwiązanie nawet najbardziej zawiłych zagadek. Styl pisania autora, jak i dbałość o najdrobniejsze szczegóły sprawiły, że do dziś wielu osobom Scherlock Holmes jawi się jako prawdziwa postać z historii kryminalistyki.

Posiadając już dość spory bagaż wiedzy na temat twórczości Artura Conan Doyle’a oraz głównej postaci jego powieści, do lektury Anthonego Horowitza podchodziłem z lekką obawą, ale i z dużymi oczekiwaniami. Zapewne byłbym spokojniejszy, gdybym wcześniej gdzieś przeczytał, że autor napisał m.in. scenariusze do filmowej adaptacji powieści Agaty Christie z postacią belgijskiego detektywa Herculesa Poirot’a, które moim zdaniem, do dziś nie pozostawiają konkurencji większych szans.

Książka „Dom jedwabny” powstawała przez blisko 8 lat, w czasie których Anthony Horowitz studiował utwory Conan Doyle’a, aby jak najlepiej odtworzyć atmosferę panującą w jego powieściach. Teraz, po ukończeniu lektury, mogę z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że wyszło nie najgorzej, a nawet całkiem sympatycznie. Autor nie tylko potrafił oddać charakter Scherlocka, ale i równie dobrze nakreślił klimat XIX-wiecznego Londynu. Najważniejsze jednak, że Horowitz stworzył książkę, która do końca trzyma w napięciu, a jej fabuła jest chyba najbardziej intrygująca ze wszystkich powieści o tym genialnym detektywie.

„Dom jedwabny” nie jest kontynuacją powieści o Scherlocku Holmesie, który jakoby na podstawie cudem odnalezionego rękopisu autora ożywa, ale stanowi zapis dwóch połączonych ze sobą spraw, który dr Watson pozwolił opublikować dopiero po 100 latach. Powodem tak długiej zwłoki miała być potrzeba zachowania odpowiedniej ostrożności, jak i przymus dotrzymania danej obietnicy. Akcja powieści rozpoczyna się w 1890 roku, kiedy na Baker Street 221b zjawia się pewien marszand z Wimbledonu z prośbą o pomoc w uchwyceniu prześladującego go mężczyzny. Naturalnie to tylko wstęp do prawdziwej sprawy, w rozwiązaniu której Scherlock Holmes znów wzniesie się na wyżyny swojego talentu, i z charakterystyczną dla siebie wnikliwością dotrze do sedna tajemnicy. Tylko, że nigdy wcześniej zagadka nie była tak skomplikowana, a jej rozwikłanie takie szokujące.

Na podsumowanie napisze tylko tyle, że fajnie było znów poczuć ten dreszczyk emocji przy rozwiązywaniu, tajemniczej zagadki, gdy krok po kroczku, poszlaka za poszlaką zbliżamy się do prawdy.

Zapraszam na www.expertkujawski.pl

Moja przygoda z Scherlockiem Holmesem i jego wiernym przyjacielem dr Watsonem zaczęła się wiele lat temu od powieści „Pies Baskerville’ów”. Artur Conan Doyle stworzył niezwykłą postać detektywa, którego umiejętności obserwacji i logicznego myślenia oraz swoisty geniusz pozwalały na rozwiązanie nawet najbardziej zawiłych zagadek. Styl pisania autora, jak i dbałość o...